به گزارش مشرق به نقل از خبرآنلاین، دو روز بعد از برد شیرین برابر کره ؛ درست همان جایی هستیم که یک ماه قبل و به فاصله 48 ساعت از باخت برابر لبنان بودیم ، پیش روی مان کارلوس کروش نشسته. او که این بار قرار نیست از شکست بگوید. این بار هم البته سرمربی پرتغالی تیم ملی سعی دارد همه را دعوت کند به پرهیز از احساس. می خواهد با واقعیت ها روبرو باشیم. هراسش از جو شادمانه ای است که بعد از برد ایجاد شده. اینکه شاید غفلت و خوابیدن زیر سایه برد کره در بازی دشوار با ازبکستان ، برای تیم مشکل ساز شود.
گفت و گو با کارلوس کروش با همراهی دوستان خوب مان در برنامه 90 یعنی بهادر امیری ، گزارشگر خوب برنامه عادل و تصویربردار این برنامه که متاسفانه نام شان را نمی دانیم ، انجام گرفته که جا دارد قبل از هر چیز از آنها تشکر کنیم.
*امروز هم مثل سری قبل ، حسابی برنامه فشرده ای برای گفت و گو دارید!
بله ، با کارت قرمزی که گرفتم ، فکر کنم باید حسابی از مردم دلجویی کنم! ( می خندد) برای همین می خواهم چند مصاحبه داشته باشم و همه چیز را توضیح بدهم!
*یک ماه قبل که اینجا بودیم ، شرایط با امروز خیلی فرق داشت.
یک ماه قبل و بعد از یک باخت تلخ ، من سعی می کردم تا برای تان بگویم دنیا به آخر نرسیده. ما بازی بدی را باخته بودیم اما بدترین تیم دنیا نبودیم. همه چیز برای مان تمام نشده بود و امروز هم باز همان حرف را می خواهم تکرار کنم. ما یک بازی مهم با کره داشتیم. برنده شدیم اما معنای بردمان این نیست که حالا تیمی کامل هستیم.
ما با این سه امتیاز بهترین تیم دنیا نیستیم و عیب های مان هنوز سر جای شان هستند. پس برای همین می گویم الان زمان مناسبی نیست برای اینکه جشن بگیریم چون ما فقط 3 امتیاز گرفتیم . با این 3 امتیاز به جام جهانی نمی رسیم. بازی های سختی پیش رو داریم و باید جشن و پایکوبی مان را بگذاریم برای روزی که به جام جهانی رسیدیم. الان وقت کار است. وقتی که باید تمرکز کنیم و تلاشی دوباره تا به موفقیتی مضاعف برسیم.بازی سختی پیش روی مان است آن هم تنها 3 هفته دیگر. بازی دشوار با ازبکستان که از بازی با کره خیلی سخت تر است.
*گفتید بازی با ازبکستان خیلی سخت تر از بازی با کره است . چه برنامه ای برای آن بازی دارید؟
فکر می کنم الان مردم متوجه می شوند چه برد بزرگی را ما به دست آوردیم در بازی با ازبکستان. آن روز کسی باورش نشد چه اتفاق بزرگ و زیبایی بود 3 امتیازی که از تاشکند آوردیم . شما 2 راه در زمین فوتبال دارید. یکی اینکه زمین مسابقه و حقایق را ببینید یا اینکه نگاه تان را طوری به بدن تان بگیرید فقط ناف تان را ببینید.
این یک نگاه غیر واقعی است که مشکل ساز می شود. بازی با ازبکستان به 3 دلیل برای ما خیلی سخت است. آنها با بردن قط ، دوباره به مسیر اصلی صعود برگشتند. انگیزه و روحیه خیلی خوبی دارند. در درجه دوم ، ما کره را بردیم و این پیروزی ازبک ها را بیدار کرده و هوشیار و سوم اینکه آنها در خانه به ما باختند و می آیند به تهران تا انتقام بگیرند.
