بیش از 90 روز از تخریب آلونک «ننه آقا فتح‌اللهی» مادر شهید قربانعلی رخشانی مهماندوست،می گذرد.گویا سازمان بهشت زهرا (س)‌ ، بر خلاف سرعت طوفانی اش برای تخریب این یادگار ، عجله‌ای برای تحقق وعده خود و پاسخگویی به افکار عمومی ندارد و علی‌الظاهر خودش را هم ملکف به هیچ رقم پاسخگویی نمی‌داند.

به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق ، یکی از دوستان که دو روز پیش برای شرکت در مراسم «پدران آسمانی» به گلزار شهدا رفته بود، از تعداد بی‌شماری پوسترهای کف دستی و بزرگتر منقش به تصویر امام خمینی و مقام معظم رهبری تعریف کرد که در میان زائران امام و شهدا توزیع شده بود و البته ویژگی خاص همه این تصاویر این بود که آرم شهرداری بر خود داشت.

او می‌گفت این عکس‌ها آنقدر زیاد بود که تقریباً کف‌پوش اتوبوس‌ها و پیاده‌روها شده‌ بود! دوستمان با تعجب می‌گفت  چاپ این همه تصویر از امام و رهبر با پول بیت‌المال علاوه بر پر کردن بیلان کار آخر ماه و آخر سال، حتماً در حفظ آرمان‌های انقلاب که مهم‌ترین آن اصل ولایت فقیه است به مردم کمک خواهد کرد!!

او این‌ها را گفت و ما را به فکر فرو برد که این همه ارادت به امام خمینی عزیز، چرا فقط در چاپ تصویر او ظهور کرده است؟ چرا مسئولان شهرداری و سازمان بهشت زهرا در اعمال و عملکرد خود تلاش نمی‌کنند حداقل رنگ و لعابی از سیره عملی آن امام عزیز به صبغه خود بدهند تا همه آحاد مردم با دیدن هر مسئول شهرداری ، به جای ناله و نفرین کردن ، دعای خیری نثارشان نمایند.

به نظرم آمد یکی از مصداق‌های امام‌گونه رفتار کردن، تکریم حقیقی مقام شهدا و خانواده شهدا و تلاش در حفظ و حراست از ارزش‌های دفاع مقدس است. همانجا که فرمود «شهدا ... مشعلدار پیروزی و استقلال ملت‌اند و حق بزرگ آنان بر گردن ملت، بسی عظیم است». و در کلام خود دفاع مقدس شریف ملت ایران را ستود و همه را بر حفظ ارزش‌های آن مکلف کرد.

بی شک یکی از موارد به روز آن، ماجرای مغفول «احداث یادمان ننه علی» باشد که با گذشت بیش از 90 روز از خاطره تلخ تخریب آلونک «ننه آقا فتح‌اللهی» مادر شهید قربانعلی رخشانی مهماندوست، خبری از احداث بنای یادبود نیست و گویا سازمان بهشت زهرا (س)‌ ، بر خلاف سرعت طوفانی اش برای تخریب این یادگار ، عجله‌ای برای تحقق وعده خود و پاسخگویی به افکار عمومی ندارد و علی‌الظاهر خودش را هم ملکف به هیچ رقم پاسخگویی نمی‌داند.
روز تدفین ننه علی ، سردار توکلی رئیس سازمان بهشت زهرا در پاسخ به اعتراض رسانه‌ها و دلسوزان فرهنگ ایثار و شهادت که تخریب آلونک ننه علی را محکوم کردند، گفت: تا چهلمین روز وفات ننه علی، بنای یادبودی بر سر مزار این مادر شهید احداث می‌شود.
 چهل روز گذشت و آب از آب تکان نخورد. نمی دانم چه عاملی یک بار دیگر سردار را تحت فشار گذاشت تا تاریخ جدیدی بر اصلاح خرابکاری اش اعلام نماید اما به هر حال این بار «روز ولادت حضرت زهرا (س)» به عنوان به تابلوی وعده های سر خرمن سازمان بهشت زهرا نوشته شد.

حالا 90 روز از آن وعده گذشته و از احداث بنا خبری نیست و  امروز که همه بی‌صبرانه در انتظار جبران ضایعه عظیم تخریب آلونک ننه علی هستند، شنیده‌ها بر ماجرای دیگری حکایت دارد.

