_ ائتلاف سه گانه اصولگرایان
ائتلاف پیشرفت (سه گانه اصولگرایان) اولین ائتلاف انتخاباتی برای خردادماه 92 است که از چندماه پیش و به یکباره در فضای انتخابات زده کشور بر سر زبان ها افتاد؛ ائتلافی متشکل از علی‌اکبر ولایتی، محمدباقر قالیباف و غلامعلی حدادعادل.
بنا بر گفته های اعضای این ائتلاف تفرق و تشتت بین نامزدها موجب می‌شود که نتایج مطلوبی از انتخابات به دست نیاید. از این رو آنها با توجه به شرایط حساس کشور بر این تاکید دارند که هر کدام از این سه نفر، این آمادگی را داشته باشند که اگر اتفاق نظر بر هر یک از آنها نبود، فرد منتخب را پذیرفته و تقویتش کنند، ولو اینکه آن فرد خارج از این سه نفر باشد.
پزشک سیاستمدار، با سابقه سال‌ها سکانداری دستگاه دیپلماسی کشور، حال مبدع ائتلافی شده است که در راستای رفع دغدغه انشقاق بین اصولگرایان بوده است. «بنده با توجه به حساسیتی که در خصوص انتخابات ریاست جمهوری وجود داشت، ابتدا موضوع را با آقای قالیباف و سپس با آقای حدادعادل در میان گذاشتم و خوشبختانه هر دو این عزیزان موضوع را پذیرفتند و بر این اساس طرحی که مطرح شد مورد قبول هر سه نفر قرار گرفت.»
این وحدت و ائتلاف سیاسی که به روایت محمد باقر قالیباف "بیشتر جنبه ایمانی و عقدیتی دارد" از ابتدا به کام اصلاح طلبان خوش نیامد، به طوری که در چند ماه اخیر شاهد هیاهوی رسانه های اصلاح طلب برای سیاسی جلوه دادن این ائتلاف و شکستن این اتحاد بودیم.
غلامعلي حدادعادل از اعضای ائتلاف سه گانه اصولگرایان طی ماه های گذشته به طور مکرر وجود هرگونه اختلافی را در این ائتلاف شایعه خوانده است و همچنین در خصوص چگونگی ایجاد این ائتلاف اظهار داشته است که: وقتی در نظرسنجی‌ها مشخص شد که 60 درصد آراء متعلق به 3 نفر است، تصمیم گرفتیم ائتلاف کنیم و در نهایت 2 نفرمان تصمیم بگیریم برای خدا کاندیدای ریاست جمهوری نشویم.
محمد باقر قالیباف دیگر عضو ائتلاف سه گانه اصولگرایان با بیان اینکه هر سه عضو این ائتلاف همچنان قویا به این ائتلاف پایبندیم، عنوان کرده است: ائتلاف سه گانه در قالب یک رویکرد جدید و بی نظیر، ائتلاف ایمانی و عقیدتی تلقی می شود که بر مبنای وحدت و همدلی پیرامون آرمان ها و ارزش‌های انقلاب و نظام اسلامی و احساس مسئولیت حول مهمترین دغدغه ها و منافع و مصالح ملی کشور شکل گرفته است و ان شاالله به همین گونه نیز تداوم خواهد یافت.
_ ائتلاف اکثریت اصولگرایان
در ابتدا از آن به عنوان ائتلاف جبهه پیروان خط امام و رهبری نام برده می شد. و هر سه فرد مطرح شده تنها از یک طیف و جریان سیاسی بودند، اما به فاصله ای اندک به «ائتلاف اکثریت اصولگرایان» تغییر نام داد. تغییری که به واسطه پیوستن دو چهره روحانی اعضای این ائتلاف مذکور را از 3 چهره محمدرضا باهنر، یحیی آل اسحاق و منوچهر متکی به ائتلاف 5 نفره همراه با مصطفی پورمحمدی و محمدحسن ابوترابی فرد رساند.
