هرچند مور به علت فعالیت­های سیاسی لیبرالش شناخته شده است، عنوان فعال سیاسی را برای خود مناسب نمی‌بیند، چراکه به اعتقاد وی چنین عنوانی برای یک شهروند معتقد به دموکراسی زائد است. وی می‌گوید: "من، شما و همه افراد جامعه باید فعال سیاسی باشیم. اگر ما در صحنه سیاست فعال نباشیم، دیگر دموکراسی بر جامعه حاکم نخواهد بود." جان فلر از خبرگزاری آسوشیتد پرس معتقد است مور به دلیل تفکرات "چپگرای مردمی افراطی‌اش" و نوشته­ هایش نظیر روزنامه سوشیالیست وورکر، مشهور شده است که موجب شده است تا لقب توماس پین جدید را به وی بدهند.

مور یکی از مهمانان اصلی همایش ملی دموکرات­ها و همچنین همایش ملی جمهوری­خواهان در سال 2004 بود که بیانگر نفوذ و اثرگذاری بالای وی در عرصه سیاسی است. جان مک­کین، سناتور جمهوری­خواه با انتقاد از مور عنوان کرده بود که وی فردی "فیلم‌سازی دورو" است و واکنش مور در میان خنده‌های حاضرین در جلسه تنها تکان دادن دستش و نشان دادن علامت بازنده به مک‌کین بود.

واکنش مور به اظهارات مک کین نشان دادن علامت بازنده به وی بود.

مایکل مور در سپتامبر و اکتبر 2004 در تور "اسلکر آپرایزینگ" خود که منجر به ساخت فیلمی به همین نام شد، به دانشگاه‌ها و مراکز علمی ایالت‌های تاثیرگذار در نتیجه انتخابات سفر کرد. در این تور به دانشجویانی که متعهد شده­ بودند رای دهند، غذا و لباس مجانی داده می­شد. یکی از دانشگاه‌هایی که وی در این تور از آن بازدید کرد، دانشکده دولتی یوتا بود. جدال­‌ها حول حق وی برای سخنرانی، منجر به شکل‌گیری بحث‌ها و مناظراتی در رسانه‌ها شد. حوادث اتفاق افتاده در یوتا در فیلم مستند "این ایالت تقسیم شده" به تصویر کشیده شده است.

مور علیرغم حمایت از رالف نیدر در انتخابات ریاست جمهوری سال 2000، در سال 2004 وی را تحت فشار قرار داد تا جهت تقسیم نشدن آرا جناح چپ، در انتخابات شرکت نکند. مور در جریان یک مصاحبه تلویزیونی به همراه بیل ماهر در برابر نیدر زانو زدند و از وی درخواست کردند که از رقابت کنار بکشد.

مور در سال 2004 با دادن لقب "فراری" به جرج بوش در جریان معرفی وسلی کلارک، ژنرال بازنشسته ارتش آمریکا، در مناظره دموکرات‌ها در نیو‌‌همشایر، در کانون توجه‌ها قرار گرفت. با توجه به اینکه کلارک در مناظره وست پوینت پیروز شده بود، مور به جمعیت حاضر در سالن گفت: من می­دانم در چه فکری هستید. من می­خواهم این مناظره را بین کلارک و جرج دبلیو بوش مشاهده کنم. مناظره یک ژنرال با یک فراری. مور اشاره کرد گواه ادعایش برای فراری بودن بوش، گزارش‌های منتشر شده در رسانه­‌ها از جمله بوستون گلوب است که طبق آنها شواهد مستحکمی وجود دارند که اثبات می‌کنند بوش زمانی که برای کار در کمپین سنای ایالات متحده بین ماه­‌های می تا نوامبر 1972، از هوستون با آلاباما رفت، هیچگونه خدمت نظامی انجام نداده است.

