کد خبر 258397
تاریخ انتشار: ۳ آبان ۱۳۹۲ - ۲۳:۱۴

دلیل اینکه در کشور ما یک نفر جرأت می‌کند واضح‌ترین اصول اعتقادی امتی مسلمان و معتقد را رسماً مورد تردید و انکار قرار دهد و سی و پنج سال بعد از پیروزی انقلاب به شریف‌ترین باور‌های اعتقادی در نظام جمهوری اسلامی اهانت کند، چیزی نیست جز اینکه ولایت علوی "روابط عمومی" ندارد تا به این یادداشت واکنش نشان بدهد.

گروه فرهنگی مشرق - هرچند مدیرمسؤول روزنامه بهار در اقدامی دیرهنگام که نوعی فرار به‌جلو محسوب می‌شد از چاپ سرمقاله هتاکانه روز چهارشنبه این روزنامه علیه ولایت امام اول شیعیان عذرخواهی کرده است، اما این عذرخواهی چیزی از اصل مطالب توهین‌آمیز، احمقانه و بچه‌گانه مطرح‌شده در این سرمقاله و اثبات بی‌سوادی نویسنده هتاک آن نمی‌کاهد و آنچه اکنون زیر سؤال است این است که چطور نویسنده‌ای چنین بی‌اطلاع که تعفن وهابیت از نوشته او به مشام می‌رسد با مسؤولان این روزنامه چنان ارتباط وثیقی دارد که دست‌نوشته‌اش بدون امعان نظر مدیران این رسانه، به عنوان سرمقاله در این روزنامه سراسری به چاپ می‌رسد.

"مشرق" طی ساعات و روزهای آینده، نقدها و یادداشت‌های دیگری را در پاسداشت ولایت آسمانی و نصب الهی حضرت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام منتشر خواهد کرد تا شاید اندکی از درد جراحت جانسوزی را که نویسنده این مطلب بر پیکره روح و جان خوانندگان آن وارد کرده است بکاهد.

نخستین یادداشت در این خصوص را حجت‌الاسلام دکتر محمدرضا زائری، در واکنش به سرمقاله موهن منتشرشده از سوی این روزنامه نگاشته است که با بزرگواری تمام، آن را در اختیار مشرق قرار داد که در ادامه تقدیم خواهد شد: 


انّا لله و انّا إليه راجعون 

آنچه روز چهارشنبه در یکی از روزنامه های کشور منتشر شد و رسماً مفهوم اساسی حادثه غدیر را انکار کرد، اگر نسبت به مدیر اداره آب و فاضلاب یک شهرستان گفته شده بود بلافاصله با واکنش شدید و تکذیب و محرومیت آن اداره روبرو می‌شد.

دلیل اینکه در کشور ما یک نفر جرات می کند واضح ترین اصول اعتقادی امتی مسلمان و معتقد را رسماً مورد تردید و انکار قرار دهد و 35 سال بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به شریف‌ترین باورهای اعتقادی در نظام جمهوری اسلامی اهانت کند، چیزی نیست جز اینکه ولایت علوی "روابط عمومی" ندارد تا به این یادداشت واکنش نشان بدهد.

به طور طبیعی ماجرا جدی‌تر از یک اظهار نظر علمی است که می‌توانست در یک فصلنامه تخصصی منتشر شود یا حتی در صفحات داخلی مجلات اندیشه و معارف قرار گیرد. انتشار این مطلب در صفحه اول روزنامه به عنوان سرمقاله، بیان موضع رسمی و سیاسی است و قطعاً گردانندگان نشریه نیز آن‌قدر نادان نیستند که از اهمیت و حساسیت مضمون و موضع این یادداشت بی‌خبر باشند.

شگفتا که کفن‌پوشان قم و مشهد و تظاهرکنندگان تهران و اصفهان که گاهی به خاطر چاپ یک عکس ساده به جوش و خروش می‌آیند آرام نشسته‌اند و فریاد نمی‌کشند و جامه نمی‌درند و آتش نمی‌افروزند. 

سخن از تفاصیل مطلب و پاسخگویی به مغلطه‌های آشکار نویسنده یادداشت نیست که هر کسی با کمترین آگاهی از تاریخ اسلام و معارف دینی می‌تواند آشفتگی ذهنی و کم‌دانشی نویسنده را دریابد و اگر او را عامد و قاصد نیت سوء فتنه‌انگیزی نداند، در بهترین حالت او را از معرفت و دانش بی‌بهره می‌شمارد.

شگفت‌آور است که در روزگار اعتراف اندیشمندان و نخبگان مسیحی و یهودی و تصریح دانشمندان و شاعران منصف اهل سنت به مفهوم سیاسی حدیث غدیر، حاصل چند قرن تلاش و مجاهدت خونین و تلخ عالمان دینی بزرگ همچون علامه امینی، نه توسط نشریات معاند سلفی و تکفیری در عربستان سعودی بلکه در جمهوری اسلامی ایران و توسط شخصی به استهزاء گرفته می‌شود که نام و نام خانوادگی‌اش به امیر مؤمنان انتساب دارد!

و علی الاسلام السّلام