مصطفی پورمحمدی یک ضلع از ائتلاف مذکور سازوکار تعریف شده در ائتلاف را سازوکاری هماهنگ با جامعتین دانسته است که در سر دیگر آن کاندیدای نهایی براساس نظرسنجی انتخاب و معرفی خواهد شد و دیگر افراد در درون کابینه به تناسب تخصص و توانایی مورد استفاده قرار می گیرند.
محمد رضا باهنر نامزد ائتلاف پنج نفره اصولگرایان؛ در نخستین نشست خبری خود در سال 92 خبر جدیدی از رایزنی های ائتلاف 5 نفره داد و گفت: «قبل از ثبت نام، به یک نامزد واحد خواهیم رسید.» و این یعنی کاندیدای نهایی این ائتلاف نهایتا تا روز 17 اردیبهشت معرفی خواهد شد.
اما در این بین منوچهر متکی شاید ساکت ترین فرد در ائتلاف 5 نفره باشد که بعد از نشست خبری خود در سالن سیدالشهدا تهران به سکوت رفت.
او در آخرین نشست خبری خود در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا احتمال کناره گیری شما به نفع افرادی همچون باهنر و پورمحمدی وجود دارد یا خیر؟ عنوان کرده بود «بحث کاندیداتوری بنده تابعی از کاندیداتوری دیگری نیست و من پس از یکسال مطالعه و بررسی، کاندیداتوری خود را اعلام کرده ام»
یحیی آل‌اسحاق نامزد حزب مؤتلفه اسلامی نیز از دیگر اعضای ائتلاف 5 نفره اصولگرایان در این باره گفته است: ما در این مجموعه اعلام کردیم که هر کس اصولگرا بوده و جامعتین را به عنوان یک هماهنگ‌کننده که در موارد اختلافی، فصل‌الخطاب باشد قبول دارد به این مجموعه بپیوندد، ما منتظریم افراد و گروه‌های دیگر نیز به ما ملحق شوند؛ مجموعه ما یک مجموعه باز است.
_ جبهه پایداری
جبهه پایداری که با نام حامیان گفتمان سوم تیر از تابستان 90 اعلام موجودیت کردند، از جمله طیف های اصولگرایان هستند که چندیست از طریق رسانه های خود از جلیلی و لنکرانی به عنوان گزینه های خود دعوت به کاندیداتوری می کند، اما گویا سعید جليلي به این درخواست پاسخ مثبتی نداده است و حاضر نیست به عرصه رقابت های ریاست جمهوری بپیوندد که در این صورت نامزد احتمالي جبهه پايداري لنکرانی خواهد بود.
جلالی رئیس دفتر آیت الله مصباح نیز چندی قبل، از لنکرانی به عنوان گزینه نهایی جبهه پایداری نام برده بود و او را به عنوان کاندیدای (اصلح) معرفی کرده بود.
به گفته رئیس دفتر آیت الله مصباح قرار بود 14 فروردین، زمان اعلام نامزد نهایی باشد و در دیدار اعضای این جبهه با آیت الله مصباح گزینه نهایی معرفی و سپس اعلام رسمی بشود که به گفته عضو شورای مرکزی جبهه پایداری در این خصوص توضیح داد:در این دیدار آیت الله مصباح به بحث مصادیق کاندیداتوری در این جبهه ورود نکردند.
_ حامیان دولت
"چه کسی گزینه انتخاباتی احمدی‌نژاد خواهد بود؟" شاید این تنها سوالی بود که در ماه های اخیر پاسخ دقیقی درباره آن یافت نمی شد و تمام کسانی که از آنها به عنوان گزینه انتخاباتی دولت نام برده می شدند، در پاسخ به سوال کاندیداتوری شان تنها یک پاسخ واحد داشتند: «سکوت!».
