گروه ضیافت مشرق - روز دهم ماه مبارک رمضان در طول تاریخ، شاهد رخدادها و حوادثی بوده است و طبق روايات، اعمالي و دعاهايي نيز براي اين روز ذکر شده است.
روز : بنابرنقلي زفاف جناب خديجه (عليها السلام) با حضرت رسول اكرم (صلى الله عليه وآله) در فاصله زفاف با عقد ازدواج دو نقل هست: روز بعد از تزويج يا ششماه بعد آن
روز : بنابرنقلي رحلت جناب خديجه (عليها السلام) سال 10 بعثت
تصوير مراقد مطهرة جنة المعلا در مكه قبل از تحريب وهابيان، اين عكس با كيفيت مناسب توسط عكاس مخصوص بادشاه عثماني برداشته شده و در آلبوم سلطنتي تا كنون محفوظ بوده و اخيرا منتشر شده است.
و در اين روز (سه سال پيش از هجرت) حضرت خديجه (سلام الله عليها) از دنيا رحلت كرد و جلالت شأنش زياده از آن است كه احصا شود. جنابش از بانوان خازن وحي و حاملان مواريث انبياء و اوصياء الهي (عليهم السلام) بوده كه به حضرت رسول الله (صلى الله عليه و آله) منتقل نموده، وي تمام ثروت و سرمايه تجارتي و موقعيت و مكنت و توان خود را در خدمت حضرت رسالت صرف نمود، بطوريكه هنكام رحلت بارجه اى براى كفن خويش نداشت، و از حضرتش خواست. وي مادر فرزندان حضرت رسول الله (فاطمة - قاسم - طاهر - طيب) بود، دخترانش زينب و رقيه و ام كلثوم نيز دخترخوانده حضرت رسول الله (صلى الله عليه و آله) بود.
و شايسته باشد كه در اين مقام بذكر مختصرى از حال زوجات حضرت رسول (صلى الله عليه و آله) اشاره مى گردد.
زنهائيكه آن جناب با آنها زفاف فرموده يازده است.
اول: زوجه نخستين آن حضرت خديجه بنت خويلد است كه تا او زنده بود حضرت رسول (صلى الله عليه و آله) زنى ديگر نگرفت و حرمت او را رعايت ميداشت و سبقت اسلام و خدمات او بر رسول خدا (صلى الله عليه و آله) زياد از آن است كه ذكر شود و بس است در فضيلت او كه والده حضرت زهرا (عليه السلام) است و ذرارى رسول خدا (صلى الله عليه و آله) تمام منتهى ميشوند باو.
دوم: سودة بنت زمعة قرشيه است گويند در سال هشتم هجرت حضرت رسول (صلى الله عليه و آله) خواست او را طلاق گويد. عرض كرد: ميخواهم در سلك زوجات باشم مرا طلاق مگوى، و نوبت خود را بيكى از زوجات بخشيد و او همان است كه گاهى بسخنان مطايبه آميز حضرت را متبسم ميساخت. در اواخر خلافت عمر يا زمان حكومت معاويه در مدينه وفات كرد و اسماء بنت عميس براى او ترتيب نعش داد.
سوم: عايشه دختر ابوبكر است كه كنيه اش ام عبدالله است بنام خواهر زاده اش عبدالله زبير در شب هفدهم اين ماه وفاتش ذكر مى شود.
چهارم: حفصه دحتر عمر است. گويند وقتى حضرت او را طلاق فرمود، عمر خاك بر سر پراكند كه: ديگر از بهر من چه مكانت ماند؟ و چندان الحاح كرد تا كه آن جناب رجوع فرمود. به قولى در سنه 41 وفات كرد و مروان بن الحكم حاكم مدينه بر او نماز خواند و در بقيع به خاك رفت.
پنجم: زينب بنت خزيمه است كه تزويجش در نيمه اين ماه واقع شده است.
ششم: ام سلمه بنت ابى امية است و او دختر عاتكه است كه عمه رسول خدا (صلى الله عليه و آله) بود و او واپس ترين همه زنان رسول خدا (صلى الله عليه و آله) وفات كرد.
