به گزارش مشرق، خداداد عزيزي در گفت‌وگو با ايسنا در پاسخ به اين سوال كه چرا تعداد لژيونرهاي ايراني در فوتبال اروپا كم شده است، گفت: فكر مي‌كنم كه همه مي‌دانند چرا لژيونر نداريم. دليلش اين است كه فوتبالمان بسيار ضعيف شده است. عده‌اي مدعي‌اند كه تيم ملي قوي داريم، ولي فكر مي‌كنم كه تمام ظواهر و جوانب نشان مي‌دهد كه فوتبال ما ضعيف شده است. نه تنها در جا مي‌زنيم، بلكه به عقب برگشتيم. الان مي‌بينيم كه عمان هم در فوتبال انگليس نماينده دارد اما ما نداريم.
عزيزي در ادامه بيان كرد: فكر مي‌كنم كه دليل اين موضوع ضعف فوتبال ما است. قبل از سال 98 يا در همان سال وقتي مقابل كره يا ژاپن قرار مي‌گرفتيم، 10 نفر از بازيكنان ما لژيونر بودند و در ليگ‌هاي آلمان، اتريش، بلژيك و يونان بازي مي‌كردند اما آن زمان ژاپني‌ها و كره‌اي‌ها نهايت سه، چهار بازيكن لژيونر داشتند. وقتي كه آنها اسامي بازيكنان ما را مي‌خواندند، مي‌ترسيدند. ژاپني‌ها صد برابر رشد كرده‌اند، اما ما متاسفانه در جا زده‌ايم. اكثر بازيكنان ژاپني و كره‌اي در ليگ‌هاي معتبر اروپايي بازي مي‌كنند و به دليل ضعف فوتبالمان هيچ وقت زورمان به آنها نمي‌رسد. اگر اين روند همين طور ادامه داشته باشد ديگر كشورهاي عربي، هم از ما بازيكن نمي‌گيرند!
بازيكن اسبق تيم ملي درباره علت ضعف فوتبال ايران گفت: به شخصه دلايل ضعف را به مديرتي فوتبال و ورزش كشور مربوط مي‌دانم. ژاپني‌ها و كره‌اي ها به سراغ مربيان تراز اول رفتند، ولي ما رفتيم از شيريني فروشي كرواسي مربي آورديم! مربيان درجه سه و چهار را مي‌آوريم و ارقام نجومي هم به آنها مي‌دهيم. شايد بيش از 15 مربي خارجي وارد فوتبال ايران شده باشند كه حتي كشوري مانند پاكستان هم به سراغ آنها نمي‌رفت. اين‌ها هم به دليل مديريت ضعيف و ارتباطات و دلال‌هايي است كه وارد فوتبال شده‌اند. اين مربيان جز ضربه زدن، كمكي به فوتبال ما نكرده‌اند. نه استعدادي ساختند و نه بازيكني رو كردند. فقط پولي از فوتبال ما گرفتند و رفتند.
وي به تيم‌هاي پايه هم اشاره كرد و گفت: تيم‌هاي پايه استقلال و پرسپوليس فعاليت چنداني ندارند. خود من از پايه‌هاي ابومسلم به بزرگسالان تيم رسيدم و پس از آن از تيم ملي اميد به تيم ملي بزرگسالان رفتم اما حالا اين اتفاقات نمي‌افتد. دلال‌ها بازيكن مي‌دهند و پول مي‌گيرند. در فوتبال ما «بلبشويي» است كه آن سرش ناپيدا است. فكر مي‌كنم با اين وضع بايد به پيشنهاد يكي از اعضاي فراكسيون ورزش اشاره كنيم كه گفته بود دو سال فوتبال را تعطيل كنيم. بايد كار دلال‌ها را بخوابانيم و همه اين ارتباطات را ريشه كن كنيم.
او همچنين به عدم ثبات مديريتي و تاثير آن بر ضعف فوتبال اشاره كرد و گفت: يكي از مشكلات ديگر فوتبال ما مديران سياسي هستند كه به فوتبال مي‌آيند و بيش از يك سال هم نيستند و در اين يك سال قصد دارند همه كار كنند و از قهرماني آسيا تا جام هاي ديگر را بگيرند. به همين دليل ارقام بالايي را به بازيكنان مي‌دهند. خوشحالم كه بازيكنان اين پول‌ها را مي‌گيرند و خود من هم با آن موافقم، اما اين قيمت‌هاي يك ميلياردي و دو ميلياردي واقعا نجومي است و اين قيمت بازيكنان نيست. شك نكنيد كه اين پول‌ها هم از جيب دولت خرج مي‌شود. بالا رفتن قيمت‌ها به اين شكل تنها تقصير مديراني است كه اكثرا سياسي هستند و يك سال بيشتر نمي‌مانند.
عزيزي در پاسخ به اين سوال كه آيا مبالغي كه در فوتبال ايران داده مي‌شود و شرايط راحتي كه وجود دارد باعث شده كه بازيكنان بي انگيزه شوند يا خير، گفت: اين طور نيست. همه دوست دارند لژيونر شوند، اما لژيونر شدن به اين سادگي نيست و باشگاه‌هاي اروپايي مانند باشگاه‌هاي ما با دلالي بازيكن نمي‌گيرند. بنابراين تلاش نكردن بازيكنان از دلايل لژيونر نشدن‌شان است. احمدرضا عابدزاده زماني كه بازيكن بود روزي سه بار تمرين مي‌كرد يا علي دايي با سر بخيه خورده در تمرينات شركت مي‌كرد، ولي حالا بازيكنان با كوچك‌ترين آسيبي كه مي‌بينند در تمرين حاضر نمي‌شوند.
