تنها راه ارتباطی ما با دنیای بیرون حواس پنجگانه ما هستند که کمک می‌کنند با افراد و محیط در تعامل باشیم. همان طور که خودتان می‌دانید یکی از این حواس 5 گانه قدرت شنوایی است. توانایی که امکان شنیدن آواها و صداهای اطراف را برایمان ممکن می‌کند. به علاوه اینکه شنوایی در قدرت یادگیری توانایی‌های جدید هم نقش اساسی دارد. به این خاطر که گاها ما با شنیدن و تکرار محتوایی که می‌شنویم چیزهای جدیدی یاد می‌گیریم. یکی از مشکلات رایجی که سلامت گوش‌ها و قابلیت شنوایی ما را تهدید می‌کنند کم شنوایی انتقالی است. ما امروز در این مطلب قصد داریم تا بیشتر در مورد این بیماری صحبت کنیم. همراه ما باشید.
کم شنوایی انتقالی(هدایتی) چیست؟
گوش ما دارای 3 بخش اصلی است: یکی گوش بیرونی، یکی گوش میانی و دیگری هم گوش داخلی. زمانی که گوش میانی یا بیرونی آسیب ببینند یا انسدادی داشته باشند عارضه کم شنوایی انتقالی اتفاق می‌افتد. عارضه‌ای که معادل انگلیسی آن Conductive hearing loss یا همان CHL است. این بیماری باعث می‌شود که فرد به سختی صداها را به صورت واضح بشنود و حتی قادر به شنیدن صداهای پایین هم نخواهد بود. به این خاطر که همین آسیب باعث می‌شود صداها به سختی به گوش داخلی برسند.
انواع مختلف کم شنوایی
شاید برایتان سوال پیش آمده باشد که به طور کلی چند مدل کم شنوایی داریم. در دنیای پزشکی سه مدل کم شنوایی تعریف شده که اصلی‌ترین تفاوت آن‌ها بخش آسیب دیده گوش است.
- کم شنوایی حسی عصبی
- کم شنوایی انتقالی(هدایتی)
- کم شنوایی ترکیبی
اجازه دهید که کمی در مورد این دو مدل دیگر کم شنوایی بیشتر توضیح دهیم.
کم شنوایی حسی عصبی
کم شنوایی حسی عصبی یا همان Sensorineural hearing loss یک عارضه دائمی بوده که از شایع‌ترین مدل‌های کم شنوایی به حساب می‌آید. عارضه‌ای که بر اثر آسیب به سلول‌های گوش داخلی یا اعصاب شنوایی ایجاد می‌شود.
کم شنوایی ترکیبی
نوع دیگر کم شنوایی، ترکیبی یا همان Mixed hearing loss است. همان طور که از نام این مدل مشخص است، کم شنوایی مختلط ترکیبی از کم شنوایی حسی و انتقالی می‌باشد. این عارضه می‌تواند شامل آسیب به عصب شنوایی، گوش داخلی، گوش میانی یا گوش خارجی باشد.
علت کم شنوایی انتقالی
همان طور که گفتیم این عارضه زمانی اتفاق می‌افتد که صداها به سختی به گوش داخلی برسند که دلیل آن می‌تواند آسیب به گوش خارجی یا میانی باشد.
عوارضی که باعث این آسیب‌ها در بخش خارجی می‌شوند عبارت هستند از:
- وجود مایعات در گوش
- تنگ شدن مجرای گوش
- تجمع جرم در کانال گوش
- عفونت‌های مجزای گوش
- رشد یک ضایعه استخوانی در گوش
- وجود یک جسم کوچک در مجرای گوش
- وجود ناهنجاری در ساختار کانال گوش فرد
در طرف دیگر آسیب‌های گوش میانی را داریم:
- آسیب به پرده گوش
- ضخیم شدن پرده گوش
- وجود یک سوراخ در پرده گوش
- عفونت گوش میانی و تجمع مایعات
- آسیب به استخوان‌های گوشی میانی
- رشد سلول‌های اضافی پوست در گوش میانی
- وجود فشار در گوش که باعث آسیب به پرده گوش می‌شود
- یک بیماری ژنتیکی به نام اتواسکلروز که باعث می‌شود استخوان گوش میانی ساختار غیر معمولی داشته باشد
با علائم کم شنوایی انتقالی آشنا شوید
بالاتر گفتیم که CHL بر روی شنوایی خوب و طبیعی تاثیر می‌گذارد. به طوری که اغلب افرادی که درگیر این عارضه هستند به سختی صداهای پایین را می‌شنوند. به طور کلی از رایج‌ترین علائم و نشانه‌های این بیماری می‌توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:
- سرگیجه
- کاهش ناگهانی شنوایی
- تخلیه شدن مایعات از گوش
- درد در یک گوش یا هر دو گوش
- وجود فشار در یک گوش یا هر دو گوش
- کاهش شنوایی که در گذر زمان بدتر می‌شود
- وجود بوی نامطبوع و عجیب در داخل گوش
چه زمانی باید به دکتر مراجعه کنید؟
دقت کنید که آسیب‌های وارد شده به قسمت‌های مختلف گوش می‌توانند دائمی باشند، تا جایی که ممکن است برای همیشه شنوایی خودتان را از دست بدهید یا اینکه به سختی مثل سابق توانایی شنیدن داشته باشید. به همین خاطر بهتر است که در صورت مشاهده هر کدام از علائمی که بالاتر به آن‌ها اشاره کردیم به یک متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید. هر چقدر که زودتر آسیب‌ها و بیماری را تشخیص دهید شانس بیشتری برای درمان خواهید داشت.
