سرویس ورزشی مشرق - ششمین دوره جام قهرمانان قاره‌ها 28 آبان لغایت 3 آذر ماه امسال در شهرهای کیوتو وتوکیو ژاپن برگزار می‌شود و مردان ایران به عنوان قهرمان آسیا جواز حضور در این پیکارها را کسب کرده و دومین حضور خود را در آن تجربه می‌کنند. تیمهای روسیه، برزیل، آمریکا، ایتالیا و ژاپن حریفان ایران در این دوره هستند که به صورت دوره ای با هم بازی خواهند کرد.
«جام قهرمانان قاره‌ها» که از آن به «جام جهانی کوچک» (Mini World Cup) هم یاد می‌شود؛ پیکارهایی است که از سال 1993 به ابتکار و پیشنهاد ژاپنی‌ها و تأیید فدراسیون جهانی والیبال، همواره یک سال پس از بازی‌های المپیک به میزبانی ژاپن برگزار می‌شود و در حقیقت؛ آوردگاهی است برای رقابت تیمهای قهرمان قاره‌ها به همراه میزبان؛ که در صورتی که میزبان (ژاپن) قهرمان قاره نیز باشد، نایب قهرمان آسیا به عنوان نماینده این قاره در جام بین قاره‌ای حضور پیدا می‌کند.
تعداد تیمهای حاضر در این جام جهانی کوچک؛ شش یعنی نیمی از تعداد تیم‌هایی است که در جام جهانی حضور دارند. روش حضور تیم‌ها در جام قهرمانان قاره‌ها و جام جهانی هم تفاوت چندانی باهم ندارند. به طوری که در جام جهانی؛ قهرمان و نایب قهرمان 5 قاره به اضافه میزبان و یک تیم مدعو حضور دارند. در جام بین قاره‌ای نیز؛ قهرمانان 4 قاره (براساس ارزیابی‌های فنی، یک قاره به دلیل قرار گرفتن در رده کیفی پنجم بین پنج قاره از حضور در این رقابتها باز می‌ماند) به اضافه میزبان و (ژاپن) یک تیم مدعو. (این تیم گاهی از میان تیمهای بزرگ و گاهی میزبان المپیک آینده است.)
تاریخچه مسابقات
به گزارش مشرق، اگر سری به تاریخچه برگزاری این پیکارها در سایت فدراسیون والیبال بزنیم نیک در می‌یابیم که اولین قهرمان جام قهرمانان ایتالیاست. آن هم به سرمربیگری «خولیو ولاسکو». ایتالیا در سال 1993 با همان تیم رویایی‌اش که بازیکنانی نظیر: لورنزو برناردی، آندره‌آ آزوزری، گاردینی، جیانی، گراوینا، لوکا کانتاگالی، پی پی، بلینی و... در آن توپ می‌زدند، و البته با هدایت ولاسکوی خودمان، در حالی موفق به کسب عنوان قهرمانی جام قهرمانان شد که بازی 2 بر یک باخته را به پیروزی 3 بر دو مقابل برزیل (قهرمان المپیک 1992 – بارسلون) بدل کرد. برزیل، کوبا، ژاپن، ایالات متحده و کره جنوبی نیز به ترتیب در رده‌های دوم تا ششم این مسابقات قرار گرفتند. ایالات متحده در این دوره به دلیل میزبانی المپیک 96 آتلانتا به انتخاب و دعوت فدراسیون جهانی حضور داشت.
چهار سال بعد، یعنی در سال 1997 ایتالیا که فینال المپیک 1996 آتلانتا را به هلند واگذار کرده بود، قهرمانی اروپا را هم به نارنجی‌پوشان واگذار کرد تا هلند با فوق ستاره‌هایی مثل: باس وان دگور، رن زوورور و گوئیدو گورتزن، تک نماینده اروپا در جام بین قاره‌ای باشد. جامی که این بار به برزیل تعلق گرفت و هلندی‌ها علیرغم اینکه سال‌های طلایی‌شان را سپری می‌کردند، به نایب قهرمانی جام بین قاره‌ای بسنده کردند. کوبا، چین، ژاپن و استرالیا نیز در رده‌های سوم تا ششم آن ایستادند. در این دوره، استرالیا باتوجه به میزبانی المپیک 2000 به عنوان مهمان حضور داشت.
سومین دوره جام قهرمانان ( سال 2001) اما یکی از تماشایی‌ترین دوره‌های این مسابقات بود؛ جایی که یوگسلاوی به سرمربیگری زوران گائیچ (سرمربی تیم ملی ایران در سال 2007) و پس از قهرمانی‌های المپیک و جهان و اروپا آمده بود تا سند قهرمانی جام بین قاره‌ای را هم به نام خودش بزند. ولی مگر کوبا گذاشت! کوبایی‌ها با یک تیم منسجم در همان بازی افتتاحیه 3 بر صفر یوگسلاوی مقتدر را با برادران گربیچ و گریچ و میکلویچ و کواچ در هم کوبیدند و بعد هم برزیل را با گاویو، دانته، اندره و همه خوب‌هایش بردند تا قهرمانی جام 2001 را بدون باخت جشن بگیرند. برزیل، یوگسلاوی، کره و ژاپن در رده‌های دوم تا پنجم پیکارهای این سال قرار گرفتند و آرژانتین که به این مسابقات دعوت شده بود، جایی جز ششمی برای خود پیدا نکرد.
