به گروه خواندنی های مشرق به نقل از مهر، محققان دریافتند که عشق به هیجان تنها مختص انسانها و دیگر مهره داران نیست، زنبورهای عسل نیز از این خصیصه برخوردارند و زنبورهایی که به نظر نسبت به دیگر زنبورها ماجراجوتر به نظر می آیند، از فعالیتهای ژنتیکی مجزایی مشابه فعالیتهای ژنتیکی انسانهای ماجراجو برخوردارند.

این یافته جدید دیدگاهی نوین را از زنبورها و جوامع زنبوری ارائه می کند. اکنون اینگونه به نظر می آید که زنبورهای عسل برای انجام وظایف مختلف سطوح متفاوتی از اشتیاق را نشان می دهند و این تفاوتها می تواند منجر به ایجاد شخصیت های متفاوت در میان زنبورها شود.

محققان موسسه بیولوژی ژنومیک بر روی 2 رفتار که به "تازه-خواهی" شباهت دارد، مطلعه کردند: پرسه زدن برای یافتن آشیانه های جدید و پرسه زدن برای یافتن غذا. زمانی که یک کلونی به اندازه ای رشد می کند که آشیانه اش برایش کوچک می شود، در این شرایط باید در جستجوی آشیانه جدید بود. در حدود پنج درصد از گروه زنبورها برای یافتن مکانی جدید برای ساخت کندو به تجسس و گشت زنی می پردازند. احتمال اینکه این زنبورهای جستجوگر نسبت به دیگر زنبورهای کندو در مسیر جستجو برای یافتن سکونتگاه جدید به دنبال غذا نیز بگردند 3.4 بار بیشتر است.

بر اساس گزارش تلگراف، محققان در راستای درک پایه های مولکولی این تغییرات از سیستم میکروآرایه ژنومی برای جستجوی تفاوتها در فعالیت هزاران ژن در مغز زنبورهای ماجراجو و غیر ماجراجو استفاده کرده و شاهد هزاران تفاوت بودند. در انسانها و حیوانات ماجراجویی به عملکرد سیستم پاداش مغز ارتباط دارد. در زنبورها محققان موفق به کشف ژنهای فعال متفاوتی شدند که با پروتئینها و هورمونهای مرتبط با تازه-خواهی در ارتباط بودند.