گروه فرهنگی مشرق - در حالی که قرار بود در تهران به مثابه پایتخت سینمایی جهان اسلام، سالن سینما فرهنگ در خیابان شریعتی تهران که یکی از سینماهای قدیمی و معتبر نزد علاقمندان به سینما مطرح است در یک پروسه زمانی مشخص تخریب و به یکی از بزرگترین مجموعههای سینمایی کشور و خاورمیانه تبدیل شود، متاسفانه ظاهرآ به رغم انجام کلیه مطالعات موردنیاز و پیمودن مراحل و ضرورت های اجرایی این طرح در دولت قبل، سازمان سینمایی هیچ عزم و اراده ای را در این زمینه بروز نداده و نگاهی به عملکرد این سازمان نشان می دهد احداث این مجموعه را فراموش کرده است.
براساس شواهد و قرائن، طرح اولیه برای ساخت این مجموعه سینمایی آماده و ماکت اولیه نیز در مجموعه های تابعه سازمان سینمایی تهیه شده است، این طراحی توسط مهندس شیردل یکی از معتبرترین آرشیتکت های ایرانی که تجربه طراحیهای بینالمللی را در عرصه معماری دارد، انجام گرفته و در این طراحی تمام موارد مورد نیاز برای یک مجموعه سینمایی بینظیر متکی بر معماری ایرانی و اسلامی در نظر گرفته شده است.
متاسفانه در حالی که بیش از ۶ ماه از فعالیت مدیران جدید سازمان سینمایی و بنیاد فارابی می گذرد به نظر می رسد مدیران جدید سیاست سکوت و بی توجهی نسبت به احداث بزرگ ترین مجموعه سینمایی کشور و خاورمیانه در پیش گرفته اند که نیاز اجتناب ناپذیر سینمای ایران و جشنواره های سینمایی مانند جشنواره بین المللی فیلم فجر است.
بدون تردید احداث این پردیس سینمایی با ظرفیت ۱۲ سالن سینمایی و فضاهای تکمیلی ، لابی ها و تالار اجتماعات بزرگ همچون مجموعه تئاتر شهر در پایتخت ایران میتواند نبود کاخی مجلل و مجهز برای همایش ها و جشنواره های سینمایی را پر کند و فضایی را فراهم کند تا هم مکانی برای پاتوق هنرمندان و سینماگران کشور شود و همچنین- انرژی و رونقی را برای سینمایی ها و آثار سینمایی ایجاد نماید.
ظاهرا تلاش مسئولان سازمان سینمایی برای به دست آوردن دل برخی فیلمسازان و به تعبیری ایجاد فضای تعامل با اهالی سینما که بی شک تاریخ مصرف خاص خود را داشته و پیگیری موارد سخت افزاری سینما را نفی نمی کند، فرصت اندیشیدن به این دست از طرح های ملی را از این عزیزان سلب کرده است.
امیدواریم با شعار تدبیر و امید دولت یازدهم نیازهای سخت افزاری و نهضت سالن سازی سینمایی و تجهیز و نوسازی سینماها در هیاهوی موج های رسانه ای سینمایی – سیاسی در محاق قرار نگیرند و مدیران مسئول آن چنانکه در شعارها و سخنرانی های خود از توسعه سالن های سینمایی سخن می گویند، در عمل با بی تفاوتی و بی مهری مانع گسترش و بسط فضاهای سینمایی از نوع مجتمع سینمایی "فرهنگ" نشوند.
البته ذکر این نکته ضروری است که بنا به اظهارات مسئولین مطلع، با توجه به اتمام فعالیت دولت دهم در سال ۹۲ بودجه ساخت این مجموعه تامین نگردید و اینک انتظار می رود که مسیر تامین هزینه های احداث این مجموعه ماندنی در دولت یازدهم طی گردد. صمن اینکه حفظ ماهیت فرهنگی پردیس یاد شده بی تردید می بایست بر وجه تجاری آن غالب باشد و سازمان سینمایی همچون مدیران قبلی شایسته است در جلب مشارکت بخش خصوصی این مهم را مدنظر قرار دهند.
*سینما پرس*
براساس شواهد و قرائن، طرح اولیه برای ساخت این مجموعه سینمایی آماده و ماکت اولیه نیز در مجموعه های تابعه سازمان سینمایی تهیه شده است، این طراحی توسط مهندس شیردل یکی از معتبرترین آرشیتکت های ایرانی که تجربه طراحیهای بینالمللی را در عرصه معماری دارد، انجام گرفته و در این طراحی تمام موارد مورد نیاز برای یک مجموعه سینمایی بینظیر متکی بر معماری ایرانی و اسلامی در نظر گرفته شده است.
متاسفانه در حالی که بیش از ۶ ماه از فعالیت مدیران جدید سازمان سینمایی و بنیاد فارابی می گذرد به نظر می رسد مدیران جدید سیاست سکوت و بی توجهی نسبت به احداث بزرگ ترین مجموعه سینمایی کشور و خاورمیانه در پیش گرفته اند که نیاز اجتناب ناپذیر سینمای ایران و جشنواره های سینمایی مانند جشنواره بین المللی فیلم فجر است.
بدون تردید احداث این پردیس سینمایی با ظرفیت ۱۲ سالن سینمایی و فضاهای تکمیلی ، لابی ها و تالار اجتماعات بزرگ همچون مجموعه تئاتر شهر در پایتخت ایران میتواند نبود کاخی مجلل و مجهز برای همایش ها و جشنواره های سینمایی را پر کند و فضایی را فراهم کند تا هم مکانی برای پاتوق هنرمندان و سینماگران کشور شود و همچنین- انرژی و رونقی را برای سینمایی ها و آثار سینمایی ایجاد نماید.
ظاهرا تلاش مسئولان سازمان سینمایی برای به دست آوردن دل برخی فیلمسازان و به تعبیری ایجاد فضای تعامل با اهالی سینما که بی شک تاریخ مصرف خاص خود را داشته و پیگیری موارد سخت افزاری سینما را نفی نمی کند، فرصت اندیشیدن به این دست از طرح های ملی را از این عزیزان سلب کرده است.
امیدواریم با شعار تدبیر و امید دولت یازدهم نیازهای سخت افزاری و نهضت سالن سازی سینمایی و تجهیز و نوسازی سینماها در هیاهوی موج های رسانه ای سینمایی – سیاسی در محاق قرار نگیرند و مدیران مسئول آن چنانکه در شعارها و سخنرانی های خود از توسعه سالن های سینمایی سخن می گویند، در عمل با بی تفاوتی و بی مهری مانع گسترش و بسط فضاهای سینمایی از نوع مجتمع سینمایی "فرهنگ" نشوند.
البته ذکر این نکته ضروری است که بنا به اظهارات مسئولین مطلع، با توجه به اتمام فعالیت دولت دهم در سال ۹۲ بودجه ساخت این مجموعه تامین نگردید و اینک انتظار می رود که مسیر تامین هزینه های احداث این مجموعه ماندنی در دولت یازدهم طی گردد. صمن اینکه حفظ ماهیت فرهنگی پردیس یاد شده بی تردید می بایست بر وجه تجاری آن غالب باشد و سازمان سینمایی همچون مدیران قبلی شایسته است در جلب مشارکت بخش خصوصی این مهم را مدنظر قرار دهند.
*سینما پرس*