به گزارش مشرق، روزنامه بحرینی الوسط، به نقل از خانواده های بازداشت شدگان تاکید کرد که برخی از آن ها از دندان درد یا کمردردهای شدید رنج می برند، در حالی که زندانبانان به جای انتقال آن ها به بیمارستان، به آن ها مسکن معمولی می دهند.
برخی از خانواده های بازداشت شدگان نیز فاش کردند که فرزندانشان، در مرحله بازجویی در دادگستری، پیش از انتقال به زندان «الحوض الجاف» شکنجه شده اند. عناصر رژیم آل خلیفه برای شکنجه این افراد، چشم ها و دستان آن ها می بندند، آن گاه آن ها را برهنه می کنند و به اعضای تناسلیشان کابل برق وصل می کنند و فقط وقتی آن ها را از این وضع رها می کنند، که حاضر شوند، اعترافاتی از قبل آماده شده را علیه خودشان امضا کنند.
شماری از بازداشت شدگان درباره چگونگی شکنجه شدن هنگام بازجویی خاطر نشان کرده اند که عناصر رژیم آل خلیفه، هنگام بازجویی و شکنجه، چشم ها و دستانشان را می بندند و آن ها را وادار می کنند ساعت ها در حالت ایستاده بمانند، آن گاه به ضرب و شتم آنان و ضربه زدن به اعضای حساس بدنشان می پردازند و سپس به آن ها شوک برقی می زنند و آنان را از خواب محروم می کنند و با واژه هایی بسیار رکیک به ناسزاگویی به آنان می پردازند و سرانجام این که آن ها را به تجاوز، تهدید می کنند.
خانواده "احمد محمد صالح العرب" نیز خاطرنشان کردند که پسرشان به مدت یک هفته، در زندان «الجو» بازداشت شده بود، بدون این که مسئولان زندان، هرگونه اسناد و مدارکی درباره اتهامات وارده به او، به وکیلش ارائه کنند.
خانواده احمد تاکید کرده اند که پسرشان از لکنت زبان رنج می برد و قادر به تکان دادن دستان خود نیست به همین سبب نمی تواند هیچ اعتراف نامه ای بنویسد، اما مسئولان زندان از درمان او خودداری می کنند و در مقابل، او را به مدت پنج روز در حالت آویزان نگه داشته، از خواب محروم کردند. در زندان الجو نیز به او برای خواب هیچ بستری ندادند و او را مجبور کردند به مدت یک هفته بر روی زمین بخوابد.
خانواده العرب، نسبت به وضع فرزندشان به شدت ابراز نگرانی کردند و درمان فوری و بهبود شرایط بازداشت او را خواستار شدند.
خانواده «علی عبدالامیر» نیز تاکید کردند که فرزندشان به آن ها گفته است که روزی سه بار، مرگ را به چشم، می بیند.
وی با تاکید بر این که نمی تواند جزئیات شکنجه را بیان کند، از تحمل ضربات متوالی به اعضای تناسلی و همچنین آزار جنسی خبر داد و افزود: در برابر آزار جنسی فریاد زدم و افسر زندان را به اتاق شکنجه کشاندم.
خانواده عبدالامیر تاکید کردند که در زندان، «سید مصطفی السید امین» از اهالی بنی جمره را نیز دیدند و او به آن ها خبر داد که بر اثر شکنجه، عصب یکی از دستان خود را از دست داده است و تلاش می کند با ورزش، توان حرکت دست خود را بازیابد.
خانواده «جمیل محمد حسین» نیز خبر دادند که شکنجه گران رژیم آل خلیفه در مرکز بازجویی دادگستری، پسرشان را عریان و به مناطق حساس بدنش، شوک برقی وارد کردند و به استفاده از الفاظ رکیک برای ناسزاگویی به او پرداختند. همه این شکنجه ها در حالی صورت می گرفت که دست ها و چشمان جمیل محمد، بسته بود و پس از تحمل همه این شکنجه ها، به زندان الحوض الجاف منتقل شد.
برخی از خانواده های بازداشت شدگان نیز فاش کردند که فرزندانشان، در مرحله بازجویی در دادگستری، پیش از انتقال به زندان «الحوض الجاف» شکنجه شده اند. عناصر رژیم آل خلیفه برای شکنجه این افراد، چشم ها و دستان آن ها می بندند، آن گاه آن ها را برهنه می کنند و به اعضای تناسلیشان کابل برق وصل می کنند و فقط وقتی آن ها را از این وضع رها می کنند، که حاضر شوند، اعترافاتی از قبل آماده شده را علیه خودشان امضا کنند.
شماری از بازداشت شدگان درباره چگونگی شکنجه شدن هنگام بازجویی خاطر نشان کرده اند که عناصر رژیم آل خلیفه، هنگام بازجویی و شکنجه، چشم ها و دستانشان را می بندند و آن ها را وادار می کنند ساعت ها در حالت ایستاده بمانند، آن گاه به ضرب و شتم آنان و ضربه زدن به اعضای حساس بدنشان می پردازند و سپس به آن ها شوک برقی می زنند و آنان را از خواب محروم می کنند و با واژه هایی بسیار رکیک به ناسزاگویی به آنان می پردازند و سرانجام این که آن ها را به تجاوز، تهدید می کنند.
خانواده "احمد محمد صالح العرب" نیز خاطرنشان کردند که پسرشان به مدت یک هفته، در زندان «الجو» بازداشت شده بود، بدون این که مسئولان زندان، هرگونه اسناد و مدارکی درباره اتهامات وارده به او، به وکیلش ارائه کنند.
خانواده احمد تاکید کرده اند که پسرشان از لکنت زبان رنج می برد و قادر به تکان دادن دستان خود نیست به همین سبب نمی تواند هیچ اعتراف نامه ای بنویسد، اما مسئولان زندان از درمان او خودداری می کنند و در مقابل، او را به مدت پنج روز در حالت آویزان نگه داشته، از خواب محروم کردند. در زندان الجو نیز به او برای خواب هیچ بستری ندادند و او را مجبور کردند به مدت یک هفته بر روی زمین بخوابد.
خانواده العرب، نسبت به وضع فرزندشان به شدت ابراز نگرانی کردند و درمان فوری و بهبود شرایط بازداشت او را خواستار شدند.
خانواده «علی عبدالامیر» نیز تاکید کردند که فرزندشان به آن ها گفته است که روزی سه بار، مرگ را به چشم، می بیند.
وی با تاکید بر این که نمی تواند جزئیات شکنجه را بیان کند، از تحمل ضربات متوالی به اعضای تناسلی و همچنین آزار جنسی خبر داد و افزود: در برابر آزار جنسی فریاد زدم و افسر زندان را به اتاق شکنجه کشاندم.
خانواده عبدالامیر تاکید کردند که در زندان، «سید مصطفی السید امین» از اهالی بنی جمره را نیز دیدند و او به آن ها خبر داد که بر اثر شکنجه، عصب یکی از دستان خود را از دست داده است و تلاش می کند با ورزش، توان حرکت دست خود را بازیابد.
خانواده «جمیل محمد حسین» نیز خبر دادند که شکنجه گران رژیم آل خلیفه در مرکز بازجویی دادگستری، پسرشان را عریان و به مناطق حساس بدنش، شوک برقی وارد کردند و به استفاده از الفاظ رکیک برای ناسزاگویی به او پرداختند. همه این شکنجه ها در حالی صورت می گرفت که دست ها و چشمان جمیل محمد، بسته بود و پس از تحمل همه این شکنجه ها، به زندان الحوض الجاف منتقل شد.