مور در 21 آوریل 2008 با انتشار مقاله‌اي هزار و 100 كلمه‌اي بر روي سايت خود، حمايت خود را از سناتور اوباما اعلام كرد. اين مستندساز جنجال برانگيز هاليوود همچنين در اين مقاله با به كار گرفتن كلماتي طعنه‌آميز، هيلاري كلينتون و همچنين دولت بوش را به مسخره گرفت. وی در انتقاد از كلينتون نوشت: طي دو ماه گذشته كلينتون كارهاي کرده و حرف‌هايي زده كه انسان را به انزجار مي‌كشاند، او تمام تلاش خود را براي بدنامي اوباما كرده است، همانند يك ديوانه، همانند شخصي كه در آتش حماقت و تعصب خود مي‌سوزد. مور همچنين در انتقاد از دولت بوش افزود: بوش و كابينه‌اش زيان‌هاي جبران ناپذيري به مردم ما و حتي به سراسر جهان وارد كرده‌‌اند. وي نوشت: من جمع كثيري از آمريكايي‌‌ها را دوست دارم، آنها طي اين هشت سال همانند كسي شده‌اند كه از كتك زياد تنش بي‌حس شده است و اين همان دليلي است كه باعث مي‌شود كه من در روز انتخابات به جمع ميليون‌ها شهروند آمريكايي بپيوندم.
 من همانند بوكسوري كه در راند دوازدهم با جسمي خونين و مالين و چشمي كه از ورم و كتك باز نمي‌شود در اين روز در صحنه حضور خواهم يافت تا آنچه را كه اتفاق مي‌افتد، از نزديك ببينم. مور كه پيش از اين نيز همواره طرفدار حزب دموكرات و منتقد سياست‌هاي جمهوريخواهان بوده است، در پايان متذكر شد: من از حزب دموكرات هم نااميد شده‌ام، آنها علي‌رغام اعتراض عموم مردم، نتوانستند به جنگ پايان دهند.
مور یکی حامیان فعال جنبش وال استریت است. وی در 26 سپتامبر2011  با در دست داشتن پوسترهای "وال استریت را اشغال کنید"، برای معترضین سخنرانی کرد. وی همچنین در 29 اکتبر 2011 در جریان تظاهرات اشغال اوکلند شرکت کرد تا حمایت خود را اعلام کند.

	تصاویری از حضور مایکل مور در جنبش وال استریت

لیست فیلم­ها

• روجر و من (1989)

این فیلم که مور شهرت خود را با ساخت این فیلم به دست آورد، مستندی است درباره وقایعی که در شهر فلینت در ایالت میشیگان پس از بسته شدن کارخانه جنرال موتورز و انتقال آن به مکزیک به دلیل نیروی کار ارزان­تر در آنجا، اتفاق افتاد. مور از آن زمان به بعد به منتقدی علیه دیدگاه نئولیبرال درباره جهانی شدن مشهور شد. منظور از روجر در این فیلم روجر اسمیت، مدیرعامل و رئیس پیشین جنرال موتورز است.

• حیوانات خانگی یا گوشت های خوراکی
  

بازگشت به فلینت (1992) (فیلم تلویزیونی): این فیلم یک مستند کوتاه 23 دقیقه ­ای است که در شبکه PBS پخش شد. این فیلم بر اساس فیلم بلند روجر و من ساخته شد. نام فیلم برگرفته از روندا بریتون یکی از ساکنان شهر فلینت است که در هر دو فیلم سال 1989 و سال 1992 حضور داشت و خرگوش­ها را به عنوان حیوان خانگی یا به عنوان تامین کنندگان گوشت، خرید و فروش می­کرد.

• گوشت بیکن کانادایی (1995)

در سال 1995 مور فیلمی طنزآمیز ساخت. وی در این فیلم رئیس ­جمهوری ساختگی در ایالات متحده را نشان می­داد که برای کسب شهرت جنگی دروغین را با کانادا طراحی می­کرد. این فیلم تنها فیلم غیر مستند مور است. در این فیلم چندین دشمن احتمالی ایالات متحده برای مبارزه انتخاباتی بزرگ بعدی آمریکا بین رئیس ­جمهور و اعضای کابینه مورد بحث و بررسی قرار می ­گیرد. اظهارات رئیس­ جمهور مبنی بر صدور فرمان جنگ علیه کانادا به اندازه اعلام جنگ علیه تروریسم بین­ الملل مضحک است. در این فیلم مشاور نظامی رئیس ­جمهور سریعا این نظریه را رد کرده و استدلال می ­کند هیچکس به دسته­ ای از مردم که در کنار ماشین­ های اجاره ­ای منفجر شده، رانندگی می­ کنند، اهمیت نمی­ دهد.

• مورد بزرگ (1997)

این فیلم مستند درباره تور وی برای معرفی کتابش با عنوان "اندازه این را کاهش بده: تهدیدات پراکنده از سوی آمریکایی­ های غیرمسلح" است که در آن به انتقاد از بیکاری گسترده کارگران می­ پردازد. یکی از مواردی که وی بدان می­پردازد، موضوع انتقال صنایع کفش ­سازی نایک به اندونزی است.

