به گزارش مشرق، ۱۴ مردادماه در تقویم رسمی کشورمان به عنوان روز «حقوق بشر اسلامی و کرامت انسانی» نامگذاری شده است. انتشار اعلامیه حقوق بشر اسلامی از سوی کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی پیش‌درآمدی شد تا کشورهای اسلامی نیز با تاسی از اندیشه‌های اسلامی اعلامیه‌ای را در خصوص چهارچوب‌های حقوق بشر و کرامت انسانی منتشر کنند، اعلامیه‌ای دارای راهکاری جمعی برای ارزش گذاشتن به حقوق انسان‌ها از نگاه شریعت اسلامی است، به مناسبت این روز، «مهدیه شادمانی»؛ مدرس دانشگاه و پژوهشگر حوزه زنان در یادداشتی با اشاره به اصل کرامت انسانی زن مسلمان در ایران اسلامی، به بررسی اهداف پشت‌پرده پروژه «زن، زندگی، آزادی» پرداخته است که در ادامه می‌خوانیم:
در «ولایت تشریعی» زن نیز دارای شخصیت قانونی است
یکی از اصول مسلم نظام حقوقی اسلام توجه ویژه به حقوق و تکالیف بانوان به تناسب تکوینی و جایگاه تشریعی آنها است. به عنوان نمونه در جایگاه تکوینی، باورهای غلط جاهلیت در باب خلقت زنان را مورد نکوهش قرار داده و بر اعتقاد نقص تکامل زن از حیث خلقت خط بطلان کشیده و به صراحت به جنبه تکاملی و نحوه یکسان خلقت زن و مرد اشاره داشته است.
در «ولایت تشریعی» نیز به مصدریت قرآن و سنت اهل بیت (ع)، زن نیز دارای شخصیت قانونی است. بنابراین طبق منابع جامع فقهی در مبانی حقوق بشر اسلامی با تمرکز بر حقوق زنان می‌توان اذعان داشت بخشی از این حقوق ناظر به حقوق شخصی مانند مالکیت بر دارایی، ارث و قسمتی دیگر متوجه بر حقوق زن در خانواده مانند مهر، نفقه و حضانت است که اگر شاهد نابرابری و عدم‌تشابه در احکام شریعت نیز هستیم، بر طبق تفاوت‌های ذاتی و اصل عدل استوار بوده نه نقض حق زنان و جایگاه فرودست در شریعت اسلامی.
با توجه به این مقدمه، جمهوری اسلامی ایران نیز با الهام از شریعت و حقوق بشر اسلامی، نظام حقوقی و تکالیف زنان را در عرصه‌های فردی، خانوادگی و اجتماعی تدوین کرده تا زمینه رشد متوازن مادی و معنوی آنها را ایجاد کند. حق برخورداری از حیات شایسته، تکریم، آزادی اندیشه و مصونیت از تعرض بخشی از منشور حقوق و مسؤولیت‌های زنان است که با تناسب حق و تکلیف شکل گرفته است و در نتیجه در رویکرد نوسازانه انقلاب به زنان شاهد سوژگی آنها در شکلی نظامند در ابعاد معنوی و فیزیکی هستیم.
پس از انقلاب اسلامی انگارهای ذهنی زنان هویت، حقوق و مسؤولیت‌ها دچار تحول مثبت شد. البته این تغییر شگرف در تحولات مرتبط با حقوق زنان تنها مختص ایران نبوده و جهان اسلام نیز پیشرفت‌های قابل ملاحظه‌ای را در عرصه‌های حقوق و مسؤولیت‌های بانوان رقم زده است
در حقیقت پس از انقلاب اسلامی انگارهای ذهنی زنان هویت، حقوق و مسؤولیت‌ها دچار تحول مثبت شد. البته این تغییر شگرف در تحولات مرتبط با حقوق زنان تنها مختص جغرافیای جمهوری اسلامی ایران نبوده و جهان اسلام نیز به واسطه درک مبانی حقوق بشر اسلامی، پیشرفت‌های قابل ملاحظه‌ای را در عرصه‌های حقوق و مسؤولیت‌های بانوان رقم زده است.