اسفندیار رحیم مشایی، علی نیکزاد، ثمره هاشمی و الهام از جمله افرادی اند که در گمانه‌زنی‌های رسانه ای به عنوان گزینه های انتخاباتی دولت مطرح می‌شوند، و در چند ماه اخیر تنها سیاست «سکوت» را در دستور کار خود قرار داده بودند که در هفته های اخیر این سکوت رنگ و بوی جدیدی را به خود گرفته بود و اظهارنظرهای دولتمردان آمیخته با یک شعار انتخاباتی بود: «زنده باد بهار»
مطرح کردن شعار «زنده باد بهار» را می توان آغاز فعالیت های انتخاباتی دولتمردان برشمرد که در هفته های اخیر به طور مکرر آن را بر زبان جاری کردند و زمینه را برای مطرح شدن گزینه انتخاباتی خود فراهم کردند.
چندی قبل اظهارنظری انتخاباتی غیر از شعار همیشگی «بهار» از زبان یکی از گزینه های دولت مطرح شد که بازتاب گسترده ای در رسانه های داخلی داشت.
علی نیکزاد وزیر پرکار دولت به عنوان اولین نامزد جدی دولت احمدی نژاد برای انتخابات ریاست جمهوری یازدهم آمادگش اش را برای پیوستن به رقابت های انتخاباتی اعلام کرد.
با وجود اینکه نام های مختلفی پیرامون گزینه دولت در انتخابات آینده در رسانه ها منتشر می شود ولی جدی‌ترین گزینه‌ای که نامش از ماه‌ها قبل به عنوان کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری یازدهم ازسوی طیف دولت مطرح شد، -اسفندیار رحیم مشایی- فرد پرحاشیه دولت احمدی نژاد بود.
اما با اعلام کاندیداتوری علی نیکزاد، وزیر کار کابینه احمدی نژاد باید دید آیا در مدت باقی مانده گزینه دیگری از سوی طیف دولت به عرصه رقابت های انتخاباتی ورود پیدا خواهد کرد یا خیر؟
_ اصلاح طلبان
اردوگاه متشتت اصلاح طلبان این روزها در برزخ چگونه آمدن به عرصه، بهتر از هر کسی می داند که انتخابات ریاست جمهوری یازدهم روزنه ای است که می توانند با اتکای بر آن حیات سیاسی خود را ادامه دهند، انتخاباتی که به نوعی در حکم مرگ و زندگی این جریان است.
آنها در بیم و امید اقبال عمومی مردم نسبت به جریان شکست خورده خود قرار دارند و این روزها مهمترین دغدغه رهبران جریان اصلاحات چگونگی ورود به عرصه انتخابات و رویارویی با آراء مردم هستند.
اگرچه برخی حضورشان در انتخابات را مشروط خوانده‌اند و به فراهم‌آوری شرایط و بسترها می‌اندیشند اما برخی همچون محمدرضا عارف و مصطفی کواکبیان رسما اعلام حضور کرده‌اند. معاون اول دولت اصلاحات اولین کسی بود که اعلام نامزدی کرد. نامزدی او که با انتقادهای فراوانی از جانب اصلاح‌طلبان همراه شده است، نقطه آغاز ورود چهره‌های اصلاح‌طلب به میدان رقابت بود.
محمدعلی نجفی و اسحاق جهانگیری نیز از جمله کسانی هستند که احتمال کاندیداتوری شان از سوی جبهه اصلاحات به گوش می رسد.
_ مستقل ها
از آغازین هفته بهمن‌ماه سال گذشته که یخ فضای انتخاباتی شکسته شد و تحرکات کاندیداها رنگ و بوی جدی‌تری به خود گرفت، بیش از 20 کاندیدا خود را به عنوان چهره‌ای انتخاباتی در معرض دید سیاسیون و عموم قرار دادند.
در کنار سه طیف اصولگرایان و اصلاح طلبان و حامیان دولت ضلع چهارمی نیز در انتخابات هستند که مستقلین اصولگرا و اصلاح‌طلب حول این ضلع چهارم تجمع کرده‌اند.
در بین اسامی پرشمار نامزدها، نام چند کاندیدای سابق و چند کاندیدای جدید به چشم می خورد. پرسابقه ترین کاندیدا را اما باید محسن رضایی دانست که برای سومین بار خود را آماده رسیدن به ساختمان سفیدرنگ پاستور می‌کند.