به گزارش مشرق به نقل از مهر، آمارهای رسمی شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی نشان می‌دهد که تا هفتم مهر ماه سالجاری در مجموع تعداد کل جایگاه‌های CNG به دوهزار و ۷۶ باب رسیده است که هنوز با دستیابی با برنامه ساخت ۲۵۵۰ جایگاه گاز هنوز فاصله زیادی دارد.
کارشناسان اقتصادی پائین بودن کارمزد فروش، مشکلات تامین قطعات یدکی، وجود اختلافات گازی بین جایگاه داران و شرکت گاز، نبود یک برنامه جامع و چشم انداز توسعه و موازی کاری‌های مختلف دستگاه‌های مختلف و فقدان تعیین یک متولی واحد از مهمترین دلایل کند شدن توسعه صنعت CNG در ایران است. هم اکنون به طور متوسط روزانه ۱۹ تا ۲۰ میلیون مترمکعب گاز طبیعی در جایگاه‌های CNG مصرف می‌شود که در صورت عدم ساخت و راه اندازی جایگاه‌های CNG قطعا مصرف فعلی بنزین ایران از مرز ۹۰ تا ۹۵ میلیون لیتر در روز عبور می‌کرد.
از سوی دیگر تعطیلی جایگاه‌های CNG به دلیل افزایش هزینه‌های جاری جایگاه داری، منجر به منفی شدن تراز عرضه و تقاضای CNG در کشور شده است به طوری‌که با وجود تردد حدود ۳.۵ میلیون دستگاه خودروی دوگانه سوز تنها ۲۰۷۶ باب جایگاه تک منظور و دو منظوره CNG در کشور فعال است.
اردشیر دادرس رئیس هیات مدیره انجمن صنفی سی.ان.جی اخیرا در گفتگو با مهر با اشاره به کسری شدید تعداد جایگاه‌های CNG در تهران و سایر کلانشهرهای کشور، تاکید می کند: در طول سه سال گذشته تاکنون مصرف و تقضای CNG رشدی ۱۸۰ درصدی و ساخت جایگاه با رشد منفی ۱۲۰ درصدی روبرو بوده است.
دلایل بازگشت صف‌های کیلومتری به جایگاه‌های گاز
امیر وکیل‌زاده معاون مدیر طرح CNG در امور اجرا و بهره‌برداری از جایگاه‌های CNG در تشریح آخرین وضعیت تعیین نرخ کارمزد و حق العمل فروش CNG در جایگاه ها، گفت: حق العمل مبلغی است که مالک جایگاه مستقیما از مصرف کننده نهایی دریافت و به حساب خود واریز می کند. این مقام مسئول حق العمل فعلی فروش هر مترمکعب CNG را حدود ۴۰ تومان عنوان کرد و افزود: کارمزد هم مبلغی بوده که شرکت ملی پخش نفتی مستقیما به جایگاه داران پرداخت می‌کند که هم اکنون رقم آن صفر است.
وی با یادآوری اینکه با انجام جلساتی در نهایت سازمان حمایت از مصرف کنندگان و تولید کنندگان نرخ حق‌العمل و کارمزد جدید را برای جایگاه های CNG پیشنهاد کرده است، اظهار داشت: با توجه به ماده ۳-۱۹ قانون بودجه سالجاری کشور موضوع تصویب نرخ جدید حق‌العمل و کارمزدها در شورای اقتصاد در حال بررسی است.
وکیل‌زاده همچنین در خصوص افزایش زمان سوخت گیری و وجود صف‌های طولانی پیش روی برخی از جایگاه‌های CNG به ویژه در کلانشهرها توضیح داد: مجموعه وزارت نفت تاکنون به تکالیف خود برای ساخت و توسعه جایگاه‌های CNG عمل کرده است. معاون مدیر طرح CNG در شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی با بیان اینکه در حال حاضر بیش از سه میلیون خودرو دوگانه سوز در کشور تردد می‌کنند، افزود: عوامل مختلفی علاوه بر تعداد خودرو در افزایش زمان سوخت گیری در جایگاه های CNG تاثیر گذار است.
این مقام مسئول با اعلام اینکه پیمایش خودروهای دوگانه سوز در زمان استفاده از گاز محدود است، گفت: با توجه به محدودیت ظرفیت مخازن قابل استفاده در خودروها، پیمایش یک خودرو با گاز حدود ۳۰ درصد پیمایش یک خودرو با بنزین با توجه به ظرفیت باک بنزین است. وی با تاکید بر اینکه محدودیت ظرفیت ذخیره‌سازی سوخت در خودروهای دوگانه سوز بدان معنا بوده که هر سه بار سوخت‌گیری با گاز، معادل یکبار سوخت‌گیری با بنزین است، تصریح کرد: از این رو ۲۰۰۰ جایگاه CNG عملاً معادل ۷۰۰ جایگاه بنزین کارآیی دارد.
وکیل‌زاده با اشاره به این موضوع که از طرف دیگر اکثر خودروهای گازسوز خودروهای عمومی و پر تردد هستند و مراجعات آنها به جایگاه نیز به دلیل مصرف بالای سوخت، بیشتر است، خاطرنشان کرد: البته تراکم خودروهای گازسوز عمومی در مراکز شهرها و کمبود جایگاه در همان مراکز از دلایل دیگر این امر به شمار می رود.
