به گزارش مشرق به نقل از فارس، شیخ سلفی «عدنان العرعور» از کسانی که خود را از رهبران معنوی مخالفان و گروه‌های مسلح سوریه می‌داند، گاهی برای ترغیب هواداران خود انتقادات تندی از سران مخالف سوریه می‌کند. از جمله پس از برگزاری اجلاس مخالفان سوریه در قاهره، که انتقادات تندی روانه اعضای شرکت‌کننده در آن کرد و آنان را متهم کرد که نیمی از آنان مزدور نظام سوریه هستند و نیمی دیگر مزدورانی هستند که بر موج تحولات سوریه سوار شده‌اند برای تامین منافع شخصی و سیاسی خود.
عرعور گروه‌های مسلح را اساس کار علیه نظام و مردم سوریه اعلام کرد و مدعی شد که مردم سوریه از اختلافات و درگیری‌های پیش‌آمده در کنفرانس قاهره میان مخالفان خوشحالند زیر آنان می‌دانند که شرکت‌کنندگان یا جاسوس بودند یا مزدور.
این انتقاد، اولین انتقاد عرعور نیست. پیش از این هم شیخ افراطی سوری، انتقادات تندی از طیف‌های مخالفان از شورای ملی سوریه مقیم ترکیه تا اتحادیه تنسیقیات و هیئت تنسیق سوریه کرده بود. این مواضع نگاه برخی رسانه‌ها را روی شیخ عدنان العرعور متمرکز کرد تا روشن شود وی در آنچه تروریست‌ها، «انقلاب سوریه» می‌نامند چه نقشی دارد.
نام او عدنان بن محمد العرور است که در سال 1948 در حماة سوریه زاده شد و نسب خانوادگی او را به شمال جزیره العرب از قبیله‌ای به نام عنزه می‌دانند. بسیاری از ناظران او را شیخی تکفیری می‌دانند که مدعی حمایت از اسلام است اما مواضع او در تکفیر مردم عراق بخصوص در سخنرانی‌هایش را در تضاد با اسلام حقیقی می دانند.
در سال 2011 زمانی که وی با سخنرانی‌های خود به مخالفت شدید با نظام سوریه پرداخت و سران آن را تکفیر کرد، شبکه خبری الدنیا سوریه اسنادی از سابقه او در ارتش سوریه به معرض نمایش گذاشت که او را برای همیشه رسوا ساخت.
شبکه الدنیا در این مستند که اکنون دیگر روی شبکه یوتیوب در دسترس قرار ندارد، اعلام کرد که اسناد نمایش داده شده ثابت کرده است که وی به هنگام گذراندن دوران خدمت سربازی خود در ارتش سوریه با برخی از همقطاران خود رابطه شنیع و نامشروع داشته و به همین دلیل بشدت توبیخ و در دادگاه نظامی سوریه محکوم شده است.
با این حال، پایگاه خبری دام پرس در مطلبی نوشت که تردیدی نیست که شیخ عدنان العرعور در نوع خود پدیده‌ای است که بر خلاف اختلافات درباره حقیقت تاثیرگذاری او و اینکه نماینده چه کسی [از مردم و جریان‌های سیاسی سوریه] است توانست به بخشی از آنچه انقلاب سوریه نامیده می‌شود، رنگ و بویی خاص بدهد و به آن مشخصه شخصی خود را ببخشد تا جایی که خیلی از اسامی و اصطلاحاتی که از اسم او مشتق شده است، وارد زبان هواداران و مخالفان نظام سوریه و وارد جملات مدح و ذم آنان شد.
آراء و نظرها درباره تاثیر شیخ العرعور هر چه که باشد، معروف است که «الله اکبر» گفتن برای براندازی نظام، از ساخته‌های اوست. به طوری که از هواداران خود خواست تا نیمه‌شب هر شب الله اکبر بگویند و به مدت 40 شب مداومت کنند تا نظام سوریه سقوط کند. مخالفان به این نسخه عمل کردند و 40 شب را هم اجرا کردند ولی نظام سقوط نکرد تا اینکه این نسخه یکی از ویژگی‌های مخالفان سوریه شد و فرق نمی‌کرد که گرایش آنان به سوی لیبرال‌هاست یا دین‌گراها یا لائیک‌ها.
