مشرق- بازی دیشب شروع پایان امپراتوری فوتبال اسپانیا بر فوتبال جهان است. البته نمیتوان گفت عصر تیکیتاکا به پایان رسیده است. شاید تیمهای دیگری به این سبک باز هم در آینده به موفقیتهایی برسند. اما باید گفت که این آلمانها هستند که در آینده میتوانند تسلط اسپانیا بر فوتبال جهان را از بین ببرنند.
بایرنیها خودشان هم انتظار چنین پیروزی پرگلی نداشتند. زمانی که گل دوم بایرن توسط ماریو گومز به ثمر رسید، یوپ هاینکس مربی بایرن او را تعویض کرد و به جایش یک هافبک تدافعی مانند گوستاوو را به زمین فرستاد تا پیروزی 2 بر صفر را حفظ کند، اما در ادامه و بدلیل بیبرنامگی بارساییها، مونیخیها بر روی ضد حملات دو گل دیگر به ثمر رساندند.
بایرنیها پیشرفت بسیار خوبی داشتهاند و تقریبا ساختار گلهایی که به ثمر رساندند شبیه به هم و با محوریت آرین روبن و فرانک ریبری بود. در مقابل بارسا طراوت گذشته را نداشت و خیلی مشکل است که برای آنها در دیدار برگشت در نیوکمپ و صعود به فینال شانسی قائل باشیم.
بارسا تیم بسیار دوستداشتنی است و سالها به فوتبال جهان خدمت کرده است، اما در این دیدار چیزی برای ارائه نداشت و تعویضهای تیتو ویلانووا هم اصلاً مناسب نبود و هیچ ایدهای در آن وجود نداشت.
بازی بایرن مقابل بارسا، کاملاً متفاوت با فوتبال چلسی دیمتئو در سال گذشته و یا اینتر مورینیو در گذشته بود. فوتبالی که بایرن ادامه داد واقعاً فوتبال بود و اصلاً تدافعی بازی نکرد. بایرن با دو بال خود روبن و ریبری یک فوتبال مدرن را ارائه کرد.
سبک بازی مونیخیها با بارساییها شبیه هم است، اما با این تفاوت که بایرنیها با استفاده از ستارههایی که دارند به فوتبالشان انعطاف میدهند اما بارسا اینگونه نیست. در نهایت باید گفت این دیدار رقابتی میان فوتبال ژرمنها و اسپانیاییها بود و آلمانها فاتح این نبرد شدند. آنها دارند اسپانیا را پشتسر میگذارند و حضور پپ گواردیولا که حود مغز متفکر فوتبال اسپانیاییها است در بایرن مونیخ هم برای تکمیل کردن و تسریع این پروسه است.