به گزارش مشرق، ساعت‌های ابتدایی روز چهارشنبه, پنجمین روز از آخرین ماه تابستان بود که اگرچه چهره اغلب کلانشهرها, رنگ روشن تر و خلوت تری به خود گرفته بود, امّا خروجی‌های آن‌ها از ترافیک‌های سنگینی خبر می‌داد که رفته رفته و با نزدیک شدن به ساعات پایانی روز, به حجم اتومبیل‌هایی که در صف خروجی‌های استان‌ها قرار داشتند, اضافه تر می‌شد که در این میان, مسافران صف کشیده به مناطق شمالی کشور همچون همیشه حائز رتبه اول بودند.

هر یک از مسافران برای خود دلایلی داشتند. یکی از فشار کاری بالا و خستگی ناشی از آن سخن می‌گفت که یک سفر چند روزه می‌تواند به نوعی غبار غم ببرد و حال دل را خوش کند و دیگری از کارهای واجب خود می‌گفت که سفر آن‌ها را ضروری کرده است.

بیشتر بخوانید:

چه کسانی باید واکسن آنفولانزا تزریق کنند؟

سفرهای افراد جامعه به مناطق شمالی در ایام تعطیلات, واقعیتی است که در چند ماه اخیری که ویروس کرونا مهمان کشور ما شده است, هر بار زخم آن سر باز می‌کند و پر واضح است که هر قدر این ویروس جولان بیشتری می‌دهد و جان بسیاری را در مشت خود می‌گیرد, مسافران بیشتری هم هوای سفر می‌کنند و دل به شمال و دریا می‌زنند، زیرا تعطیلات را فرصتی مغتنم می‌دانند که از هر ثانیه آن باید برای بار سفر بستن استفاده کرد تا جایی که در ۷ ماه گذشته, موضوع سفر به استان‌های شمالی به معضل عجیبی تبدیل شده و رنگ بیشتری به خود گرفته است و نه تنها صدای مسئولان مربوطه بلکه فریاد و اعتراض بسیاری از هموطنان را درآورده و برانگیخته است.

وضعیت رامسر فراقرمز شد/ کرونا بیداد می‌کند!

کندوان و هراز از شمال به جنوب یک طرفه می‌شوند

رئیس پلیس راه مازندران: محورهای کندوان و هراز به منظور تسهیل در آمد و شد خودروها، از بعد از ظهر روز شنبه ۸ شهریور ماه به مدت سه روز، از شمال به جنوب یک طرفه می‌شوند و برخلاف ترافیک روزهای ورود مسافران که در چند روز پراکنده شده بود، ترافیک زمان بازگشت مسافران سنگین‌تر پیش بینی می‌شود و ممکن است مسافران ده‌ها ساعت در جاده‌ها گرفتار شوند.

این‌ها بخشی از اخبار وضعیت راه‌ها در این ایام است که با هر بار تعطیلات تقویمی و پایان هفته‌ای در صدر رسانه‌های کشور قرار می‌گیرند و واکنش‌های بسیاری را به همراه دارند، چرا که به یک سریال دنباله دار چند فصلی تبدیل شده‌اند که گویا قصه آن سرِ دراز دارد.

سید هادی معتمدی آسیب شناس اجتماعی در رابطه با معضل حجم بالای سفرهای هموطنان به استان‌های شمالی کشور در ایام تعطیلات و دامن زدن به شیوع هرچه بیشتر ویروس کرونا، اظهار کرد: در خصوص بی توجهی‌های برخی از هموطنان به هشدارهای مسئولان مربوطه، مبنی بر سفر نکردن در ایام تعطیلات، افراد جامعه را می‌توان به چند گروه تقسیم کرد. گروه اوّل که ۳ درصد از جامعه را تشکیل می‌دهند، افرادی هستند که رفتارهای ضدّ اجتماعی از خود نشان می‌دهند. یعنی افرادی که به طور کلی، قوانین را زیر پا می‌گذارند و از شکستن این قوانین لذت می‌برند تا جایی که برای این افراد، هر نوع آسیبی که به دیگران وارد شود، جالب است و هیچ گونه عذاب وجدان ناشی از نقض قوانین هم ندارند و اغلب جرم و جنایت‌های به وقوع پیوسته در کشور نیز به دلیل اعمال و رفتار آن هاست.

