به گزارش مشرق، امروز غلامرضا شعبانی بهار رئیس فدراسیون تیروکمان در نشستی خبری عنوان کرده بود که وزارت ورزش و جوانان بایستی با پرداخت بودجه، به داد این رشته برسد اما گویا می خواهد مسئله را پاک کند؛ خودش و ناتوانی اش در اداره یک فدراسیون مدال آور.

وضعیت این فدراسیون به قدری بغرنج است که کمیته ملی پارالمپیک تصمیم گرفت که پاراتیروکمان را در مصوبه ای عجیب و البته شجاعانه، از این فدراسیون بگیرد و به فدراسیون ورزشهای جانبازان و توان یابان بازگرداند. این اتفاق به این دلیل رخ داد که این رشته در حال نابودی بود و بایستی راه نجات را پیدا می کردند که کردند. اما این اتفاق در بخش تیروکمان نیز بایستی روی دهد.

تیروکمان که در دورانی، ورزشی مدال آور برای کشورمان بود، اکنون مدام از گرفتن سهمیه المپیک پاریس به عنوان دستاورد و هدفی والا و ارزشمند می گوید که با توجه به رویدادهای انتخابی، اکنون کاری دست چندم است؛ البته شاید این هم روی ندهد! اما اعزام توریست به پاریس، اتفاقی است که می تواند روی دهد؛ همانگونه که در هانگژو رخ داد و مایه تاسف بود.

اکنون، تنها را نجات تیروکمان، اصلاح زیربنایی و بنیادین آن است که نیازمند تغییر مدیریتی است. آنچه شعبانی بهار ساخته، ویرانه ای است که بایستی هرچه زودتر به داد آن رسید. زمان به ضرر این ورزش پرمدال است ...