کارشناسان اقتصادی پائین بودن کارمزد فروش، مشکلات تامین قطعات یدکی، وجود اختلافات گازی بین جایگاه داران و شرکت گاز، نبود یک برنامه جامع و چشم انداز توسعه و موازی کاری‌های مختلف دستگاه‌های مختلف و فقدان تعیین یک متولی واحد از مهمترین دلایل کند شدن توسعه صنعت CNG در ایران است. هم اکنون به طور متوسط روزانه ۱۹ تا ۲۰ میلیون مترمکعب گاز طبیعی در جایگاه‌های CNG مصرف می‌شود که در صورت عدم ساخت و راه اندازی جایگاه‌های CNG قطعا مصرف فعلی بنزین ایران از مرز ۹۰ تا ۹۵ میلیون لیتر در روز عبور می‌کرد.
از سوی دیگر تعطیلی جایگاه‌های CNG به دلیل افزایش هزینه‌های جاری جایگاه داری، منجر به منفی شدن تراز عرضه و تقاضای CNG در کشور شده است به طوری‌که با وجود تردد حدود ۳.۵ میلیون دستگاه خودروی دوگانه سوز تنها ۲۰۷۶ باب جایگاه تک منظور و دو منظوره CNG در کشور فعال است.
اردشیر دادرس رئیس هیات مدیره انجمن صنفی سی.ان.جی اخیرا در گفتگو با مهر با اشاره به کسری شدید تعداد جایگاه‌های CNG در تهران و سایر کلانشهرهای کشور، تاکید می کند: در طول سه سال گذشته تاکنون مصرف و تقضای CNG رشدی ۱۸۰ درصدی و ساخت جایگاه با رشد منفی ۱۲۰ درصدی روبرو بوده است.
دلایل بازگشت صف‌های کیلومتری به جایگاه‌های گاز
امیر وکیل‌زاده معاون مدیر طرح CNG در امور اجرا و بهره‌برداری از جایگاه‌های CNG در تشریح آخرین وضعیت تعیین نرخ کارمزد و حق العمل فروش CNG در جایگاه ها، گفت: حق العمل مبلغی است که مالک جایگاه مستقیما از مصرف کننده نهایی دریافت و به حساب خود واریز می کند. این مقام مسئول حق العمل فعلی فروش هر مترمکعب CNG را حدود ۴۰ تومان عنوان کرد و افزود: کارمزد هم مبلغی بوده که شرکت ملی پخش نفتی مستقیما به جایگاه داران پرداخت می‌کند که هم اکنون رقم آن صفر است.
وی با یادآوری اینکه با انجام جلساتی در نهایت سازمان حمایت از مصرف کنندگان و تولید کنندگان نرخ حق‌العمل و کارمزد جدید را برای جایگاه های CNG پیشنهاد کرده است، اظهار داشت: با توجه به ماده ۳-۱۹ قانون بودجه سالجاری کشور موضوع تصویب نرخ جدید حق‌العمل و کارمزدها در شورای اقتصاد در حال بررسی است.
وکیل‌زاده همچنین در خصوص افزایش زمان سوخت گیری و وجود صف‌های طولانی پیش روی برخی از جایگاه‌های CNG به ویژه در کلانشهرها توضیح داد: مجموعه وزارت نفت تاکنون به تکالیف خود برای ساخت و توسعه جایگاه‌های CNG عمل کرده است. معاون مدیر طرح CNG در شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی با بیان اینکه در حال حاضر بیش از سه میلیون خودرو دوگانه سوز در کشور تردد می‌کنند، افزود: عوامل مختلفی علاوه بر تعداد خودرو در افزایش زمان سوخت گیری در جایگاه های CNG تاثیر گذار است.
این مقام مسئول با اعلام اینکه پیمایش خودروهای دوگانه سوز در زمان استفاده از گاز محدود است، گفت: با توجه به محدودیت ظرفیت مخازن قابل استفاده در خودروها، پیمایش یک خودرو با گاز حدود ۳۰ درصد پیمایش یک خودرو با بنزین با توجه به ظرفیت باک بنزین است. وی با تاکید بر اینکه محدودیت ظرفیت ذخیره‌سازی سوخت در خودروهای دوگانه سوز بدان معنا بوده که هر سه بار سوخت‌گیری با گاز، معادل یکبار سوخت‌گیری با بنزین است، تصریح کرد: از این رو ۲۰۰۰ جایگاه CNG عملاً معادل ۷۰۰ جایگاه بنزین کارآیی دارد.
وکیل‌زاده با اشاره به این موضوع که از طرف دیگر اکثر خودروهای گازسوز خودروهای عمومی و پر تردد هستند و مراجعات آنها به جایگاه نیز به دلیل مصرف بالای سوخت، بیشتر است، خاطرنشان کرد: البته تراکم خودروهای گازسوز عمومی در مراکز شهرها و کمبود جایگاه در همان مراکز از دلایل دیگر این امر به شمار می رود.