جوشکاری فلزات یکی از ایده آل ترین روش ها برای اتصال دو سطح فلزی هم جنس محسوب می شود. از دیگر روش های اتصال قطعات فلزی می توان به اتصالات پیچ و مهره ای اشاره نمود که قابلیت اتصال سطوح غیر هم جنس را نیز دارند اما اغلب دوام اتصال پایین تری داشته و برای اتصال نیاز به سوراخ کاری سطحی دارند که نقاط تمرکز تنش را افزایش می دهد. فرایند جوشکاری عملا برای تمامی فلزات از جمله فلزات قلیایی که در ستون اول جدول تناوبی قرار می گیرند وجود ندارد. جوشکاری فلزات به روش های مختلفی صورت می پذیرد که مهمترین آنها به قرار زیر هستند:
- جوشکاری TIG با فیلر جوشکاری یا تیگراد: در این نوع جوشکاری از فیلر جوشکاری یا تیگراد استفاده می شود که بصورت تمام فلزی از متریال یکسان با سطوح اتصال تولید شده و بصورت شاخه ای از 1.6 میلیمتر الی 6 میلیمتر استفاده می شود. جوشکاری TIG با گاز محافظ آرگون صورت گرفته و دارای دقت بسیار بالایی است. در جوشکاری تیگ از الکترود غیر مصرفی تنگستن استفاده می شود و دارای عمق نفوذ بالایی می باشد.
- جوشکاری MIG سیم جوش: از این روش جوشکاری اغلب در اتصال ورق های آلومینیومی و مسی با بکارگیری سیم جوش آلومینیوم و سیم جوش مس استفاده می شود. بر خلاف شاخه های مستقیم در جوشکاری تیگراد سیم جوش در فرایند جوشکاری MIG بصورت کلاف بوده و بصورت خودکار با یک مکانیزم اتوماتیک به داخل نقطه جوشکاری کشیده می شود. در جوشکاری MIG اغلب از گاز محافظ دی اکسید کربن استفاده می شود. دمای تقریبی ایجاد شده توسط مشعل در جوشکاری به روش MIG حدود 380 الی 400 درجه سانتی گراد می باشد.
- جوشکاری قوس الکتریک با الکترود: بکی از پر طرفدار ترین روش های جوشکاری می باشد که با بکارگیری الکترود هایی که توسط فلاکس پوشیده شده اند انجام می پذیرد. این روش از جوشکاری دارای سرعت بالایی بوده در جوشکاری های انبوه مانند اسکلت ساختمان مورد استفاده قرار می گیرد. این جوشکاری با سرباره همراه بوده و فلاکس یزحی الکترود ها پس از جوشکاری بر روی سطح جوشکاری باقی مانده و مانع از سرد شدن سریع محل جوشکاری می شوند.
تجهیزات جوشکاری TIG با گاز آرگون
به نقل از جوش و برش آریا "گاز آرگون نوعی گاز محافظ می باشد که از آن در جوشکاری آرگون معروف به جوشکاری TIG استفاده می شود. در این نوع جوشکاری از تیگراد یا شاخه یا فیلر برای پر کردن منافظ و درز دو قطعه استفاده می شود که بدون سرباره و با ذوب شدن تیگراد این فرایند صورت می پذیرد. در جوشکاری با گاز آرگون بر حسب متریال قطعات پایه از تیگراد استیل، آهن، مس، آلومینیوم و غیره استفاده می شود که بصورت مفتول های 1 متری یا در استاندارد آمریکایی به طول 954 میلیمتر مورد استفاده قرار می گیرند. از مزایای جوشکاری آرگون دقت بالا در جوشکاری، نفوذ بالای فیلر در درزها، جوشکاری سریع و مطمئن را می توان نام برد. از معیاب جوشکاری گاز آرگون قیمت نسبت بالای این گاز بالاخص در مقایسه با جوشکاری گاز CO2 که گازی ارزان قیمت است می باشد."
مقایسه سرعت و دقت در روش های مختلف جوشکاری
در فرایند جوشکاری اغلب سرعت و دقت دو فاکتور بسیار مهم در انتخاب روش جوشکاری محسوب می شوند که این دو فاکتور بر خلاف یکدیگر عمل کرده و هر جا سرعت جوشکاری افزایش پیدا می کند دقت جوشکاری پایین می آید. در واقع فاکتور های انتخاب روش جوشکاری را می توان بصورت زیر دسته بندی نمود:
- سرعت جوشکاری: از نظر سرعت باید گفت که جوشکاری با قوس الکتریک از طریق الکترود در بالاترین رده نسبت به دیگر روش های جوشکاری قرار می گیرد. در مقایسه جوشکاری TIG و MIG نیز با توجه به اتومات بودن مکانیزم مکش سیم جوشکاری در روش MIG این روش دارای سرعت اتصال بالاتری است.
- دقت جوشکاری: از میان روش های مختلف جوشکاری روش TIG که با بکارگیری فیلر جوشکاری صورت می پذیرد اغلب دارای دقت بالاتری بوده و عمق نفوذ مناسب تری نیز دارد.
- عمق نفوذ: فاکتور عمق نفوذ در اتصال قطعاتی اهمیت پیدا می کند که دارای ضخامت بالایی هستند. عمق نفوذ در فرایند جوشکاری به جنس فلز بستگی داشته و می تواند برای روش های مختلف جوشکاری بر حسب جنس و دمای ذوب متفاوت باشد.
- قیمت فرایند جوشکاری: هزینه فرایند جوشکاری یکی دیگر از فاکتور های مهم در انتخاب روش جوشکاری محسوب می شود. در مقیاس های جوشکاری در سطح وسیع جوشکاری قوس الکتریکی با الکترود به سبب سرعت بالاتر در اتصال بسیار مقرون به صرفه است. در مقایسه جوشکاری MIG و TIG با توجه به قیمت بالاتر گاز آرگون بعنوان گاز محافظ باید گفت که جوشکاری TIG هزینه بالاتری را به دنبال دارد.
منبع مقاله : www.nanotejarat.com
این محتوا تبلیغاتی است