وی در این ارتباط گفت که اعلام آماده‌باش نظامی در عربستان سعودی تنها میتواند، یک دلیل به دنبال داشته باشد و آن بیماری پادشاه عربستان سعودی و بیم از این امر است که مرگ وی وقوع برخی ناآرامی‌ها در کشور یا حتی وقوع انقلاب در عربستان را به دنبال داشته باشد.
وی افرود: این اعلام آماده‌باش نظامی تنها میتواند یک پیام را برای مردم عربستان در زمان اعلام مرگ ملک عبدالله دربرداشته باشد و بدین ترتیب حاکمان سعودی به مردم عربستان بگویند که ما همچنان قدرتمند هستیم و همچنان از قبضه شمشیر برای سرکوب شما استفاده خواهیم کرد.
حمزه الحسن مظاهر اعلام آماده‌باش به نیروهای نظامی را امری عادی و طبیعی در هر کشوری اعلام اما تأکید کرد که این حالت زمانی در کشوری اعلام می‌‌شود که رویداد غیرطبیعی یا فوق‌العاده و غیرمنتظره روی داده باشد و شاید بستری‌شدن عبدالله در بیمارستان یکی از دلایل این امر باشد و نمی توان آن را به اوضاع و احوال حاکم بر منطقه ارجاع داد.
وی همچنین تأکید کرد که در پس این اعلام آماده‌باش این هشدار به مردم عربستان نهفته است که برای هرگونه اقدام و تلاش جهت انقلاب تدارک‌ها و تدابیر امنیتی لازم اتخاذ شده است.
حمزه الحسن مظاهر گفت: البته اعلام آماده‌باش نظامی در مواردی میتواند پیام‌هایی برای کشورهای همجوار نیز دربرداشته باشد، اما از آنجا که کشورهای همجوار عربستان کشورهای خصم و دشمن این کشور به شمار نمی‌آیند، بنابراین این اعلام آمادگی را نمی‌‌توان در این راستا ملاحظه کرد.
در پاسخ به این سؤال که آیا این احتمال وجود دارد که عربستان سعودی شاهد انقلاب باشد یا خیر؛ حمزه الحسن مظاهر گفت: اگرچه این امری غیرممکن نیست، اما وقوع آن سخت است و حتی باید گفت چنین انقلابی به احتمال قوی با ناکامی مواجه می شود، چون رژیم سعودی برای مقابله با چنین رخ دادی تدارکات بسیاری اتخاذ کرده است.
وی با اشاره به این که نخستین تلاش برای انقلاب به دست "عبدالله المنديلي" صورت گرفت، گفت: وی برای بمباران اردوگاه ملک عبدالعزیز در دهه چهل برنامه ریخته بود اما نقشه‌اش با شکست مواجه شد و به عراق گریخت.
این فعال سیاسی عربستانی افزود: المندیلی از خود یک دختر بر جا گذاشته که تصور می کنم هنوز در قید حیات باشد، چون در حجاز سرودی بین مردم منتشر شد تحت عنوان "المندیلی گریه نمی‌کند/ پیش از تو گریه کردیم"..
مظاهر دومین انقلاب به وقوع پیوسته در عربستان سعودی را باید به دهه پنجاه میلادی ارجاع داد که آن را "قاده عبدالرحمن الشمراني" رهبری کرد و پس از ناکامی و دستگیری توسط رژیم سعودی اعدام شد.
این فعال سیاسی عربستانی معتقد است که خطرناک‌ترین و مهم‌ترین انقلاب روی داده در عربستان سعودی را باید به سال 1969 ارجاع داد که گفته شده یک انقلاب نبوده، بلکه دو انقلاب بوده اند و در آن نظامیان عربستانی در کنار نیروهای مدنی از مناطق مختلف عربستان مشارکت داشتند که آن نیز با کمال تأسف با شکست مواجه شد.
وی آخرین انقلاب معروف و قابل ذکر علیه رژیم سعودی در عربستان را به دهه هشتاد میلادی نسبت می‌دهد که رهبری آن را یک افسر عربستانی هدایت کرد که آن نیز به سرنوشتی مشابه انقلاب‌های پیشین این کشور دچار شد.
مظاهر در پاسخ به این پرسش که چرا انقلاب‌های عمومی و سراسری در عربستان رخ می‌دهد؛ مي‌گويد: به دلیل وجود بحران‌های سیاسی کشنده در کنار شرایط بسیار اسف‌بار اقتصادی و اجتماعی که سراسر عربستان و مردم این کشور را درگیر خود کرده است.
این فعال عربستانی در پاسخ به این پرسش که آیا رژیم سعودي میتواند خود را از انقلاب‌های مردمی علیه خویش در امان نگه دارد، گفت: بله؛ این احتمال وجود دارد؛ چون در این گونه موارد احتمال بسیاری وجود دارد که ارتش نیز در کنار نیروهای امنیتی برای سرکوب اعتراض‌های مردمی وارد عمل شود به ویژه اگر توجه داشته باشیم که فرماندهی نیروهای نظامی و ارتش و همچنین سازمان های اطلاعاتی و امنیتی، تماماً به دست شاهزادگان سعودی است و فرماندهان و سرکردگان حجاز، به طور کامل از فرماندهی یگان‌های نظامی و ارتش برکنار شده‌اند.
مظاهر تأکید کرد: همچنین رژیم سعودی برای ممانعت از بروز انقلاب‌های مردمی و مقابله با آن حتی اقدام افسران ارتش خود را نیز از بین شاهزادگان انتخاب می‌کنند؛ به عنوان مثال از بین هر پنج خلبان نیروی هوایی عربستان سعودی سه نفر از شاهزادگان هستند و همان طور که می‌دانید، نیروی هوایی سرآغاز و پرچمدار هر انقلابی است.
این فعال سیاسی عربستانی گفت: اگر دقت کنید ملاحظه می‌کنید که تمام کودتاهای عربی، شبانه صورت می‌گیرد و به این معناست که مردم این کشورها در کودتاهای کشورهای خود مشارکت ندارند، شب می‌خوابند و صبح بیدار می‌شوند و می‌بینند که در کشورشان کودتا رخ داده است.
وی افزود: این آمادگی و اعلام آماده‌باش، بالطبع هرگونه برنامه و تلاش را با ناکامی مواجه می‌کند و رژیم در این راستا همواره از سیاست بازنشستگی پیش از موعد فرماندهان نظامی به عنوان ابزاری پیشگیرانه استفاده می‌کند. در واقع تغییر مکرر فرماندهان نظامی یکی دیگر از ابزاری است که آل سعود برای مقابله با انقلاب‌ها و ناکام‌ساختن آنها استفاده می‌کند و تمام این امور هم‌اکنون بار دیگر در اين کشور در حال رخ‌دادن است.