به گزارش سرویس وبلاگستان مشرق، نویسنده وبلاگ آنتی من و تو در آخرین پست وبلاگ خود نوشت: در عصر رسانه ای امروز این مطلب به عنوان یک اصل مسلم و چه بسا بدیهی مورد قبول همه اهل رسانه و حتی همه کسانی که فقط مقدار کمی با رسانه آشنایی دارند می باشد که رسانه ای بی طرف در تمام اخبار و وقایع وجود ندارد.

در دوره ای این طور تصور می شد که هر رسانه برای رسیدن به هدف خود باید تمامی اخبار را با یک عینک خاص بیان کند تا وقایع آنطور که او می خواهد به مخاطب القا شود.

اما بعد از گذشت مدتی، در دوره کنونی با پیشرفت افکار عمومی و حرفه ای شدن فعالیت ها، رسانه ها برای اثرگذاری بیشتر ، دیگر به این شیوه بسنده نمی کنند بلکه شیوه جدیدی را در پیش گرفتند و آن شیوه این است که هر رسانه، اخبار موجود را با توجه به هدفش گزینش می کند یعنی فقط آن اخباری را انتخاب می کند که او را در سیاستش یاری می کند در واقع یک نوع سانسور خبری مدرن!

تمام هنر ترفند های رسانه ای به این است که مخاطب آن را احساس نکند فقط نتیجه آن در او موثر باشد. یعنی بدون اینکه او شیوه خبر پراکنی آن رسانه را بفهمد همراه و همفکر سیاست های فکری آنها شود.


بنابراین رسانه های حرفه ای در مرحله بعد اگر بخواهند حرفه ای تر این شیوه را بکار ببندند برای اینکه در نظر مردم کاملا بی طرف جلوه کنند اتفاقا در لیست خبری خود خبرهایی مطابق با جبهه فکری مقابل خود را قرار می دهند منتها نکته ی بسیار مهم این است که نحوه پردازش مطالب باید بسیار حساب شده باشد به این صورت که تکیه کلام و مانور خبر به هیچ وجه بر این اخبار نیست و چینش آن به گونه ای است که این اخبار کاملا خلاصه بین دیگر اخبار گم هستند.

مثلا فرض کنید رسانه ای که سیاست هایش با نظام جمهوری اسلامی مخالف است در زمانی که رهبر نظام به سفر استانی رفته و مورد استقبال مردم قرار می گیرد. برای پوشش خبری این اتفاق، در بین اخبار بی اهمیت، فقط با یک عنوان ساده در این ارتباط بسنده کرده بدون اشاره به سخنان او سریعا وارد مطلب مشابهی می شود مثلا  فقط عنوان می شود که ایشان در سفر به فلان استان به سر می برند و سریعا به خبر بعدی منتقل می شود.

خبر بعدی اتفاقا کاملا جنجال ساز و توجه آفرین است. بدین سبب اصل خبر ضمن اینکه گفته شده و دیگر این رسانه متهم به سانسور نمی شود اثر مخرب آن هم که مخالف سیاست های این شبکه است از بین می رود.

این شیوه با زیرکی در رسانه های انگلیسی دنبال می شود. به همین خاطر کسی که شبکه بی بی سی یا مثلا من و تو را دنبال می کند مدعی می شود که این رسانه ها حتی اخبار مخالفان خود را نیز بیان می کنند و از این جهت رسانه ملی را متهم به سانسور می کند حال آنکه آنچه که در آن رسانه ها به عنوان اخبار مخالفان خود گفته می شود فقط یک عنوانی را به یدک می کشد که هیچ از محتوای آن را در بر ندارد.