به گزارش مشرق، جلیل محبی، فعال فضای مجازی در تلگرام نوشت:
آنچه در سوریه جریان دارد، دیگر نمیتوان آن را به صرف جاهطلبیهای ترکیه یا تلاش اردوغان برای احیای سلطه عثمانی محدود کرد. همچنین، این تحولات فراتر از فعالیت گروههای افراطی نظیر هیئت تحریر الشام، جبهة فتح الشام، جیش السنة، صقور الشام، حرکة نورالدین زنگی و دهها گروه دیگر است که طی سالهای اخیر بارها هویت و ظاهر خود را متناسب با شرایط تغییر دادهاند. در بازه زمانی ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۶، بیش از ۳۰۰ هزار نیروی افراطی از نقاط مختلف جهان به سوریه گسیل شدند تا حکومتی را که سران غربی و ترکیه هدف براندازی آن داشتند، سرنگون کنند. هدف اصلی این جریانها کنار زدن بشار اسد بود.
اما این پروژه که هدف نهایی آن فروپاشی حکومت سوریه و تجزیه این کشور بود، با شکست روبهرو شد. نقش حاج قاسم سلیمانی و نیروی قدس سپاه پاسداران در خنثی کردن این طرح نقشی تاریخی و تعیینکننده بود. با این حال، حضور جبهة النصره در ادلب که تحت توافق آستانه بین ایران، روسیه و ترکیه شکل گرفته بود، همچنان بهعنوان یک بحران ادامه دارد. ترکیه توانسته با تثبیت نفوذ خود در این منطقه، حتی واحد پول لیر را در معاملات اقتصادی ادلب رایج کند.
در این میان، ترکیه نهتنها حضور نظامی و سیاسی خود را در شمال سوریه گسترش داده، بلکه منابع اقتصادی این کشور را نیز هدف قرار داده و کارخانهها و صنایع متعددی را به خاک خود منتقل کرده است. حملات اخیر هیئت احرار الشام، که یکی از سازمانیافتهترین گروههای تکفیری به شمار میرود، مرحله تازهای از تحرکات تروریستی را رقم زده است. این گروه با تأمین مالی گسترده، تجهیزات مدرن، حمایت رسانهای شبکههایی همچون الجزیره و آموزشهای نظامی ارائهشده توسط کارشناسان اوکراینی، عملیات سنگینی را علیه حلب ترتیب داد.
این وقایع همزمان با تحولات دیگری در منطقه رخ داد؛ از جمله تهدیدات آشکار نتانیاهو علیه سوریه و استقبال ترکیه از آتشبس لبنان. اما درست در همان زمان، حمله هیئت احرار الشام به فرماندهی جولانی و با هماهنگی ترکیه علیه حلب آغاز شد.
این عملیات، که آشکارا با همکاری آمریکا، ناتو، اسرائیل، ترکیه و قطر طراحی شده بود، بخشی از برنامهای بزرگتر برای تغییر نقشه سیاسی خاورمیانه است. ترکیه همچنان به اشغال مناطق مختلفی از سوریه ادامه داده و در پی گسترش این مناطق است. این تحولات نشان میدهد که پروژه فروپاشی حکومت سوریه و تقسیم این کشور، طرحی است که تحت هدایت قدرتهای غربی و متحدان منطقهای آنها در جریان است و نباید آن را تنها به جاهطلبیهای ترکیه یا اقدامات گروههای افراطی محدود کرد.
*بازنشر مطالب شبکههای اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکهها منتشر میشود.