سال 2005 و چهارمین دوره جام قهرمانان قاره‌ها اما سال برزیل بود. سالی که برزیل در اوج اقتدار بود و مگر به ندرت پیش می‌آمد که در دیداری بین المللی بازنده از زمین بیرون بیاید. قهرمانی‌های جهان و المپیک (2004 آتن) را درو کرده بود و جام بین قاره‌ای را هم تصاحب کرد تا ویترین افتخاراتش کامل شود.
برزیل، در واقع تنها تیم جام قهرمانان قاره‌هاست که توانسته بلافاصله پس از قهرمانی در المپیک، جام بین قاره‌ای را هم تصاحب کند. اتفاقی که برای خودش در سال 93، هلند در سال 97، یوگسلاوی در سال 2001 و ایالات متحده (قهرمان المپیک 2008) در سال 2009 نیفتاد. به هر حال، جام بین قاره‌ای 2005 با قهرمانی برزیل پایان پذیرفت و ایالات متحده، ایتالیا، ژاپن، مصر و چین در رده‌های بعدی ایستادند. چین در این پیکارها به عنوان میزبان المپیک 2008 حضور داشت.
اما در سال 2009 و در پنچمین دوره جام قهرمانان قاره‌ها، ایران اولین حضور خود را در این رقابتها تجربه کرد. ایران که آن سال دیدار فینال قهرمانی آسیا را به ژاپن واگذار کرده بود. مشمول تبصره؛ میزبانی ژاپن و حضور نایب قهرمان آسیا به عنوان نماینده قاره در جام بین قاره‌ای، شد و پا به جام قهرمانان گذاشت.
عملکرد مطلوب ملی پوشان کشورمان در این جام از دید مربیان مطرح حاضر در مسابقات پنهان نماند و هر یک از آنها را واداشت تا زبان به تحسین تیم ایران بگشایند. «رزنده»؛ سرمربی پرافتخار برزیل پس از دیدار با ایران گفت: «بازیکنان ایران خیلی خوب، با سرعت مناسب و با تمام وجود والیبال بازی می‌کنند. بازی آنها شایسته تعریف و تمجیدهای بسیار است.» «دانیل کاستلانی»؛ سرمربی آرژانتینی لهستان هم گفت: «در تمام طول مسابقه، داشتم از بازی ایران لذت می‌بردم.» «اورلاندو ساموئلز» کوبایی نیز گفت: «بازیکنان من باید سختکوشی و روحیه جنگندگی را از بازیکنان ایران یاد بگیرند.»
به هر حال، ایران در اولین حضورش در پیکارهای بین قاره‌ای با غلبه بر مصر و واگذار کردن دیگر دیدارهایش با نتایج 3 بر یک و 3 بر 2 به حریفان، بالاتر از مصر در رده پنجم ایستاد. برزیل، کوبا، ژاپن و لهستان نیز عناوین اولین تاچهارم این رقابتها را به خود اختصاص دادند. سیدمحمد موسوی در دفاع روی تور و عبدالرضا علیزاده به عنوان لیبرو، در جای دوم پست‌های تخصصی‌شان در جام 2009 ایستادند و حمزه زرینی نیز بهترین بازیکن ایران نام گرفت. چه آنکه علاوه بر کسب 73 امتیاز، بهترین مهاجم و زننده سرویس ایران نیز بود.
ایران در جام 2013
به گزارش مشرق، ششمین دوره جام قهرمانان قاره‌ها 28 آبان لغایت 3 آذر ماه امسال در حالی در شهرهای کیوتو وتوکیو ژاپن برگزار می‌شود که مردان ایران به عنوان قهرمان آسیا جواز حضور در این پیکارها را کسب کرده و دومین حضور خود را در آن تجربه می‌کنند. حضوری که این بار باتوجه به درخشش دو ساله اخیرشان در آسیا، جام جهانی و لیگ جهانی حضوری است متفاوت و تعیین کننده؛ متفاوت از آن جهان که حالا دیگر ایران در دنیای والیبال ناشناخته نیست. حریفان ایران در این سال‌ها مقابل ایران به میدان رفته‌اند و با توان فردی و گروهی بازیکنانش آشنایی دارند. بنابراین با نیروی همتراز ایران و با شناخت کامل از آنالیز بازی‌هایش و با برنامه به مصاف ایران می‌آیند تا برنده بازی باشند.
تعیین‌کننده نیز از آن جهت که کسب نتیجه و پیروزی ایران بر یکی دو حریف جهانی‌اش کافی است تا مهر تاییدی زده شود بر نام ایران به عنوان یک قدرت تازه و نوظهور در دنیای والیبال. در واقع استمرار پیروزی‌ها و نتایج درخشان ایران در جام قهرمانان قاره‌ها فصل تازه‌ای از موفقیت را برای والیبال کشورمان خواهد گشود که در آن دیگر قدرتهای والیبال جهان، ایران را در حوزه قدرت به رسمیت خواهند شناخت. البته که این اگرچه محال نیست ولی دشوار می‌نماید. چرا که حریفان ایران نیز از جمله پرقدرت‌ترین و پرافتخارترین‌های والیبال جهانند و با قوای کامل و بهترین بازیکنانشان به این مسابقات پا خواهند گذشت.