•  و صلح برای همه (1998) فیلم تلویزیونی

• اعداد شانس (2000)- به عنوان بازیگر

•  بولینگ برای کولومبین (2002)

وی در این فیلم به کاوش درباره فرهنگ خشونت و استفاده از تفنگ در ایالات متحده می­ پردازد که از کشتار دبیرستان کولومبین در سال 1999 الهام گرفته است. این فیلم در جشنواره فیلم کن در سال 2002 جایزه برد و جایزه بهترین فیلم خارجی جشنواره سزار فرانسه را به خود اختصاص داد. در ایالات متحده و در سال 2002 نیز جایزه آکادمی آوارد در بخش فیلم مستند به این فیلم اهدا شد. این فیلم همچنین از لحاظ تجاری نیز موفقیت چشمگیری حاصل کرد و به پرفروش­ترین مستند تا آن زمان مبدل گشت که البته دو سال بعد جای خود را به فیلم فارنهایت 11/9 داد.

• فارنهایت 11/9 (2004)

این فیلم به بررسی ایالات متحده پس از حوادث 11 سپتامبر می­پردازد. در این فیلم به پیشینه دولت بوش و روابط منتسب بین خانواده جرج بوش و اسامه بن لادن می­پردازد. فارنهایت در سال 2004 بهترین جایزه جشنواره کن را به خود اختصاص داد. این فیلم اولین فیلم مستند بود که موفق به کسب این جایزه شد. وی تمایل داشت این فیلم توسط میلیون­ها نفر در سرتاسر جهان در تلویزیون­ها مشاهده شود و به همین دلیل این فیلم را در بخش مستند معرفی نکرد. چرا که طبق قوانین اسکار پخش مستندها در تلویزیون طی 9 ماهی که مستند اکران می­شود، ممنوع است. فارنهایت برای بخش بهترین فیلم نامزد نشد، و به نظر می­ رسید مور با ترجیح دادن مخاطبان بیشتر به مجسمه اسکار، به نوعی به آکادمی اسکار دهن­ کجی کرده بود. عنوان کتاب از کتاب کلاسیک فارنهایت 451 الهام گرفته است. بر اساس این کتاب که درباره آینده کشورهای دیکتاتوری است، کاغذ در دمای 451 درجه فارنهایت شروع به آتش گرفتن می­کند. زیرنویس فیلم این موضوع را آشکارتر می­کند. در ابتدای زیرنویس آمده است: "دمایی که در آن آزادی می­سوزد". این فیلم با فروش 200 میلیون دلار در سرتاسر جهان، پرفروش­ترین فیلم مستند تاریخ است. مور در فوریه 2011 تهیه کنندگان این فیلم را به دلیل عدم پداخت 2.7 میلیون دلار از سود حاصل از فروش فیلم به وی، آن دو را متهم کرد و عنوان کرد آنها با استفاده از حقه­های رایج در هالیوود، پول وی را بالا کشیده ­اند.

پوستر فیلم فارنهایت 9/11

• سیکو (2007)

این فیلم درباره سیستم بهداشتی آمریکا است و تاکید آن بر صنایع دارویی و در جریان فیلم 4 شرکت بزرگ داروسازی را زیر ذره ­بین قرار داده است. چهار شرکت پی فایزر (Pfizer)، الی لیلی، آسترازنکا (AstraZeneca) و گلکسواسمیت کلاین که از این موضوع ناراضی بودند، به مشتریان خود دستور دادند که با مور مصاحبه نکنند. بر اساس اظهارات مور در وبسایت شخصی خود "مسیرهایی که اغلب ما را متحیر می ­کنند و به ایده ­های جدید منجر می ­شوند و ما را به چالش می­ کشند تا در افرادی که کارمان را با آنها شروع کرده ­ایم، تجدیدنظر کنیم، باعث تاخیرهای کوچکی شده ­اند. این فیلم زمانی که مشخص شد مور با ماموران نجات در حادثه 11 سپتامبر که از بیماری مزمن رنج می­بردند، به کوبا رفته تا بخش­هایی از فیلم را در آنجا فیلمبرداری کند، بحث­ هایی را برانگیخت. ایالات متحده قصد داشت با وارد کردن اتهاماتی مبنی بر نقض قوانین کار و تجارت، از انجام شدن این سفر جلوگیری کند، اما موفق نشد.

پوستر فیلم سیکو

• کاپیتان مایک در سرتاسر آمریکا (2007)

وی در این فیلم به بررسی جریانات سیاسی در دانشگاه­ های ایالات متحده می­ پردازد. وی در سفر خود که در ماه­های پیش از انتخابات ریاست­ جمهوری سال 2004 اتفاق افتاد، به 60 کالج و دانشگاه سفر کرد.

