وی ادامه داد: به موجب این حکم با ناشر آثار دانشور وارد مذاکره خواهیم شد تا انتشار و بازچاپ آثار وی از این پس بدون نظر خانم ریاحی نباشد. در کنار آن برنامهای جدی نیز برای ساماندهی منزل مرحوم دانشور و آلاحمد داریم.
خلاقی افزد: نظر ما این است که با همکاری شورای شهر و شهرداری تهران این منزل به یک موزه و مرکز فرهنگی مبدل شود و درِ آن همواره برای حضور مردم و اهالی فرهنگ باز باشد. من به نیابت از همسرم اعلام میکنم که هیچ قصدی برای فروش این منزل نداریم و معادل مالی آن برای افرادی در سن و سال من و همسرم هیچ ارزشی ندارد. مهم این است که این خانه با نام منزل «سیمین و جلال» همواره باقی بماند و برای مردم قابل دسترسی باشد.
وی تاکید کرد: در این مرکز فرهنگی باید اهالی ادبیات به صورت مسمتر در رفت و آمد باشند و به مناسبتهای مختلف در آن برنامههایی اجرا شود. این منزل یک محل مسکونی ساده نیست و باید کاربری فعلی آن تغییر کند.
خلاقی افزود: من و همسرم هیچگاه با ویکتوریا دانشور و خانواده او مشکلی نداشتهایم و سعیمان این نبوده که حیات خودمان را در حذف دیگران قرار دهیم اما پای این موضوع ایستادهایم که این منزل به یک مکان فرهنگی مبدل شود چون بر اساس حکم دادگاه ما در آن منزل سهیم هستیم.
وی در مورد امکان فروش این منزل نیز گفت: منزل در حال حاضر در فهرست میراث فرهنگی ثبت شده است اما ورثه در صورت توافق میتوانند آن را از فهرست خارج کنند و به فروش برسانند ولی من و همسرم به شخصه، خودمان هرگز چنین قصدی نداریم.