برای این است که می گویم وقت جشن گرفتن نیست و باید همه در کنار هم تمرکز کنیم و هر کاری که لازم است را برای موفقیت تیم ملی انجام بدهیم. یکسری اظهار نظر های انتقادی می شود که من دارم این حرف ها را می شنوم و استفاده می کنم اما بعد از مساوی با قطر و باخت به لبنان نباید اجازه بدهیم که تیم هایی از این دست به تهران بیایند و از ما امتیاز بگیرند. این درس بزرگی است که با باخت برابر لبنان یاد گرفتیم. ما احتیجای به حریفان مان نداریم که شکست مان بدهند. اینجا داریم افرادی که می توانند ما را بازنده کنند. افرادی هستند که به اتحاد مان لطمه می زنند و مشکل می سازند تا نتوانیم نتیجه بگیریم و موفق باشیم. خوشبختانه الان می دانیم آنها چه کسانی هستند و کجا قرار دارند.
برای همین با آرامش بهتری می توانیم کارمان را پیش ببریم. الان اتحاد خوبی داریم. الان مسئولیت مان دو چندان شده چون از رئیس جمهور و رئیس مجلس گرفته تا وزیر و رئیس و دبیر فدراسیون همه به تمرینات ما آمدند برای حمایت از تیم. مردم هم که در بازی با کره سنگ تمام گذاشتند. بازیکنان و کادرفنی در کنار رسانه ها و البته مهمتر از همه این ها باید بگویم مردم ، مردم و باز هم مردم بودند که کمک کردند در این برد. ما به اتحادی رسیدیم که باید آن را حفظ کنیم چون عامل پیروزی مان می شود. ما باید این اتفاق را در بازی با ازبکستان هم داشته باشیم برای موفقیت.
*در بازی با کره ، مسعود شجاعی سوژه اصلی بود. او بعد از مدت ها برای تیم ملی به میدان رفت و اخراج هم شد!
من از عملکرد مسعود تا قبل از صحنه اخراجش رضایت دارم. فکر می کنم او آنچه که ما خواسته بودیم تا با سرعت و دریبلینگش انجام دهد را داشت انجام می داد اما اخراجش فشار روی تیم را چندین برابر کرد. من خیلی علاقه ای به حرف زدن درباره تک به تک بازیکنانم ندارم.
به نظرم در بازی با کره تمامی بازیکنان عملکرد خوبی از خودشان نشان دادند. از احمد حسن زاده که حتی فرصت روی نیمکت نشستن را هم پیدا نکرد تا جواد نکونام که کاپیتان تیم ما بود. باید بگویم که این عملکرد خوب ما اتفاقی نبود و ما هر روز در تمرینات سختی که داشتیم روی این موضوع کار می کردیم و سعی کردیم با نگرش خوبی که به این بازی داریم، به این موفقیت دست یابیم.
*یک سئوال دیگر هم داریم ، حضور محمد نوری در جمع یازده بازیکن تعجب بسیاری را برانگیخت!
چیزی که اهمیت دارد، تمامی بازیکنان به صورت متحد، عملکرد و نگرش خوبی داشته باشند و با تعهدی که در خود می دیدند، خوب بازی کنند. من دوست ندارم در مورد عملکرد بازیکن خاصی صحبت کنم و باید به کل تیم تبریک گفت برای این نتیجه ای که کسب شده.
*شما نسبت به گذشته عصبی تر به نظر می رسیدید. فکر کنم دومین بازی بود که شما اخراج شدید. در بازی دوستانه با اردن نیز اخراج شده بودید؟
من می خواهم یک چیزی رو بصورت شفاف توضیح دهم. اینجا دو مساله وجود دارد. ما باید در طول مدت مسابقه با فشار بسیار زیادی بازی کنیم و این یک مبحث جدا است. نباید با این موضوع احساسی برخورد کنیم و مسابقه ای هم نبود که بخواهیم با احساس بازی کنیم.
