به گزارش مشرق به نقل از ايسنا، اين فناوري كه Medusoid لقب گرفته به يك گل با هشت گلبرگ شباهت دارد و هنگام قرار گرفتن در يك ميدان الكتريكي مانند چتر دريايي واقعي شنا مي‌كند.

كيت پاركر بيوفيزيكدان دانشگاه هاروارد معتقد است كه ابداع جديد از لحاظ كاربردي يك چتر دريايي و از لحاظ ژنتيكي موش صحرايي است.


جانا ناوروت همكار وي تمامي سلول‌هاي موجود در بدن‌ يك چتر دريايي نوجوان با هدف مشاهده چگونگي حركت آن‌ را ترسيم كرد و دريافت كه همچون قلب انسان، سيگنال‌هاي الكتريكي پمپاژ شده به رشته‌هاي چتردريايي ، آن را به حركت درمي‌آورد.

دانشمندان به منظور ساخت نمونه مشابه مصنوعي يك لايه منفرد عضله قلب موش را روي ورقه الگوبندي‌شده پلي دي متيل سيلوكسان رشد دادند به طوري كه عضلات به سرعت منقبض شده و ضربه قدرتي چتر دريايي را هنگامي كه ميدان الكتريكي به اين سازه اعمال مي‌شود، تقليد كردند. يك سيليكون ارتجاع‌پذيرنيز medusoid را به شكل مسطح اصلي بر گرداند و آن را براي ضربه بعدي آماده كرد.

نتيجه حاصل آن كه در آزمايشات انجام شده چتر دريايي جديد مانند نمونه واقعي شنا كرد و حتي جريان‌هاي آبي واقعي مشابه جريان‌هايي كه ذرات غذا را به درون دهان موجود وارد مي‌كنند، توليد كرد. فناوري ارائه شده اين عمل را هنگامي كه بين دو الكترود در آب قرار داده مي‌شود، صورت داد.

چتر دريايي مصنوعي با هدف كمك به درك قوانين اساسي پمپ‌هاي عضلاني ساخته شده است. اين موفقيت نشان‌گر توانايي سيستم‌هاي كيمري مهندسي اجزاي زنده و غيرزنده است.

آزمايشگاه پاركر روي خلق مدل‌هاي مصنوعي بافت‌هاي قلب انسان جهت بازسازي ارگان‌ها و آزمايش داروها كار مي‌كند.

اين تيم هم‌اكنون در نظر دارد كه يك medusoid را با استفاده از سلول‌هاي قلب انسان بسازد. آن‌ها همچنين اميدوارند كه ديگر اشكال زندگي دريايي را مهندسي معكوس كنند.