وی افزود: در حال حاضر تنها می‌توانیم آرزو کنیم که دولت تحمل یا بردباری لازم را در مقابل نقد‌ها را داشته باشد و باید امیدوار باشیم‌که دولت اینگونه عمل‌کند.
مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ معاصر ایران تصریح‌کرد: دولت خود بیشترین نفع را از تحمل انتقادات خواهد برد ولو اینکه انتقادات بی‌اساس بوده و یا جامعیت نداشته باشد. اما در این حال دولت می‌تواند با مرور نقد‌ها کار خود را تکمیل و نقایص خود را بشناسد، بنابراین ما معتقدیم انتقاد‌ها نعمت است ولو اینکه غیرمنصفانه و از موضع غیرحق باشد و می‌تواند فرصت خوبی در تجدیدنظر و تامل در مسائل و مشکلات باشد.
سلیمی نمین خاطرنشان کرد: بنده فضای فعلی رسانه‌ای نسبت به دولت را تملق‌آمیز می‌بینم، البته در ابتدای شکل‌گیری هر دولتی جریانات متملق تلاش می‌کنند فضا را به سویی ببرند که آن را به نفع خود تمام کنند و این یک امر طبیعی است اما امیدواریم که دلسوزان رئیس‌جمهور و دلسوزان ملت ایران در این زمینه بدون اینکه حمایت را به سوی تملق ببرند بتوانند هوشمندانه ایرادات و نقد‌ها را مطرح کنند.
وی تصریح کرد: برخی از کسانی که امروز در دولت آقای روحانی می‌بینیم افرادی هستند که در گذشته خطاهایی از آن‌ها مشاهده کرده‌ایم، اگرچه امروز اعلام کردند که به خطاهای گذشته خود واقف هستند و آن خطا‌ها را تکرار نخواهند کرد ولی شرط عقل این است که در این زمینه با هوشمندی عرصه عمل آقایان را رصد کنیم که آیا می‌خواهند خطاهای گذشته را تکرار کنند یا خیر.
مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ معاصر ایران افزود: بنابراین نباید در شرایط فعلی قضاوت زودهنگامی درباره نقدپذیری دولت داشته باشیم و زمانی که اعلام می‌کنند می‌خواهند عملکرد گذشته‌شان را جبران کنند و می‌خواهند به صورت دقیق کار خود را پیش ببرند، باید به آن‌ها فرصت داد.
سلیمی نمین در ادامه با بیان اینکه آقای روحانی باید مفهوم اعتدال از دیدگاه خود را بیان کند، اظهار داشت: تا زمانی که رئیس‌جمهور مفهوم اعتدال را تبیین نکرده است نباید در مقام نقد نسبت به این زمینه بر بیاییم اگرچه همگان می‌دانند که اعتدال تفاسیر مختلفی دارد و هر کسی از دیدگاه خود اعتدال را تفسیر می‌کند.
وی خاطرنشان کرد: باید بدانیم که از دیدگاه آقای روحانی اعتدال چیست و جهت‌گیری‌های دولت او چه خواهد بود، همچنین باید برنامه‌های وی را برای حل مسائل مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی بدانیم و بعد از تبیین این برنامه‌هاست که می‌توانیم در مقام مقایسه عملکرد‌ها با موضع‌گیری‌ها و سیاست‌های کلان نظام بربیاییم اما در حال حاضر نمی‌توانیم این قضاوت را به صورت دقیق داشته باشیم.