نیاز داشته که فشار زیادی را تحمل کنیم. باید اعتراف کنم که من عکس العمل خیلی خوبی نداشتم. اما نمی شود انکار کرد که داور نتوانست مدیریت خوبی داشته باشد. باید مثالی بزنم، اگر توجه می کردید در طول مدت مسابقه شماره 5 تیم ملی کره با آرنج خود به تمامی بازیکنان ما ضربه وارد می کرد. من فکر می کنم که تجربه کم داور باعث شد تا در دقایقی من کنترل خودم را از دست بدهم. باید بگویم که ما نمی توانیم بسیاری از مسایل را فراموش کنیم. این بازی خیلی حساس بود. توجه کنید که کره در جام جهانی توانسته بود اسپانیا را حذف کند و ما برابر این تیم قرار گرفته بودیم.
برای شما مثالی می زنم. در نیمه دوم همان شماره 5 کره در سه صحنه با آرنج خود بازیکنان ما را مورد ضربه قرار داد و در این صحنه ها این امکان وجود داشت که بازیکنان ما به خاطر آن ضربات آسیب ببینند. اشکان دژاگه؛ مهرداد پولادی و رضا قوچان نژاد بازیکنانی بودند که کاپیتان کره سعی کرد با آرنج خود به آنها ضربه بزند و من نیز که شاهد این اتفاقات بودم و دیدم داور نمی تواند بازی را کنترل کند سعی کردم از حق بازیکنانم دفاع کنم. با این که وظیفه من نیست که کار داور را انجام دهم! باید بگویم که هیچ حرف زشتی به بازیکن کره نزدم و فقط سعی کردم که به او بگویم تا بازی جوانمردانه را انجام دهد.
*در طول 90 دقیقه شما پرچم کوچکی را در دست داشتید. برای اولین بار بود که اینکار را می کردید. آیا ایده خود شما بود یاد دوستانتان به شما گفته بودند؟
داستان خیلی ساده ای بود. من وقتی می خواستم وارد زمین شوم، یکی از طرفداران جوان فوتبال ایران پرچم کوچکی را به سمت من پرتاب کرد. من وقتی این پرچم را گرفتم با خود گفتم بطور حتم دلیلی وجود داشته که این را به من داده و باید آن را نزد خودم نگه دارم تا ارتباط خوبی با حس آن طرفدار جوان فوتبال داشته باشم و به همین خاطر در طول مدت بازی آن را در دست داشتم.
*این بازی یک جور آشتی هواداران با فوتبال ملی بود. چه صحبتی با مردم دارید که در بازی با کره یکصد هزار نفر به ورزشگاه آمدند و تیم ملی را تشویق کردند؟
من به این موضوع اعتقاد زیادی دارم که باید تداوم در پیروزی ها داشته باشیم و تنها راه بدست آوردن این تداوم این است که هر روز صبح که از خواب بر می خیزی سعی کنی تا متعهدانه به دنبال این هدف بزرگ باشی. به همین خاطر وظیفه ما این است که بتوانیم خوشحالی را به قلب هواداران بیاوریم. علت بودن ما در این حرفه مفرح بخش خوشحال کردن مردم است.
ما باید بتوانیم که لحظات شیرینی را برای آنان بوجود آوریم. باید بتوانیم برای آنهایی که از ساعت 5 صبح به سر کار می روند و تا شب سخت کار می کنند خوشحالی را به ارمغان ببریم. برای یک تیمی که می خواهد تداوم پیروزی را داشته باشد و برنده از زمین خارج شود مهم است که بتواند این حس را به هواداران انتقال دهیم که ما اینجا هستیم تا آنها را خوشحال کنیم و باهم بهترین کار را انجام دهیم.
چیزی که من معتقدم باید انجام دهیم این است که در حال حاضر به فکر جشن و شادمانی نباشیم و در واقع وقت آن نیست. این یک برد در یک بازی بزرگ بود و فقط باید برای ما یک انگیزه بالاتر برای بهتر شدن در بازی بعدی که یک مسابقه سخت تر برابر ازبکستان است، باشد. ما باید سخت تر کار و تلاش کنیم تا به برد در بازی آینده خود برسیم.