به عنوان نمونه سازمان کنفرانس اسلامی توجه ویژه‌ای را به موضوع حقوق زنان در قالب مباحث توسعه مبذول داشته است. این سازمان تلاش کرده تا درک خود از حقوق زنان را بر مبنای شریعت اسلامی، عرف و معاهدات بین‌المللی در چارچوب سند تأسیس سازمان، اعلامیه (اوآگادوگو) سال ۲۰۰۵ ارائه دهد. در هفتمین کنفرانس وزرای اسلامی در مورد نقش زنان در پیشبرد توسعه برای کشورهای عضو در جلسه موسوم به «توانمندسازی زنان در کشورهای عضو: چالش‌ها و چشم‌اندازها» در سال ۲۰۱۸، تعداد ۱۶ قطعنامه در خصوص بهبود شرایط حقوقی، اقتصادی، اجتماعی و امنیتی زنان در کشورهای عضو به تصویب رسید که ارتقای چشمگیری را در خصوص حقوق نسوان مطرح می‌ساخت.
اما اگر چه حقوق و کرامت انسانی زنان به نسبت دوران منحط پهلوی و یا در وسعتی بیشتر در جهان اسلام دارای جایگاه ارزشمندی شده است، اما به دلیل تقابل ایدئولوژیکی غرب با جمهوری اسلامی ایران و تعارض منافع شاهد هستیم، هجمه و تبلیغات غرب در جهت تقلیل جایگاه زنان در جهان اسلام و ایران است.
زوایای پنهان پروژه «زن زندگی آزادی»
آخرین تلاش مذبوحانه دشمن در هجمه علیه اسلام و ایران
اکثر تصویرسازی‌های رسانه‌ای به گونه‌ای طراحی شده تا زن مسلمان را در مقام ابژگی، دچار آپارتاید جنسی و فاقد حقوق مطرح و کشورهای غربی با انگارهای لیبرالیستی را در شاخص توسعه جنسیتی دارای رشد و جهان اسلام را دچار نزول معرفی کند. شاید بتوان آخرین تلاش مذبوحانه دشمن در هجمه علیه اسلام و ایران را در راه اندازی جنبش «زن زندگی آزادی» در سال ۱۴۰۱ معرفی کرد که در پی تحریف حقیقت حقوق زنان مسلمان و ایرانی بود.
تعرض به کرامت انسانی بانوان محجبه و کشیدن چادر، لیدرسازی از بانوان و تشویق به ضرب و شتم نیروهای حافظ نظم و امنیت، اقدامات هنجارشکنانه همچون کشف حجاب نشان داد که طرح شعار زن زندگی آزادی تنها یک سراب بوده است
به صورتی که دشمن با طرح این شعار و وارونه جلوه دادن پیشرفت‌های زنان در عصر جمهوری اسلامی، نقض حقوق زنان را به عنوان اصلی‌ترین مطالبه زنان در آشوب‌های سال ۱۴۰۱ معرفی کند. اما تعرض به کرامت انسانی بانوان محجبه و کشیدن چادر، لیدرسازی از بانوان و تشویق به ضرب و شتم نیروهای حافظ نظم و امنیت، اقدامات هنجارشکنانه همچون کشف حجاب یا آغوش رایگان نشان داد که طرح شعار زن زندگی آزادی تنها یک سراب بوده و شاهد نفی و تضیع حقوق و جایگاه والای زنان در این جنبش هستیم.
اگر چه نمی‌توان منکر ضعف در مدیریت مطالبات زنان و فقدان اجماع نظری در حل مسأله در سال‌های اخیر شد، اما در یک کلیت جمهوری اسلامی ایران توانسته با الگوگیری از انگاره و آموزه‌های حقوق بشر اسلامی زمینه‌ساز رشد و پیشرفت زنان بر مبنای صلاحیت‌ها و توانمندی‌ها در محدوده شریعت اسلامی باشد و قطعاً نگاهی عمیق به تاریخ خشونت و تبعیض جنسیتی غرب برای زنان بار دیگر اثبات می‌کند که جنبش زن زندگی آزادی که ساخته شده دول غربی در جهت استحاله ایدئولوژیکی، دین‌زدایی و در نتیجه اضمحلال نظام اسلامی است. در حقیقت هدف نهایی آن بردگی زن مسلمان و ایرانی در عرصه جنسی و جسمی است تا اهداف جهان سرمایه‌داری تأمین شود.