پس از نسخه الله اکبر، شیخ العرعور نسخه «قابلمه کوبی» تجویز کرد و از هواداران خود خواست تا در اوایل بحران در سوریه، در بالکن‌های منازل خود یا در خیابان‌ها بر پشت قابلمه‌ها بکوبند و بیشترین سر و صدا را تولید کنند و به آنان وعده کرد که این سر و صدا در سرنگونی نظام سوریه تاثیر خواهد داشت.
اگر تا قبل از این، حرف‌های شیخ العرعور سبب خنده و تمسخر برخی هواداران نظام سوریه می‌شد و سبب می‌شد او را به دلیل این نسخه‌ها و عمل کنندگان به این نسخه‌ها را به تمسخر بگیرند و حرف‌هایش را یک مشت خزعبل بدانند که نشانه ضعف عقلی شیخ العرعور و هوادارانش است، اما حقایقی به دست آمده نشان می‌دهد که فراخوان‌های او در ابتدا با اقبال در طیف‌های مختلف مخالفان روبه‌رو شد و چندان فرقی میان لائیک‌ها یا متدین‌ها نبود. این حقیقت، از مؤثر بودن شیخ العرعور بر روان و روحیه مخالفان و نشان از توانایی العرعور در کنترل کردن بخشی از رفتار مخالفان دارد؛ حال عقیده هوادارانش هر چه می‌خواست باشد فرقی نمی‌کرد.
برخی هواداران نظام سوریه میزان تاثیر این شیخ سنی سلفی افراطی را اندک و او را دلقک می‌دانند. "حتی رفیق لطف روزنامه‌نگار معروف در یکی از برنامه‌های «ناگفته‌های باباعمرو» اعلام کرد که مخالفان نظام شیخ العرعور را مسخره می‌کنند و احترامی برای او قائل نیستند اما این امر را آشکارا نمی‌گویند"، هرچند که باید گفت که برخی از مخالفان، شیخ العرعور را مورد احترام خود می‌دانند.
شیخ العرعور در میان کسانی که هوادار او هستند و منتسب به جریان‌های دینی مانند اخوان المسلمین [سوریه] هستند، دارای القابی مانند «شیخ انقلاب» یا «فرمانده میدانی» است. اینها، این شیخ را رکن اساسی ارکان انقلاب می‌دانند و دستورات اوست که اتفاقات را ایجاد می‌کند و به عقیده خودشان سبب جریان آن در مسیر درست می‌شود.
اما در میان هواداران نظام سوریه، شیخ العرعور سمبلی از نمادهای افراط‌گرایی و تعصب دینی و یکی از دعوت‌کنندگان به فتنه مذهبی و تحریک فرقه‌ای و مرجعی برای فتاوای قتل و خشونت است. استناد این افراد هم، برخی سخنان شیخ العرعور است که در آن به مردم شیعه و سران سیاسی آن در لبنان، عراق و ایران حمله می‌کند. همچنین دیگر سخنان وی که نشان داده است ریخته شدن خون مردم برای او اهمیتی ندارد بخصوص آن سخن او که مرگ 100 هزار نفر از مردم شهر حلب یا دیگر جاها برای او بی‌اهمیت است. علاوه بر این او از گروه‌های مسلح تروریستی مانند گروهک ارتش آزاد سوریه دفاع کرده و این گروهک را تنها نماینده قانونی و شرعی مردم سوریه و انقلاب [!] این کشور می‌داند.