*آیا صحبتی با مردمی که به استادیوم آمدند یا آنهایی که از تلویزیون مسابقه را تماشا کردند، دارید؟
من اعتقاد دارم که مهمترین کار این است که این روند خوب خود را ادامه دهیم. باید متحد باشیم و سخت کار کنیم و در راه صعود به جام جهانی برزیل در کنار هم باشیم.
گفت و گو با کارلوس کروش با همراهی دوستان خوب مان در برنامه 90 یعنی بهادر امیری ، گزارشگر خوب برنامه عادل و تصویربردار این برنامه که متاسفانه نام شان را نمی دانیم ، انجام گرفته که جا دارد قبل از هر چیز از آنها تشکر کنیم.
*امروز هم مثل سری قبل ، حسابی برنامه فشرده ای برای گفت و گو دارید!
بله ، با کارت قرمزی که گرفتم ، فکر کنم باید حسابی از مردم دلجویی کنم! ( می خندد) برای همین می خواهم چند مصاحبه داشته باشم و همه چیز را توضیح بدهم!
*یک ماه قبل که اینجا بودیم ، شرایط با امروز خیلی فرق داشت.
یک ماه قبل و بعد از یک باخت تلخ ، من سعی می کردم تا برای تان بگویم دنیا به آخر نرسیده. ما بازی بدی را باخته بودیم اما بدترین تیم دنیا نبودیم. همه چیز برای مان تمام نشده بود و امروز هم باز همان حرف را می خواهم تکرار کنم. ما یک بازی مهم با کره داشتیم. برنده شدیم اما معنای بردمان این نیست که حالا تیمی کامل هستیم.
ما با این سه امتیاز بهترین تیم دنیا نیستیم و عیب های مان هنوز سر جای شان هستند. پس برای همین می گویم الان زمان مناسبی نیست برای اینکه جشن بگیریم چون ما فقط 3 امتیاز گرفتیم . با این 3 امتیاز به جام جهانی نمی رسیم. بازی های سختی پیش رو داریم و باید جشن و پایکوبی مان را بگذاریم برای روزی که به جام جهانی رسیدیم. الان وقت کار است. وقتی که باید تمرکز کنیم و تلاشی دوباره تا به موفقیتی مضاعف برسیم.بازی سختی پیش روی مان است آن هم تنها 3 هفته دیگر. بازی دشوار با ازبکستان که از بازی با کره خیلی سخت تر است.
*گفتید بازی با ازبکستان خیلی سخت تر از بازی با کره است . چه برنامه ای برای آن بازی دارید؟
فکر می کنم الان مردم متوجه می شوند چه برد بزرگی را ما به دست آوردیم در بازی با ازبکستان. آن روز کسی باورش نشد چه اتفاق بزرگ و زیبایی بود 3 امتیازی که از تاشکند آوردیم . شما 2 راه در زمین فوتبال دارید. یکی اینکه زمین مسابقه و حقایق را ببینید یا اینکه نگاه تان را طوری به بدن تان بگیرید فقط ناف تان را ببینید.
این یک نگاه غیر واقعی است که مشکل ساز می شود. بازی با ازبکستان به 3 دلیل برای ما خیلی سخت است. آنها با بردن قط ، دوباره به مسیر اصلی صعود برگشتند. انگیزه و روحیه خیلی خوبی دارند. در درجه دوم ، ما کره را بردیم و این پیروزی ازبک ها را بیدار کرده و هوشیار و سوم اینکه آنها در خانه به ما باختند و می آیند به تهران تا انتقام بگیرند.
