از همین رو، وزارت خارجه آمریکا علناً دست به انتصاب چندین سفیر هم‌جنس‌باز در کشورهای مختلف زده است (از جمله جان بری در استرالیا، جیمز بروستر در جمهوری دمونیکو، جیمز کاستوس در اسپانیا، رافوس گیفورد در دانمارک، دیوید هیوبنر در نیوزلند، و دنیل بایر در سازمان امنیت و همکاری‌های اروپا).
در همین حین، مطبوعات آتلانتیکی، دشمنان آمریکا (خصوصاً ایران و روسیه) را به عنوان دشمنان همجنسبازی معرفی می کنند.
طبیعتاً آنچه در واقعیت وجود دارد بسیار متفاوت از آنچه است که این رسانه ها بیان می کنند: در آمریکا آزادی جنسی وجود دارد اما همچنان همجنس بازی با پیگرد قانونی مواجه می شود. بنا به آمار اف بی آی، بیش از 20 درصد جرائم ناشی از تنفر، به خاطر مخالفت با همجنسبازی رخ می دهد.(1)
در ایران سازمان عفو بین‌الملل سعی دارد تا مجازات اعدام برای لواط و زنا را به عنوان تبعیض علیه همجنسبازی معرفی کند. در روسیه مجلس دوما قانونی را تصویب کرده است که بر اساس آن تبلیغات همجنسبازی برای نسل جوان ممنوع می باشد (چیزی مشابه ماده 24-227 حقوق جزا در فرانسه) تا از این طریق با هرزه گری مقابله شود، حال آنکه سازمان عفو بین‌الملل این امر را برابر با مخالفت با همجنسبازی دانسته و خواستار تحریم عمومی بازی های زمستانی المپیک سوچی در روسیه شده است.
(1)- خبرگزاری فرانسه، 11 دسامبر 2012: «تعداد جرائم ناشی از تنفر از همجن سبازی در آمریکا رو به افزایش است».
Number of hate crimes against homosexuals in the United States is increasing”, AFP, December 11th 2012