خولیو ولاسکو از میان 20 بازیکن (شهرام محمودی، محمدطاهر وادی، سامان فائزی، سعید معروف، فرهاد قائمی، سیدمحمد موسوی، حمزه زرینی، فرهاد ظریف، عادل غلامی، امیر غفور، رحمان داوودی، مجتبی میرزاجانپور، مهدی مهدوی، فرهاد پیروت‌‌پور، ناصر رحیمی، آرمین تشکری، علیرضا جدیدی، سیدعلی سجادی، مهدی مرندی، علیرضا مباشری) 14 نفر را انتخاب و برای حضور در جام قهرمانان قاره معرفی خواهد کرد. از میان این فهرست 20 نفره، عادل غلامی، سعید معروف، سیدمحمد موسوی، حمزه زرینی و مهدی مهدوی شانس دارند تا با قرار گرفتن در فهرست ولاسکو، برای دومین بار حضور در جام قهرمانان قاره‌ها را تجربه کنند.
*آشنایی با حریفان ایران
روسیه؛ قهرمان اروپا
به گزارش مشرق، از اوایل دهه نود میلادی که اتحادجماهیر شوروی از هم فرو پاشید، تا پیش از سال (2013) که ده دوره از رقابت‌های والیبال قهرمانی مردان اروپا برگزار شده بود، روسیه هرگز نتوانسته بود مدال طلای قاره سبز را برگردن آویزد. روس‌ها که دو دوره گذشته (2009 – 2011)؛ چهارم، دو دوره قبلش (2005 – 2007)؛ دوم و دو دوره قبل‌ترش (2003 – 2001) سوم شده بودند، این بار آمده بودند تا با قهرمانی به خانه برگردند.
رقابت‌های قهرمانی اروپا سال گذشته مراحل مقدماتی و زیر گروه خود را پشت سر گذاشته بود و در نهایت 16 تیم جواز حضور در جام 2013 را کسب کرده بودند که شهریورماه امسال در قالب 4 گروه 4 تیمی در دو کشور دانمارک و لهستان پیکارهای خود را آغاز کردند و به پایان بردند. جالب اینکه روسیه در گروه چهارم این بازیها در دور اول با شکست 3 بر صفری که مقابل آلمان داشت، به عنوان تیم دوم گروه خود به دور حذفی راه یافت. حال آنکه آلمان که به لطف سرگروهی مسقیماًَ به مرحله یک چهارم نهایی صعود کرده بود در این مرحله 3 بر یک به بلغارستان باخت و از صعود به نیمه نهایی جا ماند. روسیه اما در مرحله حذفی اسلواکی را 3 بر صفر شکست داد و سپس فرانسه را در مرحله یک چهارم با حساب 3 بر یک مغلوب کرد تا در دیدار نیمه نهایی حریف قهرمان دور گذشته اروپا یعنی صربستان باشد. روس‌ها این دیدار را 3 بر یک از آن خود کردند و در فینال به مصاف ایتالیا رفتند که 3 بر یک بلغارستان را شکست داده بود و آمده بود تا پس از هشت سال دوباره قهرمانی اروپا را جشن بگیرد. ولی نشد. روسیه 3 بر یک این بازی را برد و سرانجام قهرمان اروپا شد. ایتالیا، صربستان، بلغارستان، فرانسه، آلمان، بلژیک، فنلاند، لهستان، هلند، اسلواکی، دانمارک، اسلونی، ترکیه، بلاروس و چک نیز عناوین دوم تا شانزدهم این رقابتها را به خود اختصاص دادند. دیمیتری موزرسکی؛ دفاع وسط بلندبالای روسیه هم ارزشمندترین بازیکن این دوره نام گرفت. همچنانکه لیبرو و پاسور روسیه به عنوان برترین بازیکنان پست‌های تخصصی خودشان معرفی شدند.
برزیل؛ قهرمان آمریکای جنوبی
در 30 دوره‌ای که سال 1951 آغاز و 2013 پایان پذیرفته و رقابت‌های والیبال قهرمانی مردان آمریکای جنوبی برگزار شده، برزیل 29 مدال طلا به گردن آویخته و تنها در سال 1964 بوده که به قهرمانی امریکای جنوبی دست نیافته است. آن هم نه اینکه دوم یا سوم شده و یا اصلاً مقام دیگری کسب کرده باشد. نخیر. در آن سال برزیل اصلاً در این رقابتها شرکت نداشته است. سال 1964 سال شورش و درگیری و عملیات مسلحانه و حکومت نظامی و مبارزه علیه فاشیسم و خلاصه سالی بود که فضای داخل کشور برزیل اینقدر ملتهب بود که دیگر جایی برای تمرین و شرکت در مسابقه و غیره نبود. به هر حال آن سال آرژانتین، نایب قهرمان‌ترین تیم امریکای جنوبی (13 مدال نقره) به قهرمانی رسید.
پیکارهای امسال این قاره اما در مردادماه امسال در برزیل برگزار شد که در نهایت برزیل با کسب پیروزی 3 بر 2 مقابل آرژانتین بازهم قهرمان شد و پس از آرژانتین هم کلمبیا، شیلی و پاراگوئه در رده‌های بعدی قرار گرفتند.