برای این است که می گویم وقت جشن گرفتن نیست و باید همه در کنار هم تمرکز کنیم و هر کاری که لازم است را برای موفقیت تیم ملی انجام بدهیم. یکسری اظهار نظر های انتقادی می شود که من دارم این حرف ها را می شنوم و استفاده می کنم اما بعد از مساوی با قطر و باخت به لبنان نباید اجازه بدهیم که تیم هایی از این دست به تهران بیایند و از ما امتیاز بگیرند. این درس بزرگی است که با باخت برابر لبنان یاد گرفتیم. ما احتیجای به حریفان مان نداریم که شکست مان بدهند. اینجا داریم افرادی که می توانند ما را بازنده کنند. افرادی هستند که به اتحاد مان لطمه می زنند و مشکل می سازند تا نتوانیم نتیجه بگیریم و موفق باشیم. خوشبختانه الان می دانیم آنها چه کسانی هستند و کجا قرار دارند.
برای همین با آرامش بهتری می توانیم کارمان را پیش ببریم. الان اتحاد خوبی داریم. الان مسئولیت مان دو چندان شده چون از رئیس جمهور و رئیس مجلس گرفته تا وزیر و رئیس و دبیر فدراسیون همه به تمرینات ما آمدند برای حمایت از تیم. مردم هم که در بازی با کره سنگ تمام گذاشتند. بازیکنان و کادرفنی در کنار رسانه ها و البته مهمتر از همه این ها باید بگویم مردم ، مردم و باز هم مردم بودند که کمک کردند در این برد. ما به اتحادی رسیدیم که باید آن را حفظ کنیم چون عامل پیروزی مان می شود. ما باید این اتفاق را در بازی با ازبکستان هم داشته باشیم برای موفقیت.
*در بازی با کره ، مسعود شجاعی سوژه اصلی بود. او بعد از مدت ها برای تیم ملی به میدان رفت و اخراج هم شد!
من از عملکرد مسعود تا قبل از صحنه اخراجش رضایت دارم. فکر می کنم او آنچه که ما خواسته بودیم تا با سرعت و دریبلینگش انجام دهد را داشت انجام می داد اما اخراجش فشار روی تیم را چندین برابر کرد. من خیلی علاقه ای به حرف زدن درباره تک به تک بازیکنانم ندارم.
به نظرم در بازی با کره تمامی بازیکنان عملکرد خوبی از خودشان نشان دادند. از احمد حسن زاده که حتی فرصت روی نیمکت نشستن را هم پیدا نکرد تا جواد نکونام که کاپیتان تیم ما بود. باید بگویم که این عملکرد خوب ما اتفاقی نبود و ما هر روز در تمرینات سختی که داشتیم روی این موضوع کار می کردیم و سعی کردیم با نگرش خوبی که به این بازی داریم، به این موفقیت دست یابیم.
*یک سئوال دیگر هم داریم ، حضور محمد نوری در جمع یازده بازیکن تعجب بسیاری را برانگیخت!
چیزی که اهمیت دارد، تمامی بازیکنان به صورت متحد، عملکرد و نگرش خوبی داشته باشند و با تعهدی که در خود می دیدند، خوب بازی کنند. من دوست ندارم در مورد عملکرد بازیکن خاصی صحبت کنم و باید به کل تیم تبریک گفت برای این نتیجه ای که کسب شده.
*شما نسبت به گذشته عصبی تر به نظر می رسیدید. فکر کنم دومین بازی بود که شما اخراج شدید. در بازی دوستانه با اردن نیز اخراج شده بودید؟
من می خواهم یک چیزی رو بصورت شفاف توضیح دهم. اینجا دو مساله وجود دارد. ما باید در طول مدت مسابقه با فشار بسیار زیادی بازی کنیم و این یک مبحث جدا است. نباید با این موضوع احساسی برخورد کنیم و مسابقه ای هم نبود که بخواهیم با احساس بازی کنیم.
نیاز داشته که فشار زیادی را تحمل کنیم. باید اعتراف کنم که من عکس العمل خیلی خوبی نداشتم. اما نمی شود انکار کرد که داور نتوانست مدیریت خوبی داشته باشد. باید مثالی بزنم، اگر توجه می کردید در طول مدت مسابقه شماره 5 تیم ملی کره با آرنج خود به تمامی بازیکنان ما ضربه وارد می کرد. من فکر می کنم که تجربه کم داور باعث شد تا در دقایقی من کنترل خودم را از دست بدهم. باید بگویم که ما نمی توانیم بسیاری از مسایل را فراموش کنیم. این بازی خیلی حساس بود. توجه کنید که کره در جام جهانی توانسته بود اسپانیا را حذف کند و ما برابر این تیم قرار گرفته بودیم.