  یک هفته بعد از آخرین تاریخ اعلام شده از سوی سازمان بهشت زهرا (س) برای احداث بنای یادبود ننه علی یعنی «روز ولادت حضرت زهرا (س)»، برخی خبرنگاران با روابط عمومی سازمان بهشت زهرا تماس گرفتند تا از وضعیت یادمان ننه علی که همه تصور می‌کردند لابد باید تا آن روز قدری پیشرفت کرده باشد، خبری بگیرند که پاسخ جالبی از سوی مسئول روابط عمومی شنیدند.

  در پاسخ به این سؤال که کار احداث یادبود کی تمام می‌شوند، به آنها گفته شده که بنیاد شهید باید اعلام کند چه زمانی کار احداث یادمان را به پایان خواهد رساند و این یعنی قاعده بازی بعد از آخرین جلسه رسمی و مشترک بنیاد شهید و سازمان بهشت زهرا عوض شده است.

  گویا سازمان بهشت زهرا از پاس کاری تاریخ احداث یادمان ننه علی کلاً صرف نظر کرده و چون برای جبران خسارت بزرگی که به فرهنگ دفاع مقدس زده است، عجله‌‌ای ندارد، توپ وعده‌های خالی را در دامان بنیاد شهید و امور ایثارگران انداخته است. خلاص!

  روز گذشته که با معاون پژوهش و ارتباطات فرهنگی بنیاد شهید و امور ایثارگران تهران بزرگ هم تماس گرفتیم، برادر خوش نیت‌مان جناب رفیعی همچنان سوار بر کرسی دفاع از عملکرد سازمان بهشت زهرا، از حسن روابط سازمان متبوعش با سازمان تخریب‌کننده کلبه ننه علی خبر داد و البته تأکید کرد احداث یادمان ننه علی در حال انجام است. گرچه شنیده‌ها و دیده‌ها حکایت از آن دارد که به نیت احداث یادمان ننه علی حتی یک سنگ روی سنگ دیگری گذشته نشده است اما علاقمندان به اطلاع از از صحت ادعای این برادر خوش نیت مان می توانند به قطعه 24 بهشت زهرا مراجعه نمایند. البته اگر ما هم بنا بر خوش نیتی بگذاریم ، باید فرض را بر این بگیریم که ما مزار ننه علی را نمی شناسیم والا این بنا رو به اتمام است! به هر حال تفسیر نیت برادر رفیعی با مخاطبان محترم.

  از سوی دیگر یک منبع آگاه دیگری هم می‌گفت احتمالاً دلیل تأخیر در احداث یادمان ننه علی، تغییر طرح بنای یادبود است و گویا بنا نیست این یادمان سقف داشته باشد تا تداعی کننده بنای تخریب شده باشد. عجب! کاش حداقل سردار توکلی یک توضیح خشک و خالی به ما بی خبران می داد که واقعا احیای آن بنای کوچک ، چرا برای ایشان و همکارانشان چنین گران می آید که حاضرند به هر قیمتی از احداث چیزی شبیه به آن خودداری کنند. انشاءالله که پای هوای  نفس و نمایش قدرت در میان نیست.

  حالا به ماجرای عدم احداث یادمان ننه علی، ساخت‌ و سازهای جدید گلزار شهدا را بیفزایید که از سال گذشته شروع شده و در حال پیشروی است و بیفزایید قطعی آب در قطعات 26 و 27 گلزار شهدا و نارضایتی‌های مادران شهدایی که فقط در دنیا دلخوشی‌شان این است که پنجشنبه‌ها را کنار مزار فرزند شهیدشان سر کنند.  

  آنچه از این ماجرا بر ذهن متبادر می‌شود این است که از مسئولی که دفاع مقدس دیده است و انشاءالله هنوز حال و هوای سال های جنگ را دارد، انتظار می‌رود برای حفظ ارزش‌ها و آرمان‌های دفاع مقدس و تکریم والدین شهدا بیش از هر مسئول دیگری دل بسوزاند و  حامی حقیقی ارزش‌ها باشد و این مهم را در نظر داشته باشد که قطعا در سرای آخرت ، آن دسته که مقام شفاعت خواهند داشت، همین مادران و پدران شهید داده و ننه علی و فرزندش هستند  ،نه رئیس جمهور احتمالی آینده.

منبع: فارس