ایالات متحده؛ قهرمان آمریکای شمالی و مرکزی
رقابت‌های والیبال قهرمانی مردان در قاره آمریکای شمالی و مرکزی امسال اواخر شهریور ماه به میزبانی کانادا برگزار شد. کانادایی که امسال با صعود به مرحله نهایی لیگ جهانی، در صدد بود تا اولین قهرمانی‌اش را در قاره نیز جشن بگیرد. اما این مهم حاصل نشد و این ایالات متحده بود که پس از چهار سال توانست مدال طلای قاره را از کوبا پس بگیرد و باز هم بر صدر بایستد. این هشتمین قهرمانی آمریکا در طول 23 دوره برگزاری این پیکارها بود. پیکارهایی که کوبا با 15 قهرمانی، پرافتخارترین تیمش محسوب می‌شود.
رقابت‌های امسال این قاره، پس از بازی‌های زیرگروه و مقدماتی، در سه گروه سه تیمی آغاز شد که مهمترین نتیجه‌اش پیروزی 3 بر صفر کانادا مقابل کوبا در بازی نیمه نهایی بود. امریکایی‌ها در این تورنمنت همه بازی‌های خود را، حتی فینال مقابل کانادا را، سه بر صفر پیروز شدند و بر قهرمانی قاره تکیه زدند. از آمریکا میشا کریستنسن بهترین پاسور و زننده سرویس رقابتها نام گرفت و البته فوق ستاره این تیم «متیواندرسن» نیز عنوان ارزشمندترین بازیکن مسابقات را تصاحب کرد. در این پیکارها کوبا، پورتوریکو، مکزیک، دومینکن، باهاماس، سنت لوسیا و گواتمالا عناوین سوم تا نهم را کسب کردند.
ایتالیا و ژاپن؛ بفرمایید داخل!
علاوه بر ایران، روسیه، برزیل و ایالات متحده که به عنوان قهرمانان 4 قاره به این جام پا خواهند گذاشت، دو تیم دیگر نیز در آن حضور خواهند داشت که یکی ژاپن و دیگری ایتالیاست. ژاپن که به دلیل برگزاری و میزبانی مسابقات، از همان ابتدا حضورش در این پیکارها مسجل و قطعی بود.
ایتالیا اما برای شرکت در این مسابقات انتخاب و دعوت شد. ماجرا از این قرار است که فدراسیون جهانی والیبال اعلام کرد: آفریقا را به دلیل اینکه نماینده این قاره در المپیک لندن ضعیف‌ترین نتایج را گرفته و در رده آخر ایستاده و همچنین کنفدراسیون آفریقا در رده بندی عملکرد پنج کنفدراسیون زیر مجموعه فدراسیون بین المللی در رده آخر ایستاده، از حضور در جام قهرمانی محروم کرده و به منظور بالا رفتن سطح کیفی این رقابتها یک تیم را جایگزین می‌کند. این جایگزینی هم به انتخاب و پیشنهاد اسپانسر (تلویزیون ژاپن) و برگزارکننده مسابقات (فدراسیون والیبال ژاپن) و در نهایت تأیید فدراسیون جهانی خواهد بود.
سرانجام هم جمع بندی‌ها به انتخاب و دعوت ایتالیا انجامید. تیمی که نایب قهرمانی امسال اروپا را یدک می‌کشد و از هواداران پرشماری نیز در ژاپن بهره می‌برد. ایتالیا در رقابت‌های قهرمانی اروپای امسال در مرحله اول با قبول شکست 3 بر 2 مقابل بلژیک، به عنوان تیم دوم گروه اول، راهی مرحله حذفی شد، با پیروزی 3 بر یک مقابل هلند به یک چهارم و با تکرار همین نتیجه مقابل فنلاند به نیمه نهایی و بازهم با تکرار همین نتیجه مقابل بلغارستان به فینال اروپا رسید و در فینال هم همین نتیجه رقم خورد. ولی این بار به سود حریف ایتالیا یعنی روسیه تا ایتالیا همچون دوره گذشته این پیکارها نایب قهرمان اروپا باقی بماند. از این تیم «ایوان زایتسف» به عنوان بهترین زننده سرویس مسابقات اروپایی انتخاب معرفی شد.
برنامه کامل دیدارها (ساعت بازیها به وقت تهران است)
سه‌شنبه – 28 آبان – کیوتو
ساعت 6:40 صبح: ایتالیا 3 – روسیه 1
ساعت 10:40 صبح: ایران 1 – برزیل 3 (گزارش کامل بازی)
ساعت 13:40 ظهر: ژاپن – ایالات متحده
چهارشنبه – 29 آبان – کیوتو
ساعت 6:40 صبح: ایران - ایتالیا
ساعت 10:40 صبح: برزیل – ایالات متحده
ساعت 13:40 ظهر: ژاپن – روسیه
جمعه – 1 آذر – توکیو
ساعت 6:40 صبح: ایتالیا – ایالات متحده
ساعت 10:40 صبح: ایران - روسیه
ساعت 13:40 ظهر: ژاپن – برزیل
شنبه – 2 آذر – توکیو
ساعت 6:40 صبح: ایران – ایالات متحده
ساعت 10:40 صبح: روسیه - برزیل
ساعت 13:40 ظهر: ژاپن – ایتالیا
یکشنبه – 3 آذر – توکیو
ساعت 6:40 صبح: برزیل – ایتالیا
ساعت 9:40 صبح: روسیه – ایالات متحده
ساعت 12:40 صبح: ژاپن - ایران
«جام قهرمانان قاره‌ها» که از آن به «جام جهانی کوچک» (Mini World Cup) هم یاد می‌شود؛ پیکارهایی است که از سال 1993 به ابتکار و پیشنهاد ژاپنی‌ها و تأیید فدراسیون جهانی والیبال، همواره یک سال پس از بازی‌های المپیک به میزبانی ژاپن برگزار می‌شود و در حقیقت؛ آوردگاهی است برای رقابت تیمهای قهرمان قاره‌ها به همراه میزبان؛ که در صورتی که میزبان (ژاپن) قهرمان قاره نیز باشد، نایب قهرمان آسیا به عنوان نماینده این قاره در جام بین قاره‌ای حضور پیدا می‌کند.