• خیزش تنبل (اسلکر آپرایزینگ) (2008)

• کاپیتالیسم: یک داستان عاشقانه (2009)

 مور در این فیلم به بررسی بحران­های بحران­های مالی و اقتصادی ایالات متحده در اواخر دهه 2000 و انتقال دولت از جرج بوش به اوباما، می­ پردازد. مور در جریان مصاحبه مطبوعاتی معرفی کتاب گفت: "دموکراسی یک ورزش تماشاگرپسند نیست، بلکه یک اتفاق مشارکتی است. اگر ما در آن شرکت نکنیم، دیگر دموکراسی نیست. بنابراین اوباما بر اساس کرده­ های خود پیشرفت و یا پس­رفت نمی ­کند و آنچه در موفقیت وی تاثیرگذار است میزان حمایتی است که از وی می­ شود."

اظهارنظر درباره فیلم 300

وی در مصاحبه­ ای درباره فیلم توهین ­آمیز 300 گفته است: "به خاطر وجود فیلم سازان نادان در هالیوود متاسفم، هر چند توقع دیگری از [کمپاني] «برادران وارنر» ندارم. وي تصریح کرد: گرچه وجود انواع تفکرات در هالیوود را لازم می دانم، اما تنها می توانم بگویم متاسفم به خاطر وجود فیلمسازان و کمپانی هایی چون «برادران وارنر»، که بدون استناد به تاریخ و تنها از روی عصبانیت اقدام به تهیه فیلم های تاریخی علیه کشورهای صاحب هویت می کنند.

کارگردان «بولینگ برای کلمباین» افزود: بر خلاف بیشتر مردم آمریکا که از تاریخ ایران مطلع نیستند، من به دلیل مخالفت دولت جرج بوش با ایران، سعی کرده ام حداقلی از تاریخ این کشور را بدانم.این مستندساز به سازندگان 300 توصیه کرد، پیش از ساخت هر اثری، بدون غضب و موضع گیری های بچه گانه، تاریخ واقعی کشورها را منعکس کنند.

وی در واکنش به این مطلب که «کمپانی برادران وارنر در بیانیه ای، فيلم 300 را افسانه دانسته است»، گفت: اگر تعریفی که از ماجرای فیلم کردید درست باشد، این اظهارنظر، گناه و اشتباه [کمپاني] «برادران وارنر» را بزرگتر می کند، چرا که ساخت فیلمی خلاف واقع آن هم به شیوه ای اغراق آمیز در مورد یک کشور بر اساس داستانی افسانه ای، رفتاری به شدت غیر حرفه ای است، این اظهارنظر برای من آمریکایی هم پذیرفتنی نیست.

مایکل مور گفت: من به عنوان یک آمریکایی به جای سازندگان 300 و مشخصاً برادران وارنر، از مردم ایران عذرخواهی می کنم. ایرانیان باور کنند که همه آمریکایی ها مثل بوش، چنی و سازندگان فیلم 300 نیستند. وی گفت: سلام مرا به همه ایرانیان برسانید.

این مستند ساز مشهور آمریکایی، سال گذشته نیزدر مورد ایران گفته بود: با این که خیلی دوست دارم ایران را ببینم، اما تا به حال نتوانستم به ایران بیایم. گرچه به خاطر فیلم «بولینگ برای کلمباین» یک قطعه فرش زیبا از سوی «فستیوال فجر» برایم ارسال شده که در مقابل درب داخلی منزلم انداخته ام. هر کسی هم به خانه ام می آید از زیبایی این فرش تعریف و تمجید می کند و البته به او می گویم، این فرش حاصل دسترنج مردمانی است که به گفته ی یک احمق روانی، این روزها جزء کشورهای «محور شرارت» است.

اظهارنظر جنجالی علیه جرج بوش در هنگام دریافت جایره اسکار

مور در سال 2002 برای فیلم بولینگ برای کلمباین کاندیدای کسب جایزه اسکار شد. هنگامی که مجری برنامه نام وی را از پشت تریبون خواند و از او درخواست کرد که برای دریافت جایزه و سخنرانی به روی سن بیاید، همه از مور انتظار داشتند تشکرهای معمول از همکاران و دوستان را انجام دهد. اما مور پس از چند کلمه کوتاه در مورد همکارنش، جرج بوش، رئیس جمهور وقت ایالات متحده را خطاب قرار داد و انتقادهای سختی از وی کرد. متن دقیق سخنان وی به این صورت است:

We like non-fiction and we live in fictitious times. We live in the time where we have fictitious election results that elects a fictitious president. We live in a time where we have a man sending us to war for fictitious reasons. Whether it's the fictition of duct tape or fictition of orange alerts we are against this war, Mr. Bush