برای شما مثالی می زنم. در نیمه دوم همان شماره 5 کره در سه صحنه با آرنج خود بازیکنان ما را مورد ضربه قرار داد و در این صحنه ها این امکان وجود داشت که بازیکنان ما به خاطر آن ضربات آسیب ببینند. اشکان دژاگه؛ مهرداد پولادی و رضا قوچان نژاد بازیکنانی بودند که کاپیتان کره سعی کرد با آرنج خود به آنها ضربه بزند و من نیز که شاهد این اتفاقات بودم و دیدم داور نمی تواند بازی را کنترل کند سعی کردم از حق بازیکنانم دفاع کنم. با این که وظیفه من نیست که کار داور را انجام دهم! باید بگویم که هیچ حرف زشتی به بازیکن کره نزدم و فقط سعی کردم که به او بگویم تا بازی جوانمردانه را انجام دهد.
*در طول 90 دقیقه شما پرچم کوچکی را در دست داشتید. برای اولین بار بود که اینکار را می کردید. آیا ایده خود شما بود یاد دوستانتان به شما گفته بودند؟
داستان خیلی ساده ای بود. من وقتی می خواستم وارد زمین شوم، یکی از طرفداران جوان فوتبال ایران پرچم کوچکی را به سمت من پرتاب کرد. من وقتی این پرچم را گرفتم با خود گفتم بطور حتم دلیلی وجود داشته که این را به من داده و باید آن را نزد خودم نگه دارم تا ارتباط خوبی با حس آن طرفدار جوان فوتبال داشته باشم و به همین خاطر در طول مدت بازی آن را در دست داشتم.
*این بازی یک جور آشتی هواداران با فوتبال ملی بود. چه صحبتی با مردم دارید که در بازی با کره یکصد هزار نفر به ورزشگاه آمدند و تیم ملی را تشویق کردند؟
من به این موضوع اعتقاد زیادی دارم که باید تداوم در پیروزی ها داشته باشیم و تنها راه بدست آوردن این تداوم این است که هر روز صبح که از خواب بر می خیزی سعی کنی تا متعهدانه به دنبال این هدف بزرگ باشی. به همین خاطر وظیفه ما این است که بتوانیم خوشحالی را به قلب هواداران بیاوریم. علت بودن ما در این حرفه مفرح بخش خوشحال کردن مردم است.
ما باید بتوانیم که لحظات شیرینی را برای آنان بوجود آوریم. باید بتوانیم برای آنهایی که از ساعت 5 صبح به سر کار می روند و تا شب سخت کار می کنند خوشحالی را به ارمغان ببریم. برای یک تیمی که می خواهد تداوم پیروزی را داشته باشد و برنده از زمین خارج شود مهم است که بتواند این حس را به هواداران انتقال دهیم که ما اینجا هستیم تا آنها را خوشحال کنیم و باهم بهترین کار را انجام دهیم.
چیزی که من معتقدم باید انجام دهیم این است که در حال حاضر به فکر جشن و شادمانی نباشیم و در واقع وقت آن نیست. این یک برد در یک بازی بزرگ بود و فقط باید برای ما یک انگیزه بالاتر برای بهتر شدن در بازی بعدی که یک مسابقه سخت تر برابر ازبکستان است، باشد. ما باید سخت تر کار و تلاش کنیم تا به برد در بازی آینده خود برسیم.
*آیا صحبتی با مردمی که به استادیوم آمدند یا آنهایی که از تلویزیون مسابقه را تماشا کردند، دارید؟
من اعتقاد دارم که مهمترین کار این است که این روند خوب خود را ادامه دهیم. باید متحد باشیم و سخت کار کنیم و در راه صعود به جام جهانی برزیل در کنار هم باشیم.