کد خبر 146413
تاریخ انتشار: ۲۵ مرداد ۱۳۹۱ - ۱۰:۴۸

نقاش ايتاليايي هدف از فعاليتش را مستند کردن وقايعي مي داند که در غرب انكار شده يا ناديده گرفته مي‌شود.

به گزارش مشرق به نقل از شهر، فرهنگسراي انديشه اين روزها به مناسبت روز قدس نمايشگاهي را از هنرمند ايتاليايي ـ روبرتو كوتزولينوـ با موضوع فلسطين برپا كرده است. 

روبرتو كوتزولينو 28 سپتامبر 1953 در رم متولد شد. او فارغ‌التحصيل رشته فني و علاقه‌مند به كارهاي هنري است. اين هنرمند ايتاليايي از مدت‌ها پيش به موضوع فلسطين علاقه‌مند شده كه ريشه در ظلم صهيونيست‌ها به ساكنان اراضي اشغالي دارد. كوتزولينو مدتي است متمايل به تصويرگري در اين حوزه شده كه تا به حال بيش از 20 اثر خلق كرده است.

كوتزولينو معتقد است؛ مردم ايتاليا تحت تاثير هجمه رسانه‌اي، به شدت از حقيقت دور شده‌اند. اين در كنار لابي صهيونيستي و حمايت‌هاي دولتي اين كشور موجب يك نوع جهالت شده و از اين رو به عنوان انسان آزاده و مستقل بايستي نسبت به اطلاع‌رساني در اين حوزه فعالانه وارد شد.  

به بهانه برپايي اين نمايشگاه با روبرتو كوتزولينو به گفت‌و‌گو نشسته ايم كه در ادامه مي‌خوانيد.

چطور شد كه به موضوع فلسطين پرداختيد؟ در واقع با توجه به اينكه مسلمان هم نيستيد، فلسطين چه جذابيتي براي شما داشت كه وقايع آن را به تصوير بكشيد؟

ـ قبل از هر چيز بايد اين را بگويم كه هر چيزي كه اينجا به نمايش گذاشته‌ام، آثار هنري نيستند. در حقيقت بيش از آنكه آثار هنري باشند، آثاري فراواقعي هستند كه بعضي‌هايشان هم بر مبناي عكس به وجود آمده‌اند. مثلا عكس‌هايي از واقعيتي پيدا كرده‌ام و از آن عكس مجددا نقاشي كرده‌ام. در واقع آثار فراواقعي را شكل داده‌ام.

چطور به اين عكس‌ها دسترسي پيدا كرديد و نظرتان را براي نقاشي جلب كرد؟

ـ بعضي عكس‌هايي هستند كه خود من هم نگرفتم و در سايت‌هاي اينترنتي پيدا كرده‌ام.

آيا خودتان به محل رويددادها ـ مناطق فلسطين ـ سفر كرده‌ايد و از نزديك شاهد وقايع بوده‌ايد؟

ـ هرگز به فلسطين سفري نداشته‌ام. اما با نقاشي كردن از تصاوير واقعي مي‌خواستم مخالفت خود را با جريان رايج اطلاعاتي نشان دهم. البته اين تصوير و عكس‌ها به سادگي براي هر كسي در اينترنت قابل دسترسي نيست؛ ولي با جستجوي دقيق در اينترنت براي افرادي كه تبحر داشته باشند، قابل دسترسي مي‌شود. منظور اين است كه اين عكس‌ها را از طريق رسانه‌هايي از جمله روزنامه‌ها، تلويزيون‌ها و مجله‌ها پيدا نكردم. تصميمم اين بود كه واقعيت را از طريق عكس‌هاي واقع‌گرايانه به نمايش بگذارم. براي اينكه چيزي را كه در حال اتفاق افتادن است را مستند كنم كه اين وقايع در غرب انكار و ناديده گرفته مي‌شود.
   
«گامي به سوي آزادي» در فرهنگسراي انديشه

منتشر نشدن اين وقايع و رويدادهاي كشورهايي مثل فلسطين به چه مسأله‌اي برمي‌گردد، آيا به دروازه‌باني خبري سياست كشورهاي اروپايي از جمله كشور خوتان ـ ايتاليا ـ مربوط مي‌شود؟

ـ تقريبا تمام جامعه روزنامه‌نگاري غرب واقعيت را نمي‌گويند و فقط چيزي كه قدرت غالب به آن اجازه مي‌دهد كه گفته ‌شود، بيان مي‌كنند. اكثر روزنامه‌نگارهاي غربي اينطور هستند.