فاکتورهای خطرناکی که منجر به بروز بیماری می‌شوند
گفتیم که CHL علل مختلفی دارد. با این حال فاکتورهایی هستند که احتمال بروز بیماری را بیشتر می‌کنند:
- شنا کردن
- عفونت مزمن و دائمی گوش
- قرار دادن گوش در معرض آب‌های آلوده
- وجود رطوبت در گوش به صورت طولانی مدت
- پاک کردن گوش با گوش پاک کن و اشیاء کوچک و تیز
درمان بیماری کم شنوایی انتقالی
درمان این بیماری به علت آن بستگی دارد. در نتیجه متدهای درمان می‌توانند در هر فرد متفاوت باشند. به این نکته هم دقت کنید که برخی از علل ایجاد بیماری خود به خود برطرف می‌شوند، این در حالی است که بقیه موارد به درمان نیاز دارند و برخی هم که متاسفانه دائمی هستند.
- استخراج جرم گوش یا اشیاء
- استفاده از آنتی بیوتیک برای از بین بردن عفونت
- جراحی برای کمک به ترمیم آسیب یا حذف توده‌های اضافی
از طرفی اگر که CHL و آسیب دائمی باشد به منظور بهبود شرایط شنوایی بیمار از دستگاه‌های شنوایی کمکی مانند سمعک‌ها استفاده می‌شود.
تشخیص بیماری
به منظور تشخیص بیماری باید به یک پزشک متخصص مراجعه کنید. در جلسه معاینه سوالاتی در رابطه با وضعیت سلامتی، بیماری‌ها و داروهایی که مصرف می‌کنید از شما پرسیده می‌شود. به علاوه اینکه به منظور تشخیص از یک تست اولیه به اسم آدیوگرام کمک گرفته می‌شود.
گاها اگر که تست‌های اولیه برای تشخیص بیماری کافی نباشند و دقیق میزان آسیب دیدگی را نشان ندهند پزشک به سراغ آزمایش‌های جایگزین دیگری می‌رود:
- MRI
- سی تی اسکن
- تمپانومتری(Tympanometry)
- رفلکس آکوستیک(Acoustic reflex)
- و تست‌های شنوایی سنجی(Audiometric tests)
از دیگر متدهای تشخیص میزان آسیب دیدگی به ساختار گوش هستند.
سخن پایانی
این بود تمام چیزی که باید در مورد کم شنوایی انتقالی(هدایتی) می‌دانستید. بیماری که به دلیل آسیب به ساختار گوش خارجی و گوش میانی ایجاد می‌شود و می‌تواند آسیب‌های دائمی برای فرد به همراه داشته باشد. اگر که اخیرا علائمی مشابه به علائم این بیماری را دارید بهتر است که به یک متخصص مراجعه کنید. برای پیدا کردن دکتر متخصص هم می‌توانید از سایت درمانکده کمک بگیرید. درمانکده یک پایگاه اطلاعاتی کامل از تمامی پزشکان را در اختیارتان می‌گذارد. از دکتر متخصص مغز و اعصاب گرفته تا متخصص غدد و...
این‌ها هم از جمله سوالاتی هستند که می‌توانید در جلسه معاینه از پزشکتان بپرسید:
- علت آسیب دیدگی چیست؟
- میزان آسیب دیدگی چقدر است؟
- آیا نیازی به استفاده از سمعک دارم؟
- آیا آسیب‌های تشخیص داده شده دائمی خواهند بود؟
- و...
برچسب ها : دکتر مغز و اعصاب,دکتر گوش و حلق و بینی
** این محتوا صرفا جنبه تبلیغاتی دارد و توسط سفارش دهنده آن تهیه و تنظیم شده است