کد خبر 116077
تاریخ انتشار: ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۱ - ۱۵:۳۳

یک مورخ و تاریخ‌پژوه گفت: گروه فرقان از نام دکتر شریعتی استفاده ابزاری کرده و نقد شریعتی از روحانیت را دستاویز کرد؛ گروه فرقان با وجود علاقه‌مندی به اندیشه‌های شریعتی خود را متکامل‌تر از شریعتی می‌دانستند.

به گزارش مشرق به نقل از فارس؛ محمدرضا کائینی محقق و تاریخ‌پژوه در پاسخ به این پرسش که جریان‌های چپ مارکسیستی در قبال اندیشه شهید مطهری چه رویکردی داشتند، اظهار داشت: اگر ریشه شهادت آیت‌الله مطهری با دقت کاویده و علت عمده را پیدا کنیم به مسئله‌ شاخصی برمی‌خوریم که ناشی از تحلیل مارکسیستی و چپ‌گرایانه از آموزه‌های اسلام است.

وی افزود: به عبارت روشن در همه آثار شهید مطهری در مورد تمامی گروههای چپ به ظاهر مبارز در سالهای منتهی به انقلاب این بود که این گروه‌ها از آبشخور اصلی فکر و آموزه‌های دینی بهره نمی‌گیرند بلکه عملا و نظرا وابسته به اندیشه چپ مارکسیستی با لعاب و قشری از اسلام هستند.

کائینی گفت: اگر خوانندگان این مصاحبه مقدمه شهید مطهری را درباره علل گرایش به مادیگری را مطالعه کرده باشند به دغدغه شهید مطهری پی می‌برند و گروه فرقان که دست به ترور شهید مطهری زدند و هم در دادگاه و همچنین در اعلامیه‌ای که شب شهادت شهید مطهری در نقاطی از تهران پخش کرده بودند اذعان کردند که یکی از دلایل ترور مطهری همین مقدمه بوده است.

تدبر در قرآن با یک تبصره حق هر مسلمانی است

این محقق و تاریخ‌پژوه ادامه داد: استاد مطهری در این مقدمه اذعان می‌کنند که تدبر در قرآن حق هر مسلمانی است منتها با یک تبصره، آن این است که عالمانه و معرفت‌اندیشانه با حداقل و نصابی از صلاحیت صورت بگیرد.

وی در پاسخ به این پرسش که با توجه به پیشنیه رابطه شهید مطهری و مرحوم شریعتی و انتقادی که مطهری به شریعتی داشت آیا اساسا امکان گفت‌وگو میان جریان روشنفکری دینی و روحانیت وجود دارد، خاطرنشان کرد: اساسا دکتر شریعتی در وهله نخست خود را شاگرد مطهری می‌دانست.

کائینی ادامه داد: شهید مطهری و مرحوم شریعتی از نظر قوام اندیشه دینی در یک سطح نبودند دکتر شریعتی متخصص جامعه‌شناسی بود و ادعای اسلام‌شناسی به معنای متعارف نداشت.

شریعتی نسبت به شهید مطهری احترام بسیاری زیادی قائل بود

وی گفت: شریعتی بارها اذعان کرده بود اگر در سخنرانی‌ها و کتابها در پاره‌ای از افکار و گرایشات دچار اشتباه شده باشم عالمان دینی حق اصلاح دارند. شریعتی نسبت به شهید مطهری احترام بسیاری زیادی قائل بود.

پس از آنکه شهید مطهری حسینیه ارشاد را ترک کرد رابطه آنان قطع نشد

این محقق ادامه داد: حتی در برهه‌ای انتقادات شهید مطهری از شریعتی بالا گرفت. سخنی علیه مطهری از دکتر شریعتی شنیده نشده است و حتی مطهری حسینیه ارشاد را ترک کردند رابطه این دو محفوظ بود و براساس نقل نزدیکان شهید مطهری، شریعتی قبل از سفر آخر به منزل مطهری آمد و بعد از گفت‌وگوی دوستانه و صمیمانه از ایشان خداحافظی کرد. قطعا اگر حیات این دو  ادامه پیدا می‌کرد دوستی آنها نیز تداوم می‌داشت.

عامل ترور شهید مطهری از اندیشه شریعتی استفاده ابزاری کردند

کائینی در پاسخ به این پرسش که گروه فرقان تحت تاثیر چه آموزه‌هایی دست به ترور شهید مطهری زدند، پاسخ داد: موسس گروه فرقان فردی به نام «اکبر گودرزی» در عرصه طلبگی مدارج بالایی را طی نکرده بود و نگاه و گرایشات همچنین خلق و رفتار نامتعارف موجب شد از چند حوزه علمیه اخراج شود.

وی ادامه داد: خاطرم است استادم مرحوم آیت‌الله مجتهدی گفت من در میان جمع و با صدای بلند به اکبر گودرزی گفتم ای منافق از جلسه درسم خارج شو و بعد از شهادت شهید مطهری برخی از ائمه جمه تهران به منزل استاد رفته بودند گفتند اکبر گودرزی غیبت شما را نزد ما کرد و از ایشان حلالیت طلبیدند.

وی گفت: گودرزی پس از اخراج از حوزه علمیه به شکل انفرادی به نوشتن تفسیر قرآن پرداخت که با مرور آن می‌توان گفت: مفاهیم قرآنی را به نفع مارکسیسم مصادر به مطلوب کرد.

وی گفت: فضای ملتهب انقلاب باعث شد عده‌ای از جوانان که بهره از آموزه اصیل اسلام نداشتند جذب گروه فرقان شوند و البته گروه فرقان خود را علاقه‌مند به شریعتی می‌دانست اما اساسا اینکه آیا گروه فرقان متاثر از آموزه‌های شریعتی دست به ترور شهید مطهری زدند اختلاف وجود دارد.

کائینی ادامه داد:‌بسیاری یر این باورند که گروه فرقان از نام شریعتی استفاده ابزاری کرده و طبعا با احترامی که دکتر شریعتی به مطهری قائل بود چنین امری بعید است که وی ترور نسبت به استادان و دوستان خود را تجویز کند.

وی ادامه داد: گروه فرقان باوجود تظاهر به علاقه‌مندی به اندیشه‌های شریعتی خود را متکامل‌تر از شریعتی می‌دانستند که این از چشم‌ها دور ماند.

کائینی در پایان خاطرنشان کرد: من اعتقادی ندارم که اندیشه‌های شریعتی لزوما موجب شده گروه فرقان دست به ترور مطهری بزنند شاید بخشی از افکار شریعتی در نقد روحانیت استفاده ابزاری کردند.