به گزارش مشرق، شنیده‌ها از فدراسیون فوتبال حاکی از آن است که درصورت قطع همکاری کارلوس کی‌روش با تیم ملی ایران، نیمکت این تیم به یک مربی ایرانی خواهد رسید. این اتفاق در شرایطی رخ می‌دهد که در تمام طول دهه۹۰، هدایت تیم ملی در اختیار مربیان خارجی؛ کارلوس کی‌روش، مارک ویلموتس و دراگان اسکوچیچ بود. آخرین بار، در نیمه دوم دهه۸۰، ۳سرمربی ایرانی؛ علی دایی، امیر قلعه‌نویی و افشین قطبی روی نیمکت تیم ملی نشستند و حالا به‌نظر می‌رسد فوتبال ملی ایران از این منظر در آستانه بازگشت به چیزی حدود ۱۵سال پیش قرار گرفته است.
اینکه آیا انتخاب مربی ایرانی در تیم ملی کار درستی است یا نه، مجال بحثی مفصل را می‌طلبد، اما در شرایط فعلی به‌نظر می‌رسد مجموعه فدراسیون فوتبال به ۲دلیل تصمیمش را برای برگزیدن مربی بومی گرفته است و حتی گفته می‌شود فرهاد مجیدی و امیر قلعه‌نویی از شانس بیشتری به این منظور برخوردار هستند.
بیشتر بخوانید:
اصولی: برای تیم ملی گزینه‌های متعدد داریم
دلیل اول: مهدی تاج یک خاطره تکان‌دهنده از انتخاب سرمربی خارجی دارد. دیگر نیازی به بازگویی نیست که او با داستان معروف «ویلموتس‌گیت» چه بلایی بر سر فوتبال ایران و البته اعتبار و جایگاه خودش آورد. انتخاب مربی بلژیکی در آن مقطع، ضربه بسیار بزرگ مالی و فنی به فوتبال ایران زد. تاج در بازگشت به فدراسیون بار دیگر تصمیم به تغییر کادرفنی گرفت و این بار کارلوس کی‌روش را جانشین دراگان اسکوچیچ کرد که این یکی هم موفق نبود.
در چنین شرایطی عجیب نیست که او و همکارانش دنبال انتخاب مربی ایرانی باشند و نخواهند آن ریسک بزرگ را تکرار کنند.
دلیل دوم: واضح است که فوتبال ایران از مشکلات شدید مالی رنج می‌برد. هر چه پاداش در جام‌جهانی گرفتیم (تازه اگر به‌خاطر تحریم بانکی قابل وصول باشد) صرف طلب ویلموتس و دستمزد کی‌روش و انبوه دستیاران خارجی‌اش خواهد شد. بنابراین دیگر پولی در بساط نیست که قرارداد درشت دلاری بسته شود. وزارت ورزش هم در شرایطی قرار ندارد که کمک‌های همیشگی را انجام بدهد. بنابراین انتخاب سرمربی داخلی می‌تواند گزینه نهایی و وسوسه‌کننده‌ای باشد؛ کادری که به ریال پول بگیرد و دغدغه نوسانات ارزی را هم به فدراسیون تحمیل نکند.
منبع: همشهری