به گزارش مشرق به نقل از فارس، «بقیع» نام قبرستانی بسیار بزرگ و تقریباً مسطح است که مساحت آن بیشتر از مساحت مسجد‌النبی(ص) بوده و تاریخ ساخت آن به دوران قبل از اسلام و زمان جاهلیت بر می‌گردد.
قبرستان بقیع در گذشته به این شکل نبوده و بر اساس کتب تاریخی، بیشتر قبور دارای بارگاه و ضریح بوده‌اند تا اینکه در هشتم شوال 1344 هجری قمری (1926 میلادی)، وهابی‌های کوردل سعودی به دلایل واهی تمامی گنبدها و قبه‌های موجود را تخریب کردند. قبرستان بقیع، مدفن چهار امام شیعه امام حسن مجتبی(ع)، امام سجاد(ع)، امام باقر(ع) و امام صادق(ع)، «فاطمه بنت اسد» مادر امام علی(ع)، همسران پیامبر(ص) ام‌سلمه، ماریه و ...، «ام‌البنین» مادر حضرت عباس(ع)، عقیل بن ابیطالب، «عبدالله بن جعفر» همسر حضرت زینب، و بسیاری از صحابه پیامبر نظیر عثمان بن مظعون (این شخص با عثمان بن عفان، خلیفه سوم تفاوت دارد)، ابوسعید خدری، همچنین عقیل بن ابیطالب، «عبدالله بن جعفر» همسر حضرت زینب، مقداد بن اسود، عباس بن عبدالمطلب، اسماعیل فرزند امام صادق(ع)، عاتکه و صفیه عمه‌های پیامبر(ص)، جابر بن عبدالله انصاری، شهدای واقعه حره، حسان بن ثابت و ... است.
در ادامه نحوه قرار گرفتن قبور چهار امام معصوم(ع) که در این قبرستان مدفون هستند، دیده می‌شود:
۸۶ سال پیش وهابیت کوردل به بهانه‌های واهی، قبه و بارگاه ائمه اطهار(ع) در قبرستان بقیع را تخریب کرد؛ بارگاهی هشت ضلعی که حدود هشت قرن قدمت داشت و مزار امام حسن، امام سجاد، امام باقر و امام صادق علیهم‌السلام را در خود جای داده بود.