هفتم: زينب بنت جحش است كه مادرش اميمه دختر عبدالمطلب است و او در پيش، زوجه زيد بن حارثه بوده و او همان است كه خدا او را براى حضرت رسول (صلى الله عليه و آله) تزويج كرده و فرموده: فلما قضى زيد منها وطرا زوجناكها. و خبر وليمه در زفاف او و نزول آيه: فاذا طعمتم فانتشروا، در جاى خود رفته. گويند وقتى رسول خدا (صلى الله عليه و آله) با زنان خويش فرمود: اطولكن يدا اسرعكن لحوقا بى، يعنى چون من از جهان بيرون شوم آنكس از شما كه دراز دست تر است زودتر به من ملحق شود. زنان قصبه بر گرفتند و دستهاى خود را پيمودند. سوده را دست درازتر بود و بعد از رسول خدا چون نخستين زينب وفات كرد دانستند كه درازى دست كنايه از كثرت خيرات و صدقات بوده، چه زينب بدست خود زحمت حرفت مى كشيد و مزد آنرا بصدقه ميداد.
هشتم: جويريه دختر حارث بن ابى ضرار است كه در سال پنجم يا ششم هجرت زوجه رسول خدا (صلى الله عليه و آله) شد و در حدود سال پنجاهم وفات كرد.
نهم: ام حبيبه دختر ابوسفيان است كه زوجه عبيدالله بن حجش بود و بجانب حبشه هجرت كرده بود. شوهرش از دين اسلام بدين نصرانيت در آمد و مرتد شد و بعد از چندى بمرد. پس از آن نجاشى پادشاه حبشه او را براى حضرت رسول (صلى الله عليه و آله) خواستگارى كرد و جعفر بن ابيطالب و خالد بن سعيد بن العاص عقد او را خواندند. نجاشى كابين او را بداد و وليمه بمردم خوارنيد و او را براى رسول خدا (صلى الله عليه و آله) بفرستاد در سال چهل و دوم يا چهارم وفات كرد.
دهم: صفية دختر حى بن اخطب است كه نسبش بحضرت هارون نبي منتهى ميشود و او سابق زوجه كنانة بن الربيع بود. كنانة در حرب خبير كشته شد و صفيه اسير شد. رسول خدا (صلى الله عليه و آله) او را خاص خويش گردانيد، پس او را آزاد ساخت و اعتاق او را صداق او فرمود و در مراجعت از خبير در منزل مهبا با او زفاف فرمود و چون بمدينه وارد شد او را در خانه حارثة بن النعمان فرود آورد و زنان انصار چون وصف جمال او را شنيده بودند بديدار او شتافتند و عايشه و حفصه و زينب و جويريه نيز بلباس مبدل بديدار او شدند و او را تماشا كردند. حفصه به جويريه گفت: زود باشد كه اين جاريه بر ما غلبه كند. گفت: او از قومى است كه زنان ايشان نزد شوهر كم بخت باشند و عايشه و حفصه گاه گاهى او را هدف تير زبان ميكردند. وقتى رسول خدا (صلى الله عليه و آله) بر صفيه وارد شد او را گريان ديده سبب پرسيد. عرض كرد: عايشه و حفصه ميگويند ما بهتريم از تو، چه ما را شرف قرابت است و هم زنان اوئيم. فرمود: چرا نميگوئى پدر من هارون و عم من موسى و شوهر من محمد (صلى الله عليه و آله) است؟ و صفيه در زمان عمر وفات كرد.
