به گزارش مشرق به نقل از آتي، احسان حدادي هنوز در تهران تمرين مي کند. با اين که قرار بود يک ماه بعد از بازيهاي آسيايي گوانگ ژو راهي آفريقاي جنوبي شود تا کنار پرتابگران بنام ديسک دنيا مثل هرسال تمرين کند اما شوراي برون مرزي، به او مجوز نداد تا کارش گره بخورد. هرچند علي سعيدلو رئيس سازمان تربيت بدني به او قول داده تا شورا مجوزش را صادر کند. با اين حال او هنوز نگران است. حدادي بعد از مدالي که در پکن به خاطر مصدوميتش از دست داد، حالا هم مي ترسد در المپيک 2012 لندن جور ديگري حسرت به دل بماند. مشکلاتي که پرتابگر شماره يک ديسک آسيا با آن دست وپنجه نرم مي کند جرقه ديگري را در ذهنش زده، کوچ به آن سوي آبها. اگرچه مي گويد: «من هميشه ايران را دوست داشته دارم اما با اين مسائل شايد بروم. حداقل تا المپيک.»

*چرا هنوز در تهران تمرين مي کني؟

شوراي برون مرزي سازمان تربيت بدني مجوز نداد. البته مسئولان سازمان گفتند نامه بده مجوزت را مي دهيم. از طرفي آقاياني که بايد دنبال کار ويزايم باشند به جاي اين که پيگير کار ورزشکار باشند در اردوي تيم ملي هستند. در حالي که حقوقشان را از فدراسيون بابت پيگيري کار ورزشکاران مي گيرند اما کاري انجام نمي دهند.

*پس ويزا هم نداري؟

10 روزي است که خودم کارهاي ويزايم را انجام مي دهم. اصلا نمي دانيم اين افراد مربي تيم ملي اند يا کارمند فدراسيون؟ آنها با حضور در اردو ديگر وقت کار براي ما را ندارند. البته فدراسيوني که رئيس ندارد همين مي شود.

*يعني برنامه هاي تمريني ات با اين شرايط به هم ريخته؟

من بالاجبار در آفتاب انقلاب تمرين مي کنم. اما با اين شرايط مسئولان ديگر نبايد توقع مدال المپيک داشته باشند. نه اردو رفته‌ام، نه حقوق گرفته ام. حتي پول جراحي دستم را هم نگرفته ام. من کلي پول طلب دارم. فعلا هم منتظرم.

*مربي ات هم حقوق نگرفته؟

سه ماه است که کيم حقوق نگرفته. کميته مي گويد پول ندارد. حداقل يک سال و نيم تا المپيک مانده. کميته بايد در اين فرصت مانده تا المپيک براي ورزشکاراني که شانس مدال دارند امکانات بدهد تا زمان از دست نرود.

*رکورد A سهميه المپيک لندن چند متر است؟

65 متر. 50 سانتيمتر بيشتر از الميپک 2008 پکن شده.

*براي احسان حدادي که سهميه المپيک خيلي سخت نيست؟

با اين وضعيت، معلوم نيست سهميه هم بگيرم. خودم هم در اين شرايط مانده ام. اگر حالا ويزا بگيرم خيلي خوشحال مي شوم. پارسال سه ماه براي ويزاي شينگن علاف شدم و امسال هم....انگار کسي برايش مهم نيست که دو ماه پيش مدال طلاي بازيهاي آسيايي را گرفته ام. همه فراموش کرده اند.

*منظورت سازمان تربيت بدني است؟

البته آقاي سعيدلو يکي از افرادي است که به ورزشکار مي رسد. هيچ کس دوست ندارد ورزشکار پيشرفت کند. البته اين به سيستم اشتباه ورزش برمي گردد. اما نبايد فراموش کرد که مگر چقدر به المپيک مانده؟ مگر چند نفر در المپيک مدال مي گيرند؟ بعضي وقتها که اين مسائل را مي بينم يک فکرهايي به سرم مي زند.

*چه فکرهايي؟

اينکه از ايران بروم.

*براي هميشه مقيم کشور ديگري شوي؟

من هميشه ايران را دوست داشته و دارم اما اين مسائل، آدم را دلزده مي کند. با اين شرايط شايد از ايران بروم و در يکي از کشورها تمرين کنم و در مسابقه براي ايران پرتاب کنم.

*سخت نيست؟

نه. تا الميپک تنها يک سال و 6 -7 ماه مانده. اگر نجنبم تمام مي شود و مدال هم مي پرد. دوسال پيش هم که مصدوم شدم و مدال را از دست دادم . واقعا حيف است.

*مي خواهي درکدام کشور تمرين کني؟

کشوري اروپايي که راحت تمرين کنم و مسابقه دهم. آلمان را ترجيح مي دهم چرا که پزشکم هم آنجاست. بالاخره من مي خواهم پزشک کنارم باشد.

*به خاطر اين که قبل از المپيک 2008 دستت مصدوم شد، مي خواهي قبل از لندن هم پزشکت کنارت باشد؟

نه. همه اين طوري تمرين مي کنند. درست نيست که بدون پزشک، ماساژور، دکتر تغذيه و... تمرين کني. وقتي به خودم نگاه مي کنم و بعضي از ورزشکاران، مي بينم بين من و آنها هيچ فرقي نيست. اما آنها همه امکانات لازم را دارند و من ندارم. در حالي که رکوردهاي من بالاتر از آنهاست. آن پرتابگران برنامه مي دهند مثل اردوي ايتاليا،پرتغال و...، همه برنامه هايشان هم مو به مو اجرا مي شود. بدون مشکل. اما من چي؟ قرار بود يک ماه بعد از بازيهاي آسيايي گوانگ ژو به اردو بروم اما هنوز خبري نيست. در حالي که سال قبل من اين موقع مي خواستم به تهران برگردم.

*اردوي آفريقا چقدر برايت اهميت دارد؟

تمرين در اردوي آفريقا تنها به خاطر حضور بزرگان پرتاب ديسک مهم است. چرا که در اين زمان پرتابگران مطرح به کمپ آنجا مي روند. تمرين کنار آنها خيلي خوب است. مربي ام هم آنها را مي بيند و آناليز مي کند. وگرنه من مي توانم در کيش تمرين کنم.