به گزارش وبلاگستان مشرق، مسعود یارضوی در وبلاگ عبور نوشت: حوالی سه ماه قبل در تحلیلی عرض کردم که آمریکا مقداری از تحریمهای غیر تأثیرگذار پیرامون ما را در فرایندهایی لغو می کند و رفع الباقی تحریم ها را نیز منوط به رفع "موانع"! می کند.

قسمت اول تحلیلم محقق شد و همانطور که بعدتر و قبل از مذاکره ژنو 3 هم عرض کردم، واضح بود که آقایان روحانی و ظریف با 1+5 به تفاهم می رسند و تحریم هایی در قالب این تفاهم نیم بند لغو می شوند.

بحث موانع نیز این روزها از جانب داخلی ها و خارجی ها شنیده می شود و اگر مخاطبی هنوز صدای آنرا نشنیده، می تواند به نوشته های قبلی وبلاگ عبور مراجعه کند.

و اما تحلیلی که از بابت روزهای آینده و بحث "لغو تمام تحریم ها" باید از سر تکلیف آنرا دوباره بیان کرد و بیشتر بسط داد.

قبل از حرف اصلی که می خواهم بیانش کنم، اشاره به این نکته ضروریست که همه اینهایی که می گویند با توافقنامه ژنو، سطح معیشت مردم افزایش می یابد یا معاند هستند و یا تحلیل غلطی از ماجرا دارند.

متأسفانه عده زیادی از تأکید کنندگان بر افزایش سطح معیشت مردم با توافق ژنو نیز در میان اردوگاه اصلاح طلبان حضور دارند که این مسئله به نظر من تا همیشه و همانند پرونده اصلاح طلبان در ماجرای مداهنه با انحراف و همچنین بلوای سال 88 بر تارک آنها حک خواهد شد.

طرفه آنکه کسی که از قرارداد ژنو که ارزش دلاری آن، بیش و کم 20 میلیارد دلار است و هیچ تحریم تأثیرگذاری هم در آن لغو نشده؛ انتظار افزایش سطح معیشت مردم را دارد، تقریباً به هیچ سانتیمتری از مسئله اشرافیت لازم را ندارد.

در باب این مسئله که چرا توافقنامه ژنو در حدّ اقل مطلوبیت هم نبود و اینکه چرا مفادّش دردی از ما را به صورت کارا چاره نمی کند، قبلاً و در وبلاگ عبور و جاهای دیگر توضیحات موسّعی را منتشر کرده ام.

اما از نقشه شوم "پروپاگاندای افزایش سطح معیشت با قرارداد ژنو 3" که بگذریم، یک دام خیلی خطرناکتر هم وجود دارد که درباره آن اگرچه قبلاً حرفهایی بیان کرده ام، اما ارائه تحلیلهای بیشتر ضروری می نماید.

ببینید عزیزان من، سر و صدا پیرامون تحریم ها، دستور کار جدید و یکی از حربه های آمریکا علیه ما است.

سلاح و حربه ای که تصمیم مانور بر روی آن علیه جمهوری اسلامی ایران از سه سال قبل از زرّادخانه آمریکا بیرون کشیده شد و قرار است زمینه ساز رخدادهای سوئی در جمهوری اسلامی ایران مثل بحث ناآرام سازی توده ها و یا هرچیز سوء دیگری باشد. همانطور که سلاح هایی مثل تهدید نظامی، براندازی از درون، تجدید نظر طلبی، بلواهای مربوط به حقوق بشر، حملات سایبری و غیره نیز پیش از این، سلاح های آمریکا علیه ما بودند اما همگی به سنگ خوردند و دیگر کارایی لازم را ندارند. (مگر اینکه در اقتفای سلاح دیگری مثل فتنه ناآرام سازی اقتصادی، دوباره به کار گرفته شوند)

و لذا آمریکا مانده است و فعلاً همین یک سلاح که نامش "پروپاگاندای تحریم" است.

درباره تحریم های آمریکا که 35 سال است علیه ما اعمال شده اند و هیچکس هم فکر نمی کند چرا یکهو در سه سال اخیر! پر رنگ تر شده اند و چرا همه دارند تحریم، تحریم! می کنند؛ حرفهای زیادی می شود بیان کرد.

طرفه آنکه فکر می کنم مثلاً در یکی از پست های قبلی وبلاگ عبور هم خواندید و شاهد بودید که چطور با تحلیلی آینده پژوهانه، برخی تحریم های آمریکا را پیش بینی کردم که البته بعداً بوقوع پیوستند.

و نکته هم آنجا بود که وقتی اعمال تحریم حتی به تفکیک موضوع، قابل تفرّس و پیش بینی است پس علی القاعده دو نکته را باید از آن فهم کرد. نکته اول اینکه تحریم ها مکانیزمی دارد که اگر آنرا بشناسیم، آنوقت دیگری از لولوی دست ساز آمریکا نخواهیم ترسید و دوم آنکه بروز تحریم ها علیه ما و پروژه پررنگ سازی آنها هیچ ربطی به این ندارد که چه نگرشی و چه دولتی در ایران اسلامی حاکم است.