عزيزي در ادامه بيان كرد: فكر مي‌كنم كه دليل اين موضوع ضعف فوتبال ما است. قبل از سال 98 يا در همان سال وقتي مقابل كره يا ژاپن قرار مي‌گرفتيم، 10 نفر از بازيكنان ما لژيونر بودند و در ليگ‌هاي آلمان، اتريش، بلژيك و يونان بازي مي‌كردند اما آن زمان ژاپني‌ها و كره‌اي‌ها نهايت سه، چهار بازيكن لژيونر داشتند. وقتي كه آنها اسامي بازيكنان ما را مي‌خواندند، مي‌ترسيدند. ژاپني‌ها صد برابر رشد كرده‌اند، اما ما متاسفانه در جا زده‌ايم. اكثر بازيكنان ژاپني و كره‌اي در ليگ‌هاي معتبر اروپايي بازي مي‌كنند و به دليل ضعف فوتبالمان هيچ وقت زورمان به آنها نمي‌رسد. اگر اين روند همين طور ادامه داشته باشد ديگر كشورهاي عربي، هم از ما بازيكن نمي‌گيرند!
بازيكن اسبق تيم ملي درباره علت ضعف فوتبال ايران گفت: به شخصه دلايل ضعف را به مديرتي فوتبال و ورزش كشور مربوط مي‌دانم. ژاپني‌ها و كره‌اي ها به سراغ مربيان تراز اول رفتند، ولي ما رفتيم از شيريني فروشي كرواسي مربي آورديم! مربيان درجه سه و چهار را مي‌آوريم و ارقام نجومي هم به آنها مي‌دهيم. شايد بيش از 15 مربي خارجي وارد فوتبال ايران شده باشند كه حتي كشوري مانند پاكستان هم به سراغ آنها نمي‌رفت. اين‌ها هم به دليل مديريت ضعيف و ارتباطات و دلال‌هايي است كه وارد فوتبال شده‌اند. اين مربيان جز ضربه زدن، كمكي به فوتبال ما نكرده‌اند. نه استعدادي ساختند و نه بازيكني رو كردند. فقط پولي از فوتبال ما گرفتند و رفتند.
وي به تيم‌هاي پايه هم اشاره كرد و گفت: تيم‌هاي پايه استقلال و پرسپوليس فعاليت چنداني ندارند. خود من از پايه‌هاي ابومسلم به بزرگسالان تيم رسيدم و پس از آن از تيم ملي اميد به تيم ملي بزرگسالان رفتم اما حالا اين اتفاقات نمي‌افتد. دلال‌ها بازيكن مي‌دهند و پول مي‌گيرند. در فوتبال ما «بلبشويي» است كه آن سرش ناپيدا است. فكر مي‌كنم با اين وضع بايد به پيشنهاد يكي از اعضاي فراكسيون ورزش اشاره كنيم كه گفته بود دو سال فوتبال را تعطيل كنيم. بايد كار دلال‌ها را بخوابانيم و همه اين ارتباطات را ريشه كن كنيم.
او همچنين به عدم ثبات مديريتي و تاثير آن بر ضعف فوتبال اشاره كرد و گفت: يكي از مشكلات ديگر فوتبال ما مديران سياسي هستند كه به فوتبال مي‌آيند و بيش از يك سال هم نيستند و در اين يك سال قصد دارند همه كار كنند و از قهرماني آسيا تا جام هاي ديگر را بگيرند. به همين دليل ارقام بالايي را به بازيكنان مي‌دهند. خوشحالم كه بازيكنان اين پول‌ها را مي‌گيرند و خود من هم با آن موافقم، اما اين قيمت‌هاي يك ميلياردي و دو ميلياردي واقعا نجومي است و اين قيمت بازيكنان نيست. شك نكنيد كه اين پول‌ها هم از جيب دولت خرج مي‌شود. بالا رفتن قيمت‌ها به اين شكل تنها تقصير مديراني است كه اكثرا سياسي هستند و يك سال بيشتر نمي‌مانند.
عزيزي در پاسخ به اين سوال كه آيا مبالغي كه در فوتبال ايران داده مي‌شود و شرايط راحتي كه وجود دارد باعث شده كه بازيكنان بي انگيزه شوند يا خير، گفت: اين طور نيست. همه دوست دارند لژيونر شوند، اما لژيونر شدن به اين سادگي نيست و باشگاه‌هاي اروپايي مانند باشگاه‌هاي ما با دلالي بازيكن نمي‌گيرند. بنابراين تلاش نكردن بازيكنان از دلايل لژيونر نشدن‌شان است. احمدرضا عابدزاده زماني كه بازيكن بود روزي سه بار تمرين مي‌كرد يا علي دايي با سر بخيه خورده در تمرينات شركت مي‌كرد، ولي حالا بازيكنان با كوچك‌ترين آسيبي كه مي‌بينند در تمرين حاضر نمي‌شوند.