يازدهم: ميمونة دختر حارث است و مادر او هند است كه در حق او گفته اند: هى اكرم عجوز جمعت على الارض اصهارا. حاصل آنكه زنى بمرتبه او نرسيد در بزرگى دامادها، چه يك دخترش ميمونه زن حضرت رسول (صلى الله عليه و آله) و ديگر ام الفضل زن عباس عموى رسول خدا (صلى الله عليه و آله) بوده و ديگر اسماء بود كه از شوهر ديگر عميس آورده بود و او در اول زوجه جعفر بن ابيطالب بود و بعد زوجه ابى بكر شد و بعد زوجه امير المؤمنين گرديد و از هر سه فرزند آورد و از ابوبكر محمد را بزاد و ديگر زينب بنت عميس بود كه زوجه حضرت حمزه (عليه السلام) بوده و ديگر سلمى بنت عميس بود كه زوجه شداد بن الهاد صحابى معروف بوده.
بالجمله ميمونه در سال هفتم در مراجعت از عمره قضا در ارض سرف كه در نواحى مكه است بتزويج رسول خدا (صلى الله عليه و آله) در آمد و زفاف او در آنجا واقع شد چنان اتفاق افتاد كه بعد از چهل و چهار سال در همان منزل وداع جهان گفت و در محل قبه زفاف بخاك سپرده شد.
باتفاق علماء سير حضرت رسول (صلى الله عليه و آله) با اين يازده زن زفاف فرمود. خديجه و زينب بنت خزيمه در حيات آن حضرت رحلت كردند و 9 زن ديگر بعد از آن حضرت وفات كردند، چنانچه معلوم شد.
نقل است كه: خطب (صلى الله عليه و آله) خمس عشر و تزوج ثلاث عشر و زف باحدى عشر و توفي عن تسع: حضرت از 15 زن خواستكاري فرمود و 13 زن را عقد نمود و 11 زن را زفاف نمود و وقت وفات 9 زن داشت
و در اين روز (سه سال پيش از هجرت) حضرت خديجه (سلام الله عليها) از دنيا رحلت كرد و جلالت شأنش زياده از آن است كه احصا شود. جنابش از بانوان خازن وحي و حاملان مواريث انبياء و اوصياء الهي (عليهم السلام) بوده كه به حضرت رسول الله (صلى الله عليه و آله) منتقل نموده، وي تمام ثروت و سرمايه تجارتي و موقعيت و مكنت و توان خود را در خدمت حضرت رسالت صرف نمود، بطوريكه هنكام رحلت بارجه اى براى كفن خويش نداشت، و از حضرتش خواست. وي مادر فرزندان حضرت رسول الله (فاطمة - قاسم - طاهر - طيب) بود، دخترانش زينب و رقيه و ام كلثوم نيز دخترخوانده حضرت رسول الله (صلى الله عليه و آله) بود.
و شايسته باشد كه در اين مقام بذكر مختصرى از حال زوجات حضرت رسول (صلى الله عليه و آله) اشاره مى گردد.
زنهائيكه آن جناب با آنها زفاف فرموده يازده است.
اول: زوجه نخستين آن حضرت خديجه بنت خويلد است كه تا او زنده بود حضرت رسول (صلى الله عليه و آله) زنى ديگر نگرفت و حرمت او را رعايت ميداشت و سبقت اسلام و خدمات او بر رسول خدا (صلى الله عليه و آله) زياد از آن است كه ذكر شود و بس است در فضيلت او كه والده حضرت زهرا (عليه السلام) است و ذرارى رسول خدا (صلى الله عليه و آله) تمام منتهى ميشوند باو.
دوم: سودة بنت زمعة قرشيه است گويند در سال هشتم هجرت حضرت رسول (صلى الله عليه و آله) خواست او را طلاق گويد. عرض كرد: ميخواهم در سلك زوجات باشم مرا طلاق مگوى، و نوبت خود را بيكى از زوجات بخشيد و او همان است كه گاهى بسخنان مطايبه آميز حضرت را متبسم ميساخت. در اواخر خلافت عمر يا زمان حكومت معاويه در مدينه وفات كرد و اسماء بنت عميس براى او ترتيب نعش داد.
سوم: عايشه دختر ابوبكر است كه كنيه اش ام عبدالله است بنام خواهر زاده اش عبدالله زبير در شب هفدهم اين ماه وفاتش ذكر مى شود.
