مشرق- امام جعفر صادق عليه‏ السلام فرمودند: خطاب به طبيب هندى: خم شدن و تا خوردنِ زانو ، به سمت عقب قرار داده شده است؛ چرا كه انسان به سمت جلو راه مى ‏رود و حركات او با تعادل همراه است؛ امّا اگر اين نبود، انسان در هنگام راه رفتن [بر زمين] مى‏ افتاد.
در كف پا، گودى‏ ا ى قرار داده شده است؛ زيرا هر چيز، چون به تمامى سطح بر زمين قرار گيرد، به اندازه سنگ آسياب سنگين مى‏ شود. اگر بر لبه ‏اش بر روى زمين باشد، يك كودك هم مى‏ تواند آن را [از جاى خويش] برانَد. اگر هم كه چيزى به روى بر زمين قرار گيرد، جابه‏ جا كردن آن، حتّى بر يك مرد، سنگين مى ‏آيد.


متن حدیث:

الإمام الصادق عليه ‏السلام: لِلطَّبيبِ الهِندِيِّ: جُعِلَ طَيُّ الرُّكبَةِ إلى خَلفٍ ؛ لِأَنَّ الإِنسانَ يَمشي إلى بَينِ يَدَيهِ فَيَعتَدِلُ الحَرَكاتُ ، ولَولا ذلِكَ لَسَقَطَ فِي المَشيِ .
وجُعِلَتِ القَدَمُ مُخَصَّرَةً ؛ لِأَنَّ الشَّيءَ إذا وَقَعَ عَلَى الأَرضِ جَميعَهُ ثَقُلَ كَثِقَلِ حَجَرِ الرَّحا ، فَإِذا كانَ عَلى حَرفِهِ رَفَعَهُ الصَّبِيُّ ، وإذَا وَقَعَ عَلى وَجهِهِ صَعُبَ نَقلُهُ عَلَى الرَّجُلِ .