وی درباره چگونگی نوآوری در نقاشی قهوه‌خانه‌ای توضیح داد: سعی کرده‌ام طبیعت و رئال را وارد نقاشی قهوه‌خانه‌ای کنم و به این ترتیب نقاشی قهوه‌خانه‌ای را به نقاشی رئال نزدیک کنم.
وفایی با بیان این که برای اولین بار در تاریخ نقاشی قهوه‌خانه‌ای به موضوع مظلومیت امام حسین(ع) پرداخته است گفت: نقاشان هیچ گاه مظلومیت امام حسین (ع) را در آثارشان نیاورده‌اند و من برای اولین بار به این مظلومیت اشاره کرده‌ام و تمام وقایع را با طبیعت سازی همراه کرده‌ام، به طور مثال شام غریبان را با نور مهتاب و در غروب آفتاب همراه با رودخانه و دیگر مظاهر طبیعت آورده‌ام.
او درباره زمان رونمایی از این اثر توضیح داد: برای محرم امسال در موزه هنرهای معاصر تهران و یا فرهنگستان هنر از این تابلو رونمایی خواهد شد.
وفایی در ادامه با اشاره به تعداد اندک بازماندگان نسل نقاشان قهوه‌خانه‌ای گفت: تنها من و محمد فراهانی از این نسل باقی مانده‌ایم که فراهانی هم، اکنون حال خوشی ندارد و مدتهاست که دیگر نقاشی نمی‌کند.
وفایی درباره وعده‌های همکاری مسئولان برای حمایت از هنر نقاشی قهوه‌خانه‌ای و راه‌اندازی آموزشگاه نقاشی قهوه‌خانه‌ای در بنیاد رودکی گفت: حمایت چندانی نمی‌شود، تابستان دو سال قبل چند نفر را معرفی کردند برای آن که کلاس آموزشی در بنیاد آموزش‌های رودکی تشکیل شود، آن موقع علی‌اکبر لرنی هم زنده بود،من برای این منظور انتخاب شدم و کلاس در طول تابستان دایر شد. تابستان سال قبل هم قرار بود کلاس آموزشی دایر شود که اعلام کردند دیر آگهی داده‌اند و تعداد متقاضیان به حد نصاب برای تشکیل کلاس نرسیده است، امسال هم که هنوز خبری نشده است ولی احتمال دارد که امسال این کلاس‌ها باز هم دایر شود.
این نقاش قهوه‌خانه‌ای درباره تعداد کسانی که بتوانند نقاشی قهوه‌خانه‌ای را به نسل‌های بعدی انتقال دهند گفت: الان کسی که بتواند این کار را در ایران انجام بدهد نداریم. محمدرضا حمیدی تنها جوان مشهدی است که کارش بد نیست، همه نقاشان قهوه‌خانه‌ای ما رفته‌اند، بلوکی‌فر، لرنی، خلیلی، همدانی و ...همه رفتند.
منصور وفایی درباره آثاری که تاکنون خلق کرده است توضیح داد:تعداد 30 تابلو بزرگ با موضوع شاهنامه فردوسی کار کرده بودم که اخیراً همه را یک جا فرهنگستان هنر خریداری کرد. در بیشتر موارد هم سفارش‌های عمده می‌دهند مثلا 12 پرده بزرگ برای یک شرکت سفارش داده‌اند.
وی همچنین به یکی از آثارش که به صورت نقاشی دیواری در شهر اصفهان در حال انجام است اشاره کرد و گفت: اثری 40 متری به صورت 12پرده 2 متری ساخته‌ام که موضوع آن از داستان‌های اساطیری و شاهنامه‌ای شروع می‌شود، به داستان‌های تاریخی و پس از آن وقایع معاصر ایران مثل جنگ ایران و عراق و .... می‌رسد. این اثر را یکی از کاشیکاران خوب اصفهانی روی کاشی پیاده کرده است که در یکی از دیوارهای شهر اصفهان در حال نصب است.
وفایی به یکی دیگر از آثارش اشاره کرد که در دانشگاه تهران به نمایش درآمده است و گفت: من اولین نفری هستم که اشعار محتشم کاشانی را در قالب پرده نقاشی قهوه‌خانه‌ای به طول 24 متر به تصویر کشیده‌ام و این اثر دو سال پیش در تالار فردوسی دانشگاه تهران و تالار امیر کبیر بنیاد ایران‌شناسی به نمایش درآمد.
وفایی درباره احتمال وجود آثاری از نقاشان قهوه‌خانه‌ای در قهوه‌خانه‌های قدیمی هم گفت: این احتمال وجود دارد که آثار حسن اسماعیل زاه در قهوه‌خانه‌های قدیمی یافت شود چون او بیشتر برای قهوه‌خانه‌ها کار می‌ساخت اما از آثار کسانی چون قوللر آغاسی و مدبر دیگر یافت نمی‌شود چرا که بیشتر آثار این هنرمندان را به خارج از کشور بردند.
او درباره احتمال جعل امضای هنرمندان قدیمی نقاشی قهوه‌خانه‌ای از سوی سودجویان گفت: کار وقتی که ریزه کاری و جزئیات زیادی داشته باشد، هیچ کس نمی‌تواند آن را کپی کند و امضای دیگری پای آن بگذارد،مثلا اگر تابلوهای من را که در فرهنگستان هنر به اندازه فرش است، تمام نقاشان بخواهند کپی کنند، نمی‌توانند حتی اگر اسم دیگری داشته باشد،قلم هر کسی مشخص است.احتمال جعل امضا برای تابلوهای کوچک و بدون ریزه‌کاری وجزئیات امکان پذیر است.
وفایی اکنون 77 سال سن دارد و تنها بازمانده فعال نقاشی قهوه‌خانه‌ای است که تاکنون بیش از 200 پرده را به شیوه نقاشی قهوه خانه‌ای با موضوعات مختلف به تصویر کشیده است.
او نقاشی را نزد استاد «نجم آبادی» از شاگردان استاد کمال‌الملک فراگرفت.
درسال 1370 این هنرمند به درخواست دانشگاه تهران ، تعداد ده تابلوی رنگ روغن از شاهنامه فردوسی برای تزیین دیوارهای تالار فردوسی دانشکده ادبیات به تصویر درآورد.
وی هم چنین درسال 1371 به درخواست وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی وبا امکانات شهرداری تهران، داستان های شاهنامه را از اول دوره اساطیری تا پایان دوره پهلوی درشصت تصویر در طول هفت سال تهیه کرد.
این هنرمند هم چنین تصویرگری اشعار «محشتم کاشانی» را درقالب دوازده تابلو با مضمون «باز این چه شورش است که درخلق عالم است» برای بنیاد ایران شناسی وابسته به نهاد ریاست جمهوری کارکرد که درتالار بنیاد ایران شناسی نصب شده است.