چهارم: حفصه دحتر عمر است. گويند وقتى حضرت او را طلاق فرمود، عمر خاك بر سر پراكند كه: ديگر از بهر من چه مكانت ماند؟ و چندان الحاح كرد تا كه آن جناب رجوع فرمود. به قولى در سنه 41 وفات كرد و مروان بن الحكم حاكم مدينه بر او نماز خواند و در بقيع به خاك رفت.
پنجم: زينب بنت خزيمه است كه تزويجش در نيمه اين ماه واقع شده است.
ششم: ام سلمه بنت ابى امية است و او دختر عاتكه است كه عمه رسول خدا (صلى الله عليه و آله) بود و او واپس ترين همه زنان رسول خدا (صلى الله عليه و آله) وفات كرد.
هفتم: زينب بنت جحش است كه مادرش اميمه دختر عبدالمطلب است و او در پيش، زوجه زيد بن حارثه بوده و او همان است كه خدا او را براى حضرت رسول (صلى الله عليه و آله) تزويج كرده و فرموده: فلما قضى زيد منها وطرا زوجناكها. و خبر وليمه در زفاف او و نزول آيه: فاذا طعمتم فانتشروا، در جاى خود رفته. گويند وقتى رسول خدا (صلى الله عليه و آله) با زنان خويش فرمود: اطولكن يدا اسرعكن لحوقا بى، يعنى چون من از جهان بيرون شوم آنكس از شما كه دراز دست تر است زودتر به من ملحق شود. زنان قصبه بر گرفتند و دستهاى خود را پيمودند. سوده را دست درازتر بود و بعد از رسول خدا چون نخستين زينب وفات كرد دانستند كه درازى دست كنايه از كثرت خيرات و صدقات بوده، چه زينب بدست خود زحمت حرفت مى كشيد و مزد آنرا بصدقه ميداد.
هشتم: جويريه دختر حارث بن ابى ضرار است كه در سال پنجم يا ششم هجرت زوجه رسول خدا (صلى الله عليه و آله) شد و در حدود سال پنجاهم وفات كرد.
نهم: ام حبيبه دختر ابوسفيان است كه زوجه عبيدالله بن حجش بود و بجانب حبشه هجرت كرده بود. شوهرش از دين اسلام بدين نصرانيت در آمد و مرتد شد و بعد از چندى بمرد. پس از آن نجاشى پادشاه حبشه او را براى حضرت رسول (صلى الله عليه و آله) خواستگارى كرد و جعفر بن ابيطالب و خالد بن سعيد بن العاص عقد او را خواندند. نجاشى كابين او را بداد و وليمه بمردم خوارنيد و او را براى رسول خدا (صلى الله عليه و آله) بفرستاد در سال چهل و دوم يا چهارم وفات كرد.
دهم: صفية دختر حى بن اخطب است كه نسبش بحضرت هارون نبي منتهى ميشود و او سابق زوجه كنانة بن الربيع بود. كنانة در حرب خبير كشته شد و صفيه اسير شد. رسول خدا (صلى الله عليه و آله) او را خاص خويش گردانيد، پس او را آزاد ساخت و اعتاق او را صداق او فرمود و در مراجعت از خبير در منزل مهبا با او زفاف فرمود و چون بمدينه وارد شد او را در خانه حارثة بن النعمان فرود آورد و زنان انصار چون وصف جمال او را شنيده بودند بديدار او شتافتند و عايشه و حفصه و زينب و جويريه نيز بلباس مبدل بديدار او شدند و او را تماشا كردند. حفصه به جويريه گفت: زود باشد كه اين جاريه بر ما غلبه كند. گفت: او از قومى است كه زنان ايشان نزد شوهر كم بخت باشند و عايشه و حفصه گاه گاهى او را هدف تير زبان ميكردند. وقتى رسول خدا (صلى الله عليه و آله) بر صفيه وارد شد او را گريان ديده سبب پرسيد. عرض كرد: عايشه و حفصه ميگويند ما بهتريم از تو، چه ما را شرف قرابت است و هم زنان اوئيم. فرمود: چرا نميگوئى پدر من هارون و عم من موسى و شوهر من محمد (صلى الله عليه و آله) است؟ و صفيه در زمان عمر وفات كرد.