بنابراین سادگی است که العرعور را به تمسخر و استهزاء محدود کنیم. این آدم، به هر حال یاران و مریدانی دارد. او از جماعت اخوان المسلمینی است که مخالفان خارج از سوریه را هدایت می‌کند و نقشی مهم در عملیات مسلحانه و تشکیل گروهک ارتش آزاد داشت. علاوه بر این او توانست بیشتر مخالفانی که خود را لائیک می‌دانستند، با سخنرانی‌هایش جذب کند و با کلمات ابتکاری‌اش بر آنان سلطه پیدا کند.
مهم‌تر از آنچه بیان شد و دلیلی است بر موثر بودن سخنان عرعور، این است که شیخ العرعور تنها شخصیت در میان مخالفان سوریه است که هیچ یک از معارضان نمی‌تواند علنا از او انتقاد کند؛ چه سیاسی چه دینی. حال این مخالفان چه اشخاص باشند چه هیئت‌ها چه شوراها.
ناگفته نماند که یک سال پیش به هنگام تاسیس اتحادیه هماهنگی‌های انقلاب، شیخ العرعور سیلی محکمی به این اتحادیه زد وقتی که گفت این اتحادیه نماینده هیچ کسی از مردم نیست و این اتحادیه تنها سکوت کرد و جوابی نداد بلکه بعدا نیز برخی اعضای وابسته به این اتحادیه در شبکه‌های ماهواره‌ای مانند وصال که سخن می‌گفتند، تملق شیخ را می‌گفتند و در بزرگداشت و اظهار نهایت احترام خود برای عرعور و اندیشه و شخصیت او دریغ نمی‌کردند.
حتی فراتر از این، ما شاهدیم که برخی افسران و فرماندهان گروهک ارتش آزاد با شیخ عدنان العرعور بیعت می‌کند و نقش رهبری و هدایت‌گونه او را به رسمیت می‌شناسد چه از ریاض الاسعد فرمانده این گروهک گرفته تا سروان فراری عمار الواوی و خالد الحمود و دیگران که افسران رده پایین‌تر آن هستند. شما باید آنان را در شبکه‌های ماهواره‌ای مانند وصال ببینید که در حضور عرعور قرار دارند و حرف‌هایشان را بشونید تا میزان سلطه این آدم و سیطره او بر آنان روشن شود.
حال شما چه می‌گویید درباره این که سخنان وفاداری و تقدیر و تشکر اعضای ارتش آزاد درباره شیخ عرعور را و چه فکر می کنید در این خصوص که افسر این گروهک از شیخ درخواست راهنمایی و اظهار نظر درباره برخی حملات نظامی می‌کند که قصد دارند انجام بدهند؟ این شیخ با عملیات‌های نظامی چه ارتباطی دارد؟ آیا سیطره او تا جایی رسیده است که یک افسر فکر کند که برای موفقیت طرح‌هایش نیازمند موافقت شیخ عرعور است؟
در پایان ناگزیریم که تعجب خود را از پدیده‌ای به نام شیخ عدنان العرعور نشان بدهیم و بپرسیم که چه دلایلی فرهنگی و روانی فراهم شد تا شیخ عرعور سوار بر موج اتفاقات سوریه شود و بخشی از روشنفکران و اندیشمندان و پزشکان و مهندسان آن را هدایت کند و با سخنان و سخنرانی‌های شخصی خود آراء و رویکردهایش را بر آنان تحمیل کند و خود را در قامت کسی نشان بدهد که انقلاب [!] را هدایت می‌کند و زمام اداره آن را در دست دارد و خود را بی‌رقیب می‌داند و بعد هم دیگر اهمیتی ندارد که او حقیقتا اینگونه هست یا خیر زیرا او به سادگی آنچه میخواهد محقق می‌کند.
در نتیجه انتقاد عرعور از مخالفان مانند انتقاد از نشست چند ماه پیش مخالفان سوریه در قاهره و اینکه آنان را جاسوس و مزدور خواند، نباید ساده انگاشته شود چه‌آنکه هیچ یک از مخالفان جرأت نکرد پاسخ او را بدهد... و باید پرسید چـرا ؟