بگذریم.

پررنگ سازی "تحریمها" فعلاً آخرین و به زعم آمریکا کاراترین سلاح علیه مردم ایران است.

همین یک جمله ساده و توضیحات قبلی را اگر با چارچوب عقل فهم کنیم، در ادامه پس به راحتی می پذیریم که تصور اینکه آمریکا آخرین سلاح و یا اصلاً یکی از سلاح های خود را علیه ما کنار بگذارد، تا چه اندازه تصوری نابخردانه و ناصحیح است.

مگر می شود تا ما هستیم و بسیجی ها هستند و این کشور عزیز، ولایت فقیه را دارد، آمریکا حتی به کاستن یک گزینه از میان گزینه های روی میزش علیه ما راضی شود؟!

هیهات...

دقت کنید که اگر آمریکا مثلاً در توافق ژنو 3 می آید و ذره ای از این تحریم ها را لغو می کند و راضی می شود کمی از میلیاردها دلار دارایی بلوکه شده ما را آزاد کند، این مسئله نه تنها سازش آمریکا با ما! لقب نمی گیرد و این کار نه تنها ترک برداشتن ساختار تحریم ها! نیست بلکه تمام این بازی، تنها یک نیرنگ و همان تکه گوشت روی تله است تا ما و برخی از مسئولانمان خام شویم و وارد تله آمریکایی ها شویم.

تله ای خطرناک که ما را به سمت فاجعه بزرگتری به نام شکل گیری "آرزوی لغو تمام تحریم ها" در میان توده ها و برخی خواص سوق خواهد داد. کما اینکه می بینید در بحث تبدیل شدن به آرزو و مطالبه، با وعده هایی که برخی از چهره ها از روز وقوع توافق ژنو دائماً تکرار می کنند، در حال وقوع است.

اینکه این مطالبه در صورت شکل گیری، به چه شرایطی منجر می شود و انتخابهای پیش روی آن برای زدن ضربه آخر مشخصاً کدامیک از گزینه های ناآرام سازی اقتصادی، تمرّد عده ای از سیاست های نظام و یا بسترسازی برای فتنه های آینده هستند را هنوز نمی توان بیان کرد اما نحس بودن شکل گیری این مطالبه و اینکه لزوماً نفس کشیدن ما را سخت خواهد کرد با تحلیل من از هم اکنون کاملاً هویداست.

با این توضیح و تفسیر امیدوارم به فضل خدا توانسته باشم مسئله را به نحو بسیط شرح داده باشم که توطئه آرزوی لغو تمام تحریم ها تا چه اندازه غیر ممکن، تصور آن نابخردانه و مطالبه اش بوسیله مذاکره با آمریکا شوم است.

در واقع باید اینطور گفت که تا ما جمهوری اسلامی ایران هستیم و تا اصل ولایت مطلقه فقیه در قانون اساسی ما هست، تحریم های آمریکا و اذنابش هم علیه ما هستند و جریان دارند. کما اینکه در 35 سال گذشته بوده اند و جریان داشته اند. و لذاست که اگر کسی فکر می کند در مذاکرات شش ماه آینده ایران و 1+5 و هر مذاکره دیگری در آینده، قرار است تمام تحریم ها لغو شوند، کاملاً در اشتباه است و تحلیل درستی از ماجرا ندارد.

البته در اینجا این نکته را هم اضافه کنم که متأسفانه عددی از دوستان من و چهره های دلسوز نظام هستند که اخیراً دیده ام یا شنفته ام که در صحبت هایشان از این می گویند که لغو تمام تحریم ها از سوی آمریکا خواسته ماست و اگر این اتفاق نیافتد ما هم چه و چه می کنیم و دروغگویی آمریکا آشکار می شود و غیره...

عرض من با این دوستان عزیز این است که این حرفهای شما درست است اما با این فرض که هیچ پیاده نظام داخلی را در عرصه رسانه و سیاست برای دشمن خارجی قائل نباشیم و تجربه هایی مثل تیرماه سال 78 و فتنه سال 88 و ایضاً فعالیت های شبکه های رسانه ای معاند اپوزیسیون را از یاد برده باشیم!

کسی فکر نکند که دشمن می گذارد این جرقه ای که توانسته به انبار باروت شبهات نزدیکش کند (منظورم رویای افزایش سطح معیشت بوسیله لغو تمام تحریمها است) به راحتی سرد و دروغگویی اش آشکار شود.