تعداد تیمهای حاضر در این جام جهانی کوچک؛ شش یعنی نیمی از تعداد تیم‌هایی است که در جام جهانی حضور دارند. روش حضور تیم‌ها در جام قهرمانان قاره‌ها و جام جهانی هم تفاوت چندانی باهم ندارند. به طوری که در جام جهانی؛ قهرمان و نایب قهرمان 5 قاره به اضافه میزبان و یک تیم مدعو حضور دارند. در جام بین قاره‌ای نیز؛ قهرمانان 4 قاره (براساس ارزیابی‌های فنی، یک قاره به دلیل قرار گرفتن در رده کیفی پنجم بین پنج قاره از حضور در این رقابتها باز می‌ماند) به اضافه میزبان و (ژاپن) یک تیم مدعو. (این تیم گاهی از میان تیمهای بزرگ و گاهی میزبان المپیک آینده است.)
تاریخچه مسابقات
به گزارش مشرق، اگر سری به تاریخچه برگزاری این پیکارها در سایت فدراسیون والیبال بزنیم نیک در می‌یابیم که اولین قهرمان جام قهرمانان ایتالیاست. آن هم به سرمربیگری «خولیو ولاسکو». ایتالیا در سال 1993 با همان تیم رویایی‌اش که بازیکنانی نظیر: لورنزو برناردی، آندره‌آ آزوزری، گاردینی، جیانی، گراوینا، لوکا کانتاگالی، پی پی، بلینی و... در آن توپ می‌زدند، و البته با هدایت ولاسکوی خودمان، در حالی موفق به کسب عنوان قهرمانی جام قهرمانان شد که بازی 2 بر یک باخته را به پیروزی 3 بر دو مقابل برزیل (قهرمان المپیک 1992 – بارسلون) بدل کرد. برزیل، کوبا، ژاپن، ایالات متحده و کره جنوبی نیز به ترتیب در رده‌های دوم تا ششم این مسابقات قرار گرفتند. ایالات متحده در این دوره به دلیل میزبانی المپیک 96 آتلانتا به انتخاب و دعوت فدراسیون جهانی حضور داشت.
چهار سال بعد، یعنی در سال 1997 ایتالیا که فینال المپیک 1996 آتلانتا را به هلند واگذار کرده بود، قهرمانی اروپا را هم به نارنجی‌پوشان واگذار کرد تا هلند با فوق ستاره‌هایی مثل: باس وان دگور، رن زوورور و گوئیدو گورتزن، تک نماینده اروپا در جام بین قاره‌ای باشد. جامی که این بار به برزیل تعلق گرفت و هلندی‌ها علیرغم اینکه سال‌های طلایی‌شان را سپری می‌کردند، به نایب قهرمانی جام بین قاره‌ای بسنده کردند. کوبا، چین، ژاپن و استرالیا نیز در رده‌های سوم تا ششم آن ایستادند. در این دوره، استرالیا باتوجه به میزبانی المپیک 2000 به عنوان مهمان حضور داشت.
سومین دوره جام قهرمانان ( سال 2001) اما یکی از تماشایی‌ترین دوره‌های این مسابقات بود؛ جایی که یوگسلاوی به سرمربیگری زوران گائیچ (سرمربی تیم ملی ایران در سال 2007) و پس از قهرمانی‌های المپیک و جهان و اروپا آمده بود تا سند قهرمانی جام بین قاره‌ای را هم به نام خودش بزند. ولی مگر کوبا گذاشت! کوبایی‌ها با یک تیم منسجم در همان بازی افتتاحیه 3 بر صفر یوگسلاوی مقتدر را با برادران گربیچ و گریچ و میکلویچ و کواچ در هم کوبیدند و بعد هم برزیل را با گاویو، دانته، اندره و همه خوب‌هایش بردند تا قهرمانی جام 2001 را بدون باخت جشن بگیرند. برزیل، یوگسلاوی، کره و ژاپن در رده‌های دوم تا پنجم پیکارهای این سال قرار گرفتند و آرژانتین که به این مسابقات دعوت شده بود، جایی جز ششمی برای خود پیدا نکرد.
سال 2005 و چهارمین دوره جام قهرمانان قاره‌ها اما سال برزیل بود. سالی که برزیل در اوج اقتدار بود و مگر به ندرت پیش می‌آمد که در دیداری بین المللی بازنده از زمین بیرون بیاید. قهرمانی‌های جهان و المپیک (2004 آتن) را درو کرده بود و جام بین قاره‌ای را هم تصاحب کرد تا ویترین افتخاراتش کامل شود.