يعني واقعيت را مي‌سازند؟

ـ حتما اينطور است. حقيقت را نمي‌سازند؛ بلكه حقيقت را انكار مي‌كنند يا يك نماي اشتباهي از آن نشان مي‌دهند.

درست است كه حقيقت را نمي‌سازند؛ اما آن چيزي كه نشان داده مي‌شود بر ساخته سياست آن كشور است.

ـ حتما همينطور است. تحقيقي كه در ايتاليا به وسيله يك سايت اينترنتي انجام شد؛ در آن از ايتاليايي‌ها پرسيده شده كه مسوول مسايل و درگيري‌هاي خاورميانه چه كسي‌ است. در نتايج اين تحقيق 80 درصد جواب داده‌اند كه تقصير فلسطيني‌هاست و 20 درصد هم صهيونيست‌ها را مقصر دانسته‌اند. اين داده و آمار ديوانه‌كننده، ميزان جهل را به ما نشان مي‌دهد.

با توجه به اينكه واقعيت‌ها در كشورهاي بخصوص امريكايي و اروپايي منعكس نمي شود و همه در بي‌اطلاعي و در معرض ايماژهاي ساخته سياست قرار دارند، ايده اين موضوع چطور به ذهن شما رسيد؟

ـ علاقه من عرصه سياست است و روي سايت‌هاي اينترنتي‌ در رابطه با اين موضوع تحقيقات انجام مي‌دهم. در اين ميان بايد اين حقيقت را هم گفت كه عموما مردم ايتاليا براي دريافت مطالب، به اينترنت سر نمي‌زنند. معمولا روزنامه مي‌خوانند و تلويزيون تماشا مي‌كنند. از موقعي كه بچه بودم به سياست مي‌پرداختم. بنابراين با دنبال كردن جريان‌هاي بين‌المللي، بسيار خوب مي‌دانم كه مسايل خاورميانه در سياست جهاني مركزيت دارد. مي دانم صهيونيسم با قوت قابل ملاحظه‌اي توانايي آن را دارد كه رسانه‌‌هاي بزرگ را تحت تاثير قرار دهد. طبيعي بود به مسايل فلسطين بپردازم. با توجه به اينكه از كودكي هم به اين موارد توجه داشتم.

مسايل فلسطين و اتفاقاتي را كه در حال حاضر در آنجا رخ مي‌دهد، چطور ارزيابي مي‌كنيد؟

ـ بعد از تجزيه امپراتوري عثماني اهالي عرب فلسطين قول‌هايي از دولت انگليس دريافت كرده بودند كه آن قول‌ها عملي نشد. با نامه‌اي كه بالفور وزير امور خارجه انگليس به راشيل ـ رئيس كنگره بين‌المللي صهيونيست ـ فرستاد، قول داد يك وطن ملي براي يهودي‌ها در فلسطين داير كند. بعد از اين نامه مهاجرت گسترده مردم يهودي جهان به فلسطين شروع شد؛ بدون اينكه اجازه‌اي از افرادي بگيرند كه به صورت قانوني در آنجا اقامت دارند و اين مهاجرت عظيم با يك اسطوره‌پردازي همراه شد؛ از جمله اينكه سرزميني كه وعده داده خداست، سرزميني كه هيچ ساكني در آن نيست، قابليت تغيير بيابان به باغ و انتقام گرفتن هولوكاست را دارد. بر مبناي اينها يهودي‌ها به خودشان اجازه مي‌دهند هر كاري را در آنجا انجام دهند. علاوه بر دلايل انساني، به دلايل سياسي و حقوقي بين‌المللي هرگز نمي‌توان از لحاظ منطقي راه ديگري را در برخورد با اين مسأله برگزيد؛ الا اينكه طرف فلسطيني‌ها بود.

در رابطه با آگاهي از پيشروي تجاوز رژيم صهيونيستي به فلسطين، كافي است نقشه 60 سال پيش را با نقشه امروز مقايسه كنيم. 60 سال روي يك نقشه نقطه‌هايي بودند كه نماينده مكان يهودي‌ها بودند اما الان روي آن نقشه نقطه‌هايي واقع شده‌اند كه جاي فلسطيني‌ها را نشان مي‌دهند. در حقيقت جاي صاحب‌خانه و متجاوز عوض شده است.