وی بیان کرد: نکته حائز اهمیت در خصوص گروه اوّل این است که این ۳ درصد، در یک جامعه ۸۰ میلیونی رقم پایینی نیست، چرا که ۲ تا ۲ و نیم میلیون نفر از افراد جامعه را دربر می‌گیرند، بنابراین این تعداد در زمره افرادی هستند که بدون توجه به هشدارها به سفرهای تفریحی می‌روند و جان مردم برای آن‌ها اهمیتی ندارد و به هیچ گونه پروتکلی نیز پایبند نیستند.

این آسیب شناس اجتماعی تصریح کرد: گروه دیگری از افراد هستند که از روی اجبار به سفر می‌روند و ماهیت مسافرت آن‌ها سیاحتی و تفریحی نیست و دلایل موجّه بسیاری برای رفت و آمدهای بین شهری آن‌ها وجود دارد که از آن جمله می‌توان به رانندگانی اشاره کرد که از این طریق ارتزاق می‌کنند و نان آوری خانواده شان از راه رانندگی است و اعلام می‌کنند که برخلاف میلشان مبنی بر سفرهای برون شهری, چاره‌ای جز این ندارند و در شرایط اقتصادی فعلی نمی‌توانند خانه نشین باشند.

معتمدی گفت: گروه دیگری از افراد جامعه هستند که نه در زمره انسان‌های ضدّ اجتماعی قرار می‌گیرند و نه افرادی هستند که به دلایل موجّه مجبور به ترددهای بین شهری هستند و درواقع افراد بی تفاوتی اند که باورمندی و تعهدپذیری برای اغلب آن‌ها بی معناست و هنوز باور نکرده‌اند که کرونا, یک معضل اجتماعی خطرناک و کُشنده است و می‌تواند جامعه را با خطرات جدّی روبرو کند و همیشه به جمله " مرگ برای همسایه است و برای ما نیست" باور دارند.

وی با اشاره به فقدان مهارت زندگی در جامعه ادامه داد: تمامی مشکلات فوق, ناشی از فقدان مهارت‌های زندگی در افراد جامعه است، چرا که کوتاهی هایی در این خصوص صورت گرفته است و آن‌ها آموزش کافی ندیده‌اند و آگاهی‌های لازم در خصوص مرز میان ارزش‌ها و ضدّ ارزش‌ها ندارند که این ناآگاهی آن‌ها باعث بروز چنین رفتارهایی در جامعه می‌شود.

این آسیب شناس اجتماعی اذعان کرد: فرهنگ سازی در رابطه با هر موضوعی باید از جنس همان موضوع باشد، به طور مثال وقتی فردی می‌خواهد دوچرخه سواری را آموزش دهد، نمی‌تواند صرفا با بیان چند جمله آموزشی این کار را کند، چرا که دوچرخه سواری مهارتی است که به تمرین و ممارست عملی نیاز دارد و باید در قالب یک فن یا حرفه آموزش داده شود که فرهنگ سازی مسائل بهداشت, درمان و پیشگیری متفاوت از آن است و آموزش و آگاهی های لازم در این مسائل حرف اوّل را می‌زنند.

وی با بیان نقش مهم مشارکت‌های اجتماعی در ازبین بردن ویروس کرونا تأکید کرد: برای از بین بردن ویروس کرونا و کاهش عوامل تشدید کننده آن در جامعه, به جای فرهنگ سازی مستقیم باید روی مشارکت‌های اجتماعی متمرکز شد و فرهنگ سازی کرد که اتخاذ تشویق‌هایی برای این منظور می‌تواند بسیار کمک کننده و مفید باشد، چرا که مردم ترغیب می‌شوند مشارکت و همکاری فعالانه‌ای در جامعه داشته باشند.

معتمدی گفت: جریمه کردن در مورد آسیب‌های اجتماعی, هیچ گونه پاسخ دهی مناسبی ندارد و اگر هم قرار است تنبیهی اِعمال شود، باید برای افرادی صورت گیرد که به طور مثال خانه‌های خود را در ایام تعطیلات به مسافران اجاره می‌دهند و یا از طرفی دیگر, مسئولان برای ایام تعطیلات, تمهیداتی قائل شوند و از ورود و خروج مسافران در جاده‌های مسافرخیزی چون شمال کشور جلوگیری کنند و یا ترددهای ضروری در محورهای مواصلاتی با کارت‌های مخصوص انجام شود.