برزیل، در واقع تنها تیم جام قهرمانان قاره‌هاست که توانسته بلافاصله پس از قهرمانی در المپیک، جام بین قاره‌ای را هم تصاحب کند. اتفاقی که برای خودش در سال 93، هلند در سال 97، یوگسلاوی در سال 2001 و ایالات متحده (قهرمان المپیک 2008) در سال 2009 نیفتاد. به هر حال، جام بین قاره‌ای 2005 با قهرمانی برزیل پایان پذیرفت و ایالات متحده، ایتالیا، ژاپن، مصر و چین در رده‌های بعدی ایستادند. چین در این پیکارها به عنوان میزبان المپیک 2008 حضور داشت.
اما در سال 2009 و در پنچمین دوره جام قهرمانان قاره‌ها، ایران اولین حضور خود را در این رقابتها تجربه کرد. ایران که آن سال دیدار فینال قهرمانی آسیا را به ژاپن واگذار کرده بود. مشمول تبصره؛ میزبانی ژاپن و حضور نایب قهرمان آسیا به عنوان نماینده قاره در جام بین قاره‌ای، شد و پا به جام قهرمانان گذاشت.
سید محمد موسوی یکی از بازیکنان پرامید ایران در این دوره از مسابقات به شمار می رود
عادل غلامی، سعید معروف، حمزه زرینی، سیدمحمد موسوی، علیرضا نادی، محسن عندلیب، آرش صادقیانی، مهدی مهدوی، آرش کشاورزی، آرش کمالوند، محمد محمدکاظم و عبدالرضا علیزاده 12 مرد ایران بودند که به سرمربیگری حسین معدنی به این رقابتها اعزام شدند. رقابت‌هایی که لهستان (اروپا)، برزیل (امریکای جنوبی)، کوبا (آمریکای شمالی – مرکزی)، مصر (دعوت شده از سوی فدراسیون جهانی) و ژاپن (میزبان) را در خود می‌دید و سرآغازی شد برای جهانی شدن و سری توی سرها در آوردن والیبال ایران.
عملکرد مطلوب ملی پوشان کشورمان در این جام از دید مربیان مطرح حاضر در مسابقات پنهان نماند و هر یک از آنها را واداشت تا زبان به تحسین تیم ایران بگشایند. «رزنده»؛ سرمربی پرافتخار برزیل پس از دیدار با ایران گفت: «بازیکنان ایران خیلی خوب، با سرعت مناسب و با تمام وجود والیبال بازی می‌کنند. بازی آنها شایسته تعریف و تمجیدهای بسیار است.» «دانیل کاستلانی»؛ سرمربی آرژانتینی لهستان هم گفت: «در تمام طول مسابقه، داشتم از بازی ایران لذت می‌بردم.» «اورلاندو ساموئلز» کوبایی نیز گفت: «بازیکنان من باید سختکوشی و روحیه جنگندگی را از بازیکنان ایران یاد بگیرند.»
به هر حال، ایران در اولین حضورش در پیکارهای بین قاره‌ای با غلبه بر مصر و واگذار کردن دیگر دیدارهایش با نتایج 3 بر یک و 3 بر 2 به حریفان، بالاتر از مصر در رده پنجم ایستاد. برزیل، کوبا، ژاپن و لهستان نیز عناوین اولین تاچهارم این رقابتها را به خود اختصاص دادند. سیدمحمد موسوی در دفاع روی تور و عبدالرضا علیزاده به عنوان لیبرو، در جای دوم پست‌های تخصصی‌شان در جام 2009 ایستادند و حمزه زرینی نیز بهترین بازیکن ایران نام گرفت. چه آنکه علاوه بر کسب 73 امتیاز، بهترین مهاجم و زننده سرویس ایران نیز بود.
ایران در جام 2013
به گزارش مشرق، ششمین دوره جام قهرمانان قاره‌ها 28 آبان لغایت 3 آذر ماه امسال در حالی در شهرهای کیوتو وتوکیو ژاپن برگزار می‌شود که مردان ایران به عنوان قهرمان آسیا جواز حضور در این پیکارها را کسب کرده و دومین حضور خود را در آن تجربه می‌کنند. حضوری که این بار باتوجه به درخشش دو ساله اخیرشان در آسیا، جام جهانی و لیگ جهانی حضوری است متفاوت و تعیین کننده؛ متفاوت از آن جهان که حالا دیگر ایران در دنیای والیبال ناشناخته نیست. حریفان ایران در این سال‌ها مقابل ایران به میدان رفته‌اند و با توان فردی و گروهی بازیکنانش آشنایی دارند. بنابراین با نیروی همتراز ایران و با شناخت کامل از آنالیز بازی‌هایش و با برنامه به مصاف ایران می‌آیند تا برنده بازی باشند.
تعیین‌کننده نیز از آن جهت که کسب نتیجه و پیروزی ایران بر یکی دو حریف جهانی‌اش کافی است تا مهر تاییدی زده شود بر نام ایران به عنوان یک قدرت تازه و نوظهور در دنیای والیبال. در واقع استمرار پیروزی‌ها و نتایج درخشان ایران در جام قهرمانان قاره‌ها فصل تازه‌ای از موفقیت را برای والیبال کشورمان خواهد گشود که در آن دیگر قدرتهای والیبال جهان، ایران را در حوزه قدرت به رسمیت خواهند شناخت. البته که این اگرچه محال نیست ولی دشوار می‌نماید. چرا که حریفان ایران نیز از جمله پرقدرت‌ترین و پرافتخارترین‌های والیبال جهانند و با قوای کامل و بهترین بازیکنانشان به این مسابقات پا خواهند گذشت.
