«اللهمّ قوّنی فیهِ على إقامَةِ أمْرِکَ
واذِقْنی فیهِ حَلاوَةَ ذِکْرِکَ
وأوْزِعْنی فیهِ لأداءِ شُکْرَکَ بِکَرَمِکَ و
احْفَظنی فیهِ بِحِفظْکَ وسِتْرِکَ
یـا أبْصَرَ النّاظرین»
خدایا نیرومندم نما در این روز عزیز به فرمانبرداری‌ات
و بچشان در آن شیرینى یادت را
و مهیا کن مرا در آن روز براى انجام سپاس‌گزاریت
به کـرم خودت نگهدار مرا در این روز به نگاه‌داریت و پرده‌پوشى خودت
اى بیناترین بینایان!
برای شنیدن این دعا با صوت دلنشین «سیدمهدی میرداماد» از لینک زیر اقدام کنید:
شرح فرازهای دعا
مرحوم آیت‌الله مجتهدی در شرح این دعا گفته است: «اللهمّ قوّنی فیهِ على إقامَةِ أمْرِکَ» می‌گوید: خدایا به من قوه بده تا در ماه رمضان بتوانم به خوبی عبادت و امر تو را اطاعت کنم. عبادت قوه می‌خواهد و قوه عبادت غیر از قوه جسمانی است. امام علی (ع) نمی‌توانست نان خشک را بشکند؛ اما قلعه خیبر را فتح کرد. پرسیدند که یا علی (ع) تو شجاعی و قلعه خیبر را فتح کردی، چگونه است که نمی‌توانی نان خشک را بشکنی؟ و در پاسخ فرمود: «فتح قلعه خیبر به قوه روحانی بود که متفاوت از قوه جسمانی است. قوه ولایت و قوه روحانی و قوه ولایتی با قوه بدن فرق دارد و من قوه بدن ندارم.»
این استاد اخلاق تأکید می‌کند: ممکن است شخصی ۶۰ سال سن داشته باشد؛ اما قوه عبادتش از جوانان بیشتر باشد. باید دعا کنیم که در ماه رمضان خدا به ما قوه عبادت عطا کند. در دعای کمیل هم آمده که خدایا قوه بده به من با جوارحم در خدمت تو باشیم.
باید مزه عبادت را چشید
وی بی‌توجهی به عبادت را باعث بی‌برکتی زندگی عنوان می‌کند و می‌گوید: در این دعا می‌خوانیم «واذِقْنی فیهِ حَلاوَةَ ذِکْرِکَ» یعنی خدایا شیرینی عبادت را به ذائقه ما بچشان تا قرائت دعاهای افتتاح و کمیل و توسل و روزه و نماز به ما مزه کند. روایت قدسی داریم که اگر عالمی و طلبه‌ای به علمش عمل نکنند، کمتر عذابی که می‌کنم، این است که شیرینی مناجاتم را از دل و قلبش می‌برم.
مرحوم آیت‌الله مجتهدی تهرانی درباره ذکر «وأوْزِعْنی فیهِ لأداءِ شُکْرَکَ بِکَرَمِکَ» می‌گوید: خدایا به کرمت کاری کن که من ادای شکرت را بکنم. شکر خدا، تنها گفتن الهی شکر نیست. اگر من از نعمت‌های خدا به جا استفاده کنم خدا را شکر کرده‌ام. اگر چشم نامحرم را نبینید و گوشم آواز حرام نشوند، نعمت چشم و گوش را به جا آورده‌ام.
مردم معنی دعاهایی که می‌کنند را بدانند
وی همچنین درباره «واحْفَظنی فیهِ بِحِفظْکَ وسِتْرِکَ» می‌گوید: خدا در این ماه رمضان من را از انجام گناه حفظ کن. مردم این را می‌خوانند اما معنی‌اش را نمی‌دانند. باید این دعا برای مردم معنا شوند. روایت است که اگر گناه بو داشت، دو نفر پیش هم نمی‌نشستند و اگر مردم از عیب هم با خبر بودند، کسی مرده‌ای را دفن نمی‌کرد.ایمان هم «بو» دارد. پیامبر اسلام (ص) وارد خانه شد و گفت: «من بوی اویس را می‌شنوم» اویس چون مادرش اجازه نداده بود، منتظر نماند تا پیامبر (ص) به مدینه بازگردد؛ اما بوی خوشش در منزل پیامبر مانده بود. قدیم همه مردم زیبا بودند چون همه اهل نماز شب بودند و چهره‌ای نورانی داشتند. اما الان چون نماز شب نمی‌خوانند، چهره‌ها به زیبایی گذشته نیست.
این استاد اخلاق درباره «یـا أبْصَرَ النّاظرین» می‌گوید: ای خدا که از همه کسانیکه نظر می‌کنند، تو بصیرتر و بیناتری، ای خدایی که تو بینا به همه اعمال ما هستی، به ما توفیق بده که ما در ماه رمضان گناه نکنیم، به حفظ و ستر خودت.
نماز شب پنجم ماه رمضان
نمازهای مخصوصی برای هر شب ماه مبارک رمضان از حضرت علی (ع) روایت شده و ثوابهای زیادی برای هر شبی ذکر فرموده اند. این نمازهای مستحبی تماما دو رکعت دو رکعت خوانده می شود و خواندن آن در حالت نشسته هم جایز است، لکن ایستاده افضل است. در چگونگی اقامه نماز شب پنجم ماه رمضان آمده است: دو رکعت، در هر رکعت بعد از حمد 50 مرتبه سوره توحید و بعد از سلام100 مرتبه صلوات. که حضرت علی (ع) در ثواب این نماز فرمود: کسی که این نماز را بخواند، روز قیامت با من وارد بهشت می شود.