۱- آلفرد هیچکاک: مهندسی با استعداد تعلیق
کارگردان شهیر سینما، پیش از ورود به عرصه فیلمسازی، تحصیلات مهندسی داشت. او از مدرسه عالی سلطنتی لندن در رشته مهندسی و ناوبری فارغ‌التحصیل شده بود. او در هنگام ساخت فیلم‌هایش، با ذهن دقیق و موشکافی که داشت، چنان جزئیات صحنه را بررسی می‌کرد که بدون هرگونه مشکل تکنیکی و فنی ساخته شود. این کار به او امکان می‌داد هرچه در سرش می‌گذرد به روی پرده بیاورد. شکی نیست که همین ذهن مهندسی او بود که باعث شد، یکی از پیشگامان ژانری در دوره خود باشد که بعد‌ها به نام خود او ثبت شد. برای مثال وقتی به او گفته شد که در فیلم «سرگیجه» نشان دادن حالت گیج خوردن پرهزینه خواهد بود، او با تکنیکی که زوم دوربین را به عقب می‌برد و حالتی از دوبینی به وجود می‌آورد، موفق شد این حس را با اتکا به خلاقیت مهندسی خود به‌وجود بیاورد. هیچکاک در ۱۹۸۰ در سن ۸۰ سالگی درگذشت.
۲- هدی لامار: ذهن و سیمای زیبا
با شنیدن نام این بازیگر زن زیباروی اتریشی-آمریکایی، احتمالا همه «دلیله» را در فیلم «سامسون و دلیله» ساخته «سیسل ب. دومیل» به یاد خواهند آورد. اما او فرا‌تر از یک بازیگر، یک دوستدار تکنولوژی و یک مخترع بود. او به همراه «جورج آنثیل» بر روی سیستم خاصی از کدگذاری برای کنترل اتوماتیک سازهای موسیقی کار می‌کرد که بعد‌ها برای رمزگذاری پیام‌ها به کار آمد و کمک بسیار زیادی به ساخت تلفن همراه و به‌خصوص سیستم بلوتوث کرد. او همیشه دوست داشت که بیش از یک بازیگر، او را به خاطر تحقیقات و ابداعات علمی بشناسند. اما جامعه علمی و دانشمندان، چندان روی خوش به وی نشان ندادند. او در ۲۰۰۰ در سن ۸۶ سالگی از دنیا رفت.
۳- تام شولز: وقتی فارغ‌التحصیل «ام‌آی تی» ستاره راک می‌شود
قبل از شهرت جهانی دو آهنگ «بیش از یک احساس» و «آرامش خاطر»، دونالد توماس شولز، یک مهندس بود. او از موسسه فناوری مساچوست که به «ام‌آی‌تی» معروف است، در رشته مهندسی مکانیک موفق به دریافت لیسانس و سپس فوق لیسانس شده‌است. او بعد از اتمام تحصیل با گروه صنعتی «پولاروید» به عنوان مهندس طراح تولید مشغول به کار بود که آشنایی وی با موسیقی شکل گرفت. عشق او به میکروفون، گیتار و آمپلی فایر باعث شد که او در سال ۱۹۸۰، یک آمپلی‌فایر برای گیتار به نام «راک من» در شرکت «تحقیق و پژوهش شولز» که متعلق به خودش بود بسازد. جالب این‌که مهندسی مکانیک در خون شولزهاست. پسر او نیز در سال ۲۰۰۵، در رشته مهندسی مکانیک از دانشگاه «ام آی‌تی» فارغ‌التحصیل شده‌است.
۴- هربرت کلارک هوور: مهندسی در سیاست
او که سی‌و‌یکمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکاست، پیش از ورود به کاخ سفید یک مهندس عمران بود. او در داشگاه استنفورد مدرک خود را دریافت کرد و به عنوان مهندس معدن در استرالیا و سپس در چین مشغول به کار شد. به‌طوری که در چین موفق شد مهندس ارشد صنعت معندن شود و زبان چینی را به خوبی یاد بگیرد. اگرچه ریاست جمهوری اولین پست سیاسی هوور محسوب می‌شد، اما آخرین آنها نبود. او سال‌ها بعد نیز فرد تاثیرگزاری در سیاست ایالات متحده محسوب می‌شد. او در سال ۱۹۶۴ در ۹۰ سالگی درگذشت.
۵- جیمی کارتر: کشاورز، مهندس، رئیس‌جمهور
احتمالا عجیب است اگر نام کارتر، سی‌و‌نهمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا را در کنار مزرعه بادام زمینی بشنوید. اما او قبل از این‌که حتی مهندس باشد یک کشاورز بود. او فارغ‌التحصیل «موسسه علوم و تکنولوژی جورجیا» و همچنین «آکادمی علوم دریایی ایالات متحده» است. او در نیروی دریایی به عنوان عضوی از برنامه‌های ساخت و برنامه‌ریزی زیردریایی انتخاب شد. وی در زمان ریاست جمهوری دو وزارت‌خانه انرژی و آموزش را تاسیس کرد. همچنین سیاست صرفه‌جویی مصرف انرژی را در پیش گرفت که شامل ذخیره سازی، کنترل قیمت و فن‌آوری مربوط به سوخت و انرژی می‌شد که ذهن مهندسی وی در زمینه پیشبرد این سیاست‌ها بسیار نقش داشت.