خولیو ولاسکو از میان 20 بازیکن (شهرام محمودی، محمدطاهر وادی، سامان فائزی، سعید معروف، فرهاد قائمی، سیدمحمد موسوی، حمزه زرینی، فرهاد ظریف، عادل غلامی، امیر غفور، رحمان داوودی، مجتبی میرزاجانپور، مهدی مهدوی، فرهاد پیروت‌‌پور، ناصر رحیمی، آرمین تشکری، علیرضا جدیدی، سیدعلی سجادی، مهدی مرندی، علیرضا مباشری) 14 نفر را انتخاب و برای حضور در جام قهرمانان قاره معرفی خواهد کرد. از میان این فهرست 20 نفره، عادل غلامی، سعید معروف، سیدمحمد موسوی، حمزه زرینی و مهدی مهدوی شانس دارند تا با قرار گرفتن در فهرست ولاسکو، برای دومین بار حضور در جام قهرمانان قاره‌ها را تجربه کنند.
*آشنایی با حریفان ایران
روسیه؛ قهرمان اروپا
به گزارش مشرق، از اوایل دهه نود میلادی که اتحادجماهیر شوروی از هم فرو پاشید، تا پیش از سال (2013) که ده دوره از رقابت‌های والیبال قهرمانی مردان اروپا برگزار شده بود، روسیه هرگز نتوانسته بود مدال طلای قاره سبز را برگردن آویزد. روس‌ها که دو دوره گذشته (2009 – 2011)؛ چهارم، دو دوره قبلش (2005 – 2007)؛ دوم و دو دوره قبل‌ترش (2003 – 2001) سوم شده بودند، این بار آمده بودند تا با قهرمانی به خانه برگردند.
رقابت‌های قهرمانی اروپا سال گذشته مراحل مقدماتی و زیر گروه خود را پشت سر گذاشته بود و در نهایت 16 تیم جواز حضور در جام 2013 را کسب کرده بودند که شهریورماه امسال در قالب 4 گروه 4 تیمی در دو کشور دانمارک و لهستان پیکارهای خود را آغاز کردند و به پایان بردند. جالب اینکه روسیه در گروه چهارم این بازیها در دور اول با شکست 3 بر صفری که مقابل آلمان داشت، به عنوان تیم دوم گروه خود به دور حذفی راه یافت. حال آنکه آلمان که به لطف سرگروهی مسقیماًَ به مرحله یک چهارم نهایی صعود کرده بود در این مرحله 3 بر یک به بلغارستان باخت و از صعود به نیمه نهایی جا ماند. روسیه اما در مرحله حذفی اسلواکی را 3 بر صفر شکست داد و سپس فرانسه را در مرحله یک چهارم با حساب 3 بر یک مغلوب کرد تا در دیدار نیمه نهایی حریف قهرمان دور گذشته اروپا یعنی صربستان باشد. روس‌ها این دیدار را 3 بر یک از آن خود کردند و در فینال به مصاف ایتالیا رفتند که 3 بر یک بلغارستان را شکست داده بود و آمده بود تا پس از هشت سال دوباره قهرمانی اروپا را جشن بگیرد. ولی نشد. روسیه 3 بر یک این بازی را برد و سرانجام قهرمان اروپا شد. ایتالیا، صربستان، بلغارستان، فرانسه، آلمان، بلژیک، فنلاند، لهستان، هلند، اسلواکی، دانمارک، اسلونی، ترکیه، بلاروس و چک نیز عناوین دوم تا شانزدهم این رقابتها را به خود اختصاص دادند. دیمیتری موزرسکی؛ دفاع وسط بلندبالای روسیه هم ارزشمندترین بازیکن این دوره نام گرفت. همچنانکه لیبرو و پاسور روسیه به عنوان برترین بازیکنان پست‌های تخصصی خودشان معرفی شدند.
برزیل؛ قهرمان آمریکای جنوبی
در 30 دوره‌ای که سال 1951 آغاز و 2013 پایان پذیرفته و رقابت‌های والیبال قهرمانی مردان آمریکای جنوبی برگزار شده، برزیل 29 مدال طلا به گردن آویخته و تنها در سال 1964 بوده که به قهرمانی امریکای جنوبی دست نیافته است. آن هم نه اینکه دوم یا سوم شده و یا اصلاً مقام دیگری کسب کرده باشد. نخیر. در آن سال برزیل اصلاً در این رقابتها شرکت نداشته است. سال 1964 سال شورش و درگیری و عملیات مسلحانه و حکومت نظامی و مبارزه علیه فاشیسم و خلاصه سالی بود که فضای داخل کشور برزیل اینقدر ملتهب بود که دیگر جایی برای تمرین و شرکت در مسابقه و غیره نبود. به هر حال آن سال آرژانتین، نایب قهرمان‌ترین تیم امریکای جنوبی (13 مدال نقره) به قهرمانی رسید.
پیکارهای امسال این قاره اما در مردادماه امسال در برزیل برگزار شد که در نهایت برزیل با کسب پیروزی 3 بر 2 مقابل آرژانتین بازهم قهرمان شد و پس از آرژانتین هم کلمبیا، شیلی و پاراگوئه در رده‌های بعدی قرار گرفتند.