فلسطين در نظر مردم امريكايي و اروپايي چگونه تصوير شده‌ است؟ در واقع چه ذهنيتي نسبت به اين مردم دارند؟

ـ معتقدم كه يك جهل بزرگ دنيا را دربرگرفته چون صهيونيسم موفق ‌شده بر تمام رسانه‌هاي بزرگ نظارت كند. آن اندك سياستمداراني هم كه حقيقت را مي‌دانند مثل يك پيشخدمت و بنده صاحبان دنيا به نظر مي‌رسند. در واقع، نقش اساسي در اين ارتباط ندارند.

 در آثار خود بيشتر به چه عناصري توجه داشتيد؟

ـ بدون اينكه بخواهم تصاوير خيلي خشونت‌آميز را نشان بدهم،‌ حداكثر سعي‌ام بر اين بوده كه روحيه ملتي را كه از حقي محروم شده و سرزمين خود را از دست داده است، نشان دهم.

در كشورخودتان يا در كشورهاي ديگر هم چنين نمايشگاهي را برپا كرده‌ايد؟

ـ نه، هرگز نمايشگاهي برگزار نكرده‌ام.

چطور شد ايران را براي برگزاري اين نمايشگاه انتخاب كرديد؟

ـ بخاطر اينكه يكسال و نيم پيش مسوولان ايراني، اين تابلوها را در رايزني‌هاي فرهنگي در ايتاليا ديدند و توسط دوستي وارد رابطه با مركز فرهنگي ايران در ايتاليا شدم. مدير مركز – آقاي پورمرجان ـ به اين تابلوها علاقه پيدا كرد و مقدمات كار براي اين نمايشگاه فراهم شد.

هنرمندان در عرصه دفاع از حقوق مردم مظلوم فلسطين چه فعاليت‌هايي را مي‌توانند انجام دهند؟

ـ حداكثر كاري كه مي‌توانند انجام دهند اين است كه حساسيت افكار عمومي را در اين مورد بيشتر افزايش دهند. بيشتر ازاين كاري نمي‌توانند انجام دهند. وضعيت را خيلي وخيم مي‌بينم؛ بخاطر اينكه افراد صهيونيستِ ساكن فلسطين بسيار مصمم هستند كه بوميان فلسطيني را بيرون كنند. اميدوارم با زمان و اراده افراد درستكار امكاني فراهم شود تا به يك وضعيتي بهتر دست پيدا كرد.

آينده فلسطين را چطور مي‌بينيد؟

ـ معتقدم پاكسازي قومي كه الان در جريان است، ممكن است فلسطيني‌ها را از آنجا كلا بيرون كند. مگر اينكه تصميمي قطعي اتخاذ شود تا به اين سياست پايان داده شود. به آينده فلسطين اميدوار نيستم.

 چرا و دليل‌تان در اين مورد چيست؟

ـ بخاطر اينكه دنيا دارد به سمت خشونت، دردها و بيماري‌هاي درمان‌ناپذير مي‌رود. بدون مداخله‌هاي شديد هيچ قابليت درماني وجود ندارد. در حقيقت؛ هيچ چيزي عوض نمي‌شود.

چه كشورهايي در اين خصوص دخيل‌اند؟

ـ ايالات متحده و رژيم صهيونيسم.

در آينده هم نمايشگاهي در اين خصوص خواهيد داشت؟

ـ ممكن است بازهم چنين آثاري را بكشم. نمي دانم نقاشي بازهم خواهم كشيد اما در اين ارتباط مطالبي را خواهم نوشت.

تا به حال در اين خصوص چيزي نوشته‌ايد؟ آيا با توجه به سياست كشورتان سانسوري در اين موارد انجام نمي‌شود؟

ـ هنوز سانسوري در آن روزنامه‌اي كه من مي‌نويسم، انجام نشده است. البته فقط آن روزنامه به اين شيوه عمل مي‌كند؛ آن هم به اين علت است كه روزنامه پرتيراژي نيست.

در اين سفرتان به ايران؛ چه حس و نظري در مورد ايران و ايراني‌ها داريد؟

ـ ايران و ايراني‌ها را كم ديده‌ام و نمي توانم نظر قطعي بدهم؛ اما ميهمان‌نوازي ايراني‌ها عالي است.