به گزارش مشرق، در حكم رئيس جمهور آمده است: «براساس اصل 129 قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران و به پاس لياقت، شايستگي و تلاش هاي ارزنده جناب عالي در جهت رشد و تعالي هنر كشور و خدمت به نظام مقدس جمهوري اسلامي ايران، مفتخر به دريافت نشان درجه يك فرهنگ و هنر مي شويد.»

روز 11 مرداد ماه امسال، سايت شبكه ايران (ارگان رسمي دولت) متن گفت وگويي از «محمد علي كشاورز» را منتشر كرد كه اين بازيگر پيشكسوت سينما و تئاتر از «اسفنديار رحيم مشايي» تمجيدهاي عجيبي كرده بود و منتقدان او را نيز «نفهم» ناميده بود! به نوشته اين سايت، كشاورز گفته بود كه «مهندس مشايي از دوستان خوب من است و از آدمهاي فرهيخته اين مملكت هستند خيلي كم پيدا مي شود كه اين چنين آدمهايي پيدا شوند. مهندس آدمي پاك، صاف و بي آلايش است... البته خيلي ها هم هستند كه نمي فهمند و يا مي فهمند و تخريب مي كنند.» پس از اين بود كه برخي از رسانه هاي وابسته به حلقه انحرافي در حركتي شتابزده و دستپاچه براي طرح كانديداتوري مشايي در انتخابات آينده، نوشتند كه كشاورز گفته است «دوست دارم اولين كسي باشم كه از مشايي براي حضور در انتخابات دعوت مي كنم.»(!)

اگرچه سابقه درخشان محمدعلي كشاورز در عرصه سينما، تئاتر و تلويزيون در دوران پس از انقلاب شايسته تقدير است، اما گفته هاي وي در ماه هاي گذشته اين شائبه را دامن زده است كه اعطاي نشان درجه يك به ايشان در پي تقدير غلوآميز و عجيب و غريب وي از مشايي بوده است!

روز گذشته نیز محمد حسین جعفریان در یادداشتی نوشته بود: آقای احمدی نژاد وقتی هشت سال پیش وقتی در کمال سادگی، به تصور صداقت در شعارهایی که می دادید به شما رای دادم و بسیاری را نیز به این کار ترغیب کردم، اگر مسوول دلسوزی چون شما کنارم بود و مرا نصحیت می کرد که  "برو اسفندیار رحیم مشایی را پیدا کن و با او عکس بگیر و نظرش را جلب کن چرا که در آینده بیشتر از هر سابقه جبهه و جانبازی و دلسوزی برای انقلاب و ... به دردت می خورد ..." شاید امروز من هم یکی از نور چشمی‌های شما در مقامات عالیه بودم. از خانم "آزاده اردکانی" دختر بیست و چند ساله ای که با لیسانس میکروبیولوژی و البته با سابقه معلم خصوصی زبان آقایان مشایی و بقایی بودن، رئیس موزه ملی ایران شد و مدتها بر دهها دکتر و کارشناسی ارشد باستان شناسی و ... ریاست کرد که کم نمی آوردم.
البته قبول دارم با این پای لنگ و اتهام جانبازی شاید بسیار از خصایص ایشان را نداشتم دریغ که آن روز ما نظیر امروز شما کسی بود دلسوزی ما رو نصیحت کند!