۶- اسکات ادمز: خالق «دیلبرت»
«دیلبرت» یک شخصیت کامیک استریپ در آمریکاست. اما بسیاری از دوستداران این شخصیت و داستان‌هایش، نمی‌دانند که خالق آن، «اسکات ادمز» یک انسان فنی و مهندسی است. او با دریافت مدرک ام‌بی‌ای خود، از آن برای ورود به بسیاری از عرصه‌ها استفاده کرد. در سابقه کاری او برنامه‌نویسی کامپیو‌تر برای «بانک ملی کروگر در سانفرانسیسکو» و شرکت خدمات مخابراتی «پسفیک بل» دیده می‌شود. گفته می‌شود «ادمز» بسیاری از ایده‌های مربوط به «دیلبرت» را از همین دو شرکت الهام گرفته‌است. او در سال ۲۰۱۱ به عنوان یک نامزد مستقل برای ریاست‌جمهوری ایالات متحده اعلام حضور کرد که البته موفق نبود.
۷- وینستول چرچیل: مهندس خودآموخته
«وینستون چرچیل»، نخست وزیر فقید بریتانیا، یکبار درباره جنگ جهانی دوم گفته‌است: «این جنگ بین سرباز‌ها و نیروی تن به تن نیست. جنگ بین سلاح‌ها و تجهیزات جدید و فرا‌تر از همه آنها بین دانشمندان است.» او اگرچه تحصیلات آکادمیک مهندسی نداشت و حتی معروف بود که از ریاضیات بدش می‌آید، اما یک طراح تاکتیکی بزرگ و زبردست با یک ذهن مهندسی بی‌نظیر بود. او در جریان جنگ جهانی اول، باور داشت که تکنولوژی و سلاح‌های مدرن است که به بریتانیا و متحدانش برای پیروزی در جنگ کمک خواهد کرد. و هیچ شکی نیست که «چرچیل» و مهندسان مورد اعتمادش که با آنها لقب «تانک» داده بودند، کمک شایانی به پیروزی متفقین در جنگ کردند. او در سال ۱۹۶۳، دو سال پیش از مرگ، مفتخر به دریافت لقب «سر» از ملکه بریتانیا شد.
۸- فرانک کاپرا: یک سیسیلی شیمیدان
کارگردان ایتالیایی-آمریکایی فیلم‌های شناخته شده «چه زندگی شگفت‌آنگیزی» و «آقای اسمیت به واشنگتون می‌رود»، پیش از کارگردان شدن یک مهندس شیمی بود. او برخلاف میل خانواده‌اش این کار را انجام داد. آنها دوست داشتند پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان، یک شغل تمام وقت پیدا کند. اما او به کالج «موسسه تکنولوژی کالیفرنیا» رفت و با نواختن سازدهنی در رستوران‌ها و یک دوجین کار عجیب و غریب دیگر امرار معاش کرد. او خود اعتقاد دارد که درس خواندن در دانشگاه، دید او را نسبت به زندگی به کلی تغییر داد.
۹- دولف لاگرن: مهندس غول‌آسا
او قبل از این‌که با مشت‌هایش صورت «راکی بالبوآ» را له کند، یک مهندس بود. این بازیگر، کارگردان و رزمی‌کار تحصیلکرده سوئدی، فرغ‌التحصیل رشته مهندسی شیمی از موسسه سلطنتی تکنولوژی استکهلم است. او پس از آن موفق به اخذ مدرک فوق‌لیسانس شیمی از دانشگاه سیدنی شده‌است. او در سال ۱۹۸۳ موفق به دریافت بورسیه برای موسسه تکنولوژی ماساچوست شد. اما عشق «گریس جونز» خواننده و مدلی که در زمانی که به عنوان محافظ شخصی مشغول به کار بود، باعث شد از این کار صرف‌نظر کند. او تاکنون در بیش از ۴۰ یلم به ایفای نقش پرداخته است.
۱۰- مارگرت تاچر: بانوی مهندس آهنین
تن‌ها زنی که موفق به نشستن بر روی صندلی ریاست جمهوری بریتانیا شد و طولانی‌ترین زمان صدارت در قرن بیستم را داشت، پیش از آن‌که وکیل شود، یک شیمیدان بود. او در سال ۱۹۴۷ با کسب رتبه دوم در مقطع لیسانس از دانشگاه آکسفورد فارغ‌التحصیل شد. سپس به عنوان یک محقق در شیمی مشغول به کار شد و عضو تیمی برای شاخت امولوسیون بستنی شد. او که یکی از پرمناقشه‌ترین دوران نخست‌وزیری را در بریتانیا سپری کرد، در سال ۲۰۱۳ در سن ۸۷ سالگی از دنیا رفت.
اين چند شخصيت هم بعد از فارغ التحصيلي بدون اين‌كه وارد عرصه مهندسي شوند به كار ديگري مشغول شدند:
روآن اتکینسن
«مستر بین» هم یک مهندس است. او مدرک خود را از دانشگاه نیوکاسل در رشته مهندسی الکترونیک دریافت کرده است. وی بعد از آن از دانشگاه آکسفورد در مقطع فوق لیسانس فارغ التحصیل شد.
برایان می
این نوازنده افسانه‌ای گروه «کویین»، یک متخصص علوم نجوم است. او آنقدر غرق در نوازندگی‌است که گیتاری مخصوص به خود به نام «قرمز خاص» ساخته است.
اشتون کوچر
او در حال تحصیل در مدرسه عالی آیووا در رشته بیوشیمی بود که فهمید استعدادش در بازیگری بیشتر از تحصیل است. البته خیلی‌ها اعتقاد دارند که او بزرگترین اشتباه زندگی‌اش را مرتکب شده!
منبع: کافه سینما