گروه جنگ نرم مشرق- مراکز امنیتی و دانشگاهی آمریکا در حال پیگیری طرحهایی برای پیشبینی رایانهای وقوع انقلاب و ناآرامی در کشورهای مختلف جهان هستند.
پیشبینی وقوع انقلاب یا جنگ در کشورها، پروژههای محرمانه محسوب میشوند که توسط نهادهای اطلاعاتی هر کشوری در حال اجرا هستند.
با این حال، با پیشرفت علوم رایانهای، آمریکاییها به فکر استفاده از توان بالای تحلیل رایانهها برای پیشبینی وقوع انقلاب، درگیری، ناآرامی و شورش در مناطق مختلف جهان هستند.
سناریوی پیشبینی خودکار بحران برای اولین بار در دهه 1990 در بخش تحقیق و توسعه پنتاگون به نام «آژانس پروژههای تحقیقات پیشرفته دفاعی» Defense Advance Research Projects Agency کلید خورد.
هدف این موسسه آزمایش راهکارهای مبتنی بر نرمافزارهای رایانهای برای پیشبینی زمان سقوط دولتها در آینده نزدیک (تا شش ماه آینده) بود. نتایج آزمایشها نشان میداد در حالی که تحلیلهای تحلیلگران سازمان سیا تا 60 درصد درست از کار در میآمد، پیشبینیهای موسسه فوق، تا 80 درصد صحت داشت. آژانس پروژههای تحقیقات پیشرفته دفاعی، سیستم خود را «سیستم یکپارچه هشداردهنده پیش از موعد بحران» Integrated Conflict Early Warning System نامگذاری کرده است.
اما فقط این نهادهای امنیتی آمریکا نیستند که به دنبال طراحی سیستمهای پیشگویی وقوع انقلاب و ناآرامی در کشورها هستند، بلکه دانشگاههای آمریکایی نیز وارد این بازی شدهاند.
به عنوان مثال، یکی از بخشهای آزمایشگاهی دانشگاه دیوک به ریاست فردی به نام مایکل وارد، سیستمی طراحی کرده که بسیاری از ناآرامیها و شورشهای اجتماعی و سیاسی در کشورهای جهان را به درستی پیشبینی کرده است.
این سیستم در گزارش ماه جولای خود احتمال وقوع ناآرامی در پاراگوئه را 97 درصد اعلام کرده بود. یک ماه بعد از آن گزارش، جنگهای پارتیزانی در پاراگوئه شدت گرفت و پیشبینی سیستم مذکور را تایید کرد.
سیستم مذکور احتمال درگیری مسلحانه قومیتی در چین را 33 درصد برآورد کرده بودند که آن هم درست از آب درآمد.
مسئولان این سیستم، هدف از پروژه پیشبینی انقلاب در کشورها را آزمایش نظریهها عنوان کردهاند.
مایکل وارد طراح پروژه مذکور با امیدواری به موفقیت آن میگوید: «این طرح، به شرطی موفق است که تعداد پیشبینیهای نادرست آن، زیادتر از حد نباشد، هرچند نمیتوان هیچگاه به پیشبینیهای 100 درصد درست دست یافت.»
در نمونه دیگر، محققان دانشگاه جورج تاون نیز در حال فهرست کردن تمامی وقایع و رخدادهای سیاسی مهم قرن گذشته در قالب یک بانک اطلاعاتی موسوم به GDELT هستند تا سیستمی برای پیشبینی وقوع انقلابها طراحی کند.
با این حال موفقیت این پروژه همچنان مورد سوال است و این مساله مطرح است که آیا با جوامع انسانی هم می توان مانند فیزیک و شیمی عمل کرد و می توان به قوانین تخطی ناپذیر در جوامع انسانی دست پیدا کرد یا خیر.