بنا بر اعتقاد مردم این منطقه در کنار این جمجمه‌‌ها شمع‌‌های روشن قرار داده می شود تا روح مردگان در روشنایی بوده و در تاریکی نباشند. روی برخی از جمجمه‌‌ها تصاویر متفاوت از صلیب نیز کشیده شده است.
هر جمجمه نمایانگر یک سنگ قبر است چراکه می توان تاریخ مرگ را نیز در آن دید. سوزاندن مرده‌‌ها در این روستا در زمان های گذشته ممنوع بوده بنابراین اجساد دفن می شدند و حدود 10 تا 15 سال بعد نبش قبر شده و سپس جمجمه ها خارج می‌شدند و اسامی آنها با نقاشی روی آنها حک می شد و برای مدتی در برابر نور خورشید قرار می گرفته و سرانجام در این گورستان جمع آوری می‌شدند.
بنا بر اطلاعات رسانه های محلی، آخرین جمجمه در سال 1995 به مجموعه اضافه شده و متعلق به زنی بوده که در سال 1983 جان باخته و یکی از آرزوهایش قرار گرفتن جمجمه‌اش در این مجموعه عجیب و غریب بوده است.
اگرچه بسیاری از مردم محلی از حضور در چنین محلی ترس زیادی دارند اما اتریشی ها بابت نشان دادن این گورستان به گردشگران خارجی پول زیادی به جیب می زنند.