ایالات متحده؛ قهرمان آمریکای شمالی و مرکزی
رقابت‌های والیبال قهرمانی مردان در قاره آمریکای شمالی و مرکزی امسال اواخر شهریور ماه به میزبانی کانادا برگزار شد. کانادایی که امسال با صعود به مرحله نهایی لیگ جهانی، در صدد بود تا اولین قهرمانی‌اش را در قاره نیز جشن بگیرد. اما این مهم حاصل نشد و این ایالات متحده بود که پس از چهار سال توانست مدال طلای قاره را از کوبا پس بگیرد و باز هم بر صدر بایستد. این هشتمین قهرمانی آمریکا در طول 23 دوره برگزاری این پیکارها بود. پیکارهایی که کوبا با 15 قهرمانی، پرافتخارترین تیمش محسوب می‌شود.
رقابت‌های امسال این قاره، پس از بازی‌های زیرگروه و مقدماتی، در سه گروه سه تیمی آغاز شد که مهمترین نتیجه‌اش پیروزی 3 بر صفر کانادا مقابل کوبا در بازی نیمه نهایی بود. امریکایی‌ها در این تورنمنت همه بازی‌های خود را، حتی فینال مقابل کانادا را، سه بر صفر پیروز شدند و بر قهرمانی قاره تکیه زدند. از آمریکا میشا کریستنسن بهترین پاسور و زننده سرویس رقابتها نام گرفت و البته فوق ستاره این تیم «متیواندرسن» نیز عنوان ارزشمندترین بازیکن مسابقات را تصاحب کرد. در این پیکارها کوبا، پورتوریکو، مکزیک، دومینکن، باهاماس، سنت لوسیا و گواتمالا عناوین سوم تا نهم را کسب کردند.
ایتالیا و ژاپن؛ بفرمایید داخل!
علاوه بر ایران، روسیه، برزیل و ایالات متحده که به عنوان قهرمانان 4 قاره به این جام پا خواهند گذاشت، دو تیم دیگر نیز در آن حضور خواهند داشت که یکی ژاپن و دیگری ایتالیاست. ژاپن که به دلیل برگزاری و میزبانی مسابقات، از همان ابتدا حضورش در این پیکارها مسجل و قطعی بود.
ایتالیا اما برای شرکت در این مسابقات انتخاب و دعوت شد. ماجرا از این قرار است که فدراسیون جهانی والیبال اعلام کرد: آفریقا را به دلیل اینکه نماینده این قاره در المپیک لندن ضعیف‌ترین نتایج را گرفته و در رده آخر ایستاده و همچنین کنفدراسیون آفریقا در رده بندی عملکرد پنج کنفدراسیون زیر مجموعه فدراسیون بین المللی در رده آخر ایستاده، از حضور در جام قهرمانی محروم کرده و به منظور بالا رفتن سطح کیفی این رقابتها یک تیم را جایگزین می‌کند. این جایگزینی هم به انتخاب و پیشنهاد اسپانسر (تلویزیون ژاپن) و برگزارکننده مسابقات (فدراسیون والیبال ژاپن) و در نهایت تأیید فدراسیون جهانی خواهد بود.
سرانجام هم جمع بندی‌ها به انتخاب و دعوت ایتالیا انجامید. تیمی که نایب قهرمانی امسال اروپا را یدک می‌کشد و از هواداران پرشماری نیز در ژاپن بهره می‌برد. ایتالیا در رقابت‌های قهرمانی اروپای امسال در مرحله اول با قبول شکست 3 بر 2 مقابل بلژیک، به عنوان تیم دوم گروه اول، راهی مرحله حذفی شد، با پیروزی 3 بر یک مقابل هلند به یک چهارم و با تکرار همین نتیجه مقابل فنلاند به نیمه نهایی و بازهم با تکرار همین نتیجه مقابل بلغارستان به فینال اروپا رسید و در فینال هم همین نتیجه رقم خورد. ولی این بار به سود حریف ایتالیا یعنی روسیه تا ایتالیا همچون دوره گذشته این پیکارها نایب قهرمان اروپا باقی بماند. از این تیم «ایوان زایتسف» به عنوان بهترین زننده سرویس مسابقات اروپایی انتخاب معرفی شد.
برنامه کامل دیدارها (ساعت بازیها به وقت تهران است)
سه‌شنبه – 28 آبان – کیوتو
ساعت 6:40 صبح: ایتالیا 3 – روسیه 1
ساعت 10:40 صبح: ایران 1 – برزیل 3 (گزارش کامل بازی)
ساعت 13:40 ظهر: ژاپن – ایالات متحده
چهارشنبه – 29 آبان – کیوتو
ساعت 6:40 صبح: ایران - ایتالیا
ساعت 10:40 صبح: برزیل – ایالات متحده
ساعت 13:40 ظهر: ژاپن – روسیه
جمعه – 1 آذر – توکیو
ساعت 6:40 صبح: ایتالیا – ایالات متحده
ساعت 10:40 صبح: ایران - روسیه
ساعت 13:40 ظهر: ژاپن – برزیل
شنبه – 2 آذر – توکیو
ساعت 6:40 صبح: ایران – ایالات متحده
ساعت 10:40 صبح: روسیه - برزیل
ساعت 13:40 ظهر: ژاپن – ایتالیا
یکشنبه – 3 آذر – توکیو
ساعت 6:40 صبح: برزیل – ایتالیا
ساعت 9:40 صبح: روسیه – ایالات متحده
ساعت 12:40 صبح: ژاپن - ایران