به گزارش مشرق، پس از پایان لیگ برتر والیبال، لیست تیم ملی والیبال اعلام شد که در این لیست نام امیر غفور هم دیده می‌شد. غفور که با تیم شهداب یزد قهرمان لیگ برتر شده بود در این قهرمانی نقش زیادی داشت. این بازیکن ۳۱ ساله پیش از این نتوانسته بود قهرمانی در لیگ ایران را تجربه کند؛ اما بالاخره این طلسم شکست و او موفق شد جام قهرمانی این رقابت‌ها را بالای سر ببرد.
از همان زمان انتشار لیست تیم ملی والیبال گمانه‌زنی‌های زیادی در خصوص اینکه غفور به تیم ملی بازمی‌گردد یا خیر مطرح و در این میان او هیچ واکنشی به این موضوع نداشت. پیوستن غفور به تیم عراقی این گمانه‌زنی‌ها را قوت بخشید تا اینکه ۳ روز پیش ایرنا در خبری اختصاصی اعلام کرد غفور قطعا دعوت به تیم ملی را رد خواهد کرد و ساعاتی بعد این بازیکن در نامه‌ای به فدراسیون والیبال اعلام کرد که از بازی‌های ملی خداحافظی می‌کند.
در این ۳ روز کارشناسان و اهالی والیبال در خصوص تصمیم غفور مبنی بر خداحافظی از بازی‌های ملی و چرایی این تصمیم صحبت‌های زیادی انجام دادند. شاید یکی از مهمترین مسائلی که باعث شد او چنین تصمیم بگیرد مصدومیت‌های پی در پی و کهنه این بازیکن باشد. فصل گذشته لیگ برتر والیبال جزو معدود فصل‌هایی بود که غفور با مصدومیت‌های جدی روبرو نشد. احتمالا این بازیکن ترجیح داده در سال‌های پایانی دوران بازیگری خود فشار کمتری را در مسابقات تحمل کند تا مجبور به تحمل مصدومیت‌های طولانی مدت نشود.
از طرفی برخی دیگر از منتقدان و کارشناسان والیبال اعتقاد دارند گزینه اول عطایی برای پست پشت‌خط‌زن، امین اسماعیل‌نژاد است و همین موضوع یکی از مهمترین دلایل غفور برای اتخاذ چنین تصمیمی بوده است. البته نمی‌توان این موضوع را با قاطعیت تایید کرد چرا که در سال‌های گذشته و در زمان‌هایی که شهرام محمودی در تیم ملی حضور داشت غفور پشت‌خط‌زن دوم تیم ملی محسوب می‌شد و اگر دلیل غفور برای کناره‌گیری از تیم ملی، ترس از نیمکت نشینی بود در آن زمان هم او نیمکت‌نشینی را تحمل نمی‌کرد.
با تمام این اوصاف غفور می‌توانست در مقطع فعلی به تیم ملی والیبال کمک کند و اینکه دلیل اصلی تصمیم او برای کناره‌گیری از تیم ملی چه چیزی بوده است را گذشت زمان مشخص خواهد کرد.