آنهم دشمنی تا آن اندازه مزوّر که رئیس جمهور ما را در نیویورک وادار به اقدام نابجای تماس تلفنی کرد و حتی حاضر شد برخی از تحریم هایش را هم علیه ما بردارد و صد البته طعمه های خوش رنگتر از این را هم برای گذاشتن روی تله در انبانش دارد! (و امام راحل هم فرموده بود که مواظب این دشمن باشید که سابقه زیادی در دسیسه چینی دارد)

فکر می کنم که همه ما به این مطلب اقرار داشته باشیم که چنین حرفهایی ساده اندیشی است و دشمن را تا این اندازه کودن و اسرافگر فرصت ها فرض کردن کار درستی نیست.

من از بابت وقایع شش ماه و یکسال و دو سال آینده نگرانم...

برای من واضح است که اصلاح طلبان و سمپاتهای آنها از همین روزها و بعد از آنکه آب از آسیاب ژنو فرو بیافتد، بلافاصله حرفهایشان پیرامون افزایش سطح معیشت مردم بوسیله توافق مذکور را به سمت اینکه دولت باید فرصت بیشتری داشته باشد و تحریم های اصلی تر هم باید لغو شوند و افزایش سطح معیشت به این راحتی ها نیست و ... سوق می دهند.

سوقی دادنی که در صورت کلی خود بحث لغو تمام تحریم ها را به پیش خواهد کشید و هدف اصلی آن هم چالش با موانع لغو تحریم ها و در ادامه ناآرام سازی اقتصادی، زمینه سازی برای فتنه آینده و یا هر رخداد سوء دیگریست.

برای بار هزارم دارم عرض می کنم قرار است خط قرمزها و آرمان ها و خواسته های ما که هویت نظام اسلامی هستند به بهانه تلاش برای لغو تمام تحریم ها در خطر قرار بگیرند و کسی اگر بتواند ولی به مردم نگوید که همه هویت و امنیت و آبرو و زندگی و ناموس و دین ما منوط به همین مقولاتی است که طرفداران لغو تمام تحریم ها به آنها می گویند: "مانع"؛ گناهکار است به نظر من.

عزیزان من، تحریم های تأثیرگذار (مثل تحریم های نفتی و بانکی) علیه ما هرگز لغو نخواهند شد. و این در حالی است که این لغو نشدن هم فقط 25 درصد بر اقتصاد ما تأثیر دارد.

کسی اگر دلش به حال سطح معیشت مردم می سوزد، باید شانه بدهد زیر بار مدیریت داخلی و از این طریق راه بهبود اقتصاد، کاهش تورم و افزایش سطح معیشت مردم را جستجو کند.

رویای لغو تمام تحریم ها، چیزی غیر از یک کابوس شوم نیست که متأسفانه عده ای از روی عمد و عده ای از روی تحلیل غلط جزو خواهندگان آن شده اند. کابوس شومی که نتیجه آن غیر از چالشی که بر سر آرمان ها و سیاستهای اصولی کشور پدید می آورد؛ ضرورتاً یک بیدار شدن ساده از خواب نیست و ای بسا که نتایج بسیار مخرّب تری مثل ناآرام سازی برخی قشرها، بسترسازی برای فتنه آینده و هدم خطوط قرمز نظام اسلامی را هم داشته باشد.

دشمن ما هرگز و هرگز تحریم های به زعم خود تأثیرگذار علیه ما را با هیچ کرنش و نرمشی ولو ذلیلانه هم لغو نخواهد کرد و تمام تلاش خود را به کار خواهد گرفت تا بتواند از این حربه، آرزویی را بر روی دلهای عده ای بسازد و از طریق آن، ضربه ای هر چند ناچیز را به پیکره امنیت و آرمانهای انقلاب نوپای ما وارد سازد.

این تحریم ها، تا آمریکا، آمریکا باشد و تا ما، ما باشیم لغو نمی شوند.

لغو نخواهند شد ولی ان شاء لله نظام و انقلاب اسلامی ما به سختی یا به آسانی از این فتنه هم عبور خواهد کرد.

و عبور می کند اما ایکاش در این گذار، ما هم اهل حق باشیم و با عمل به تکلیف در بزنگاه لازم، دِینمان را به اسلام و مردم و امنیتمان ادا کنیم.

دقت کنیم که اینطور نیست که اگر به تکلیفمان عمل نکنیم و یا بد عمل کنیم، لزوماً ولیّ امر زمانه در عاشورا تنها می ماند و شهید می شود.

نه...! گاهی هست که به تکلیفمان خوب عمل نمی کنیم و ولیّ امر زمانه هم زنده است و با ما نفس می کشد. ولی مظلومیتش از مظلومیت روز عاشورا هم بیشتر است...

همانطور که مظلومیت روز ساباط امام مجتبی(ع) از مظلومیت روز عاشورای اباعبدالله(ع) بیشتر بود و مظلومیت روز سقیفه امیرمومنان(ع) از روزهای آن دو دیگر، بیشتر.

باشد که انقلاب اسلامی در فردای قیامت شفاعتمان کند که به تکلیفمان عمل کردیم.