يازدهم: ميمونة دختر حارث است و مادر او هند است كه در حق او گفته اند: هى اكرم عجوز جمعت على الارض اصهارا. حاصل آنكه زنى بمرتبه او نرسيد در بزرگى دامادها، چه يك دخترش ميمونه زن حضرت رسول (صلى الله عليه و آله) و ديگر ام الفضل زن عباس عموى رسول خدا (صلى الله عليه و آله) بوده و ديگر اسماء بود كه از شوهر ديگر عميس آورده بود و او در اول زوجه جعفر بن ابيطالب بود و بعد زوجه ابى بكر شد و بعد زوجه امير المؤمنين گرديد و از هر سه فرزند آورد و از ابوبكر محمد را بزاد و ديگر زينب بنت عميس بود كه زوجه حضرت حمزه (عليه السلام) بوده و ديگر سلمى بنت عميس بود كه زوجه شداد بن الهاد صحابى معروف بوده.
بالجمله ميمونه در سال هفتم در مراجعت از عمره قضا در ارض سرف كه در نواحى مكه است بتزويج رسول خدا (صلى الله عليه و آله) در آمد و زفاف او در آنجا واقع شد چنان اتفاق افتاد كه بعد از چهل و چهار سال در همان منزل وداع جهان گفت و در محل قبه زفاف بخاك سپرده شد.
باتفاق علماء سير حضرت رسول (صلى الله عليه و آله) با اين يازده زن زفاف فرمود. خديجه و زينب بنت خزيمه در حيات آن حضرت رحلت كردند و 9 زن ديگر بعد از آن حضرت وفات كردند، چنانچه معلوم شد.
نقل است كه: خطب (صلى الله عليه و آله) خمس عشر و تزوج ثلاث عشر و زف باحدى عشر و توفي عن تسع: حضرت از 15 زن خواستكاري فرمود و 13 زن را عقد نمود و 11 زن را زفاف نمود و وقت وفات 9 زن داشت
روز : خروج حضرت رسول اكرم (صلى الله عليه وآله) به عزم فتح مكه سال 8 هجرت
روز : اجتماع مردم كوفه در خانه سليمان بن صرَد خزاعي و نامه نوشتن براي حضرت امام حسين (صلوات الله عليه) سال 60 هجرت .
روز : رسيدن فرستادگان ودعوت نامه هاي كوفيان به حضرت امام حسين (صلوات الله عليه) سال 60 هجرت.
و در روز دهم نيز سنه 60, رسولان اهل كوفه نامه هاى ايشان را براى امام حسين (عليه السلام) به مكه رسانيدند و پويسته كاغذها و نامه ها رسيد تا نيمه ماه، دوازده هزار كاغذ نزد آن حضرت جمع شد پس آن حضرت مسلم را بكوفه روانه فرمود چنانچه بعد اشاره به آن خواهم نمود.
روز : بنابرنقلي وفات حضرت زينب كبرى (عليها السلام) سال 62 هجرت
روز : بنابرنقلي ولادت حضرت امام حسن عسكري (صلوات الله عليه) سال 232 هجرت
آئين هنگام
شب دهم ماه رمضان:
بيست ركعت نماز دارد. در هر ركعت صد و سى مرتبه توحيد.
روز دهم ماه رمضان:
بخواند: اللهم اجعلنى من المتوكلين عليك و اجعلنى من الفائزين اليك و من المقربين لديك باحسانك يا غاية الطالبين.
شب دهم ماه رمضان:
بيست ركعت نماز دارد. در هر ركعت صد و سى مرتبه توحيد.
روز دهم ماه رمضان:
بخواند: اللهم اجعلنى من المتوكلين عليك و اجعلنى من الفائزين اليك و من المقربين لديك باحسانك يا غاية الطالبين.