غربی‌ها با استفاده از سرمایه‌گذاری و هزینه‌های هنگفت تبلیغاتی و با بهانه قرار دادن مشکلات فراوانی که مردم افغانستان با آن‌ها روبرو هستند، بالأخره کاری می‌کنند که نماینده مورد نظرشان برجسته‌ شود و چهره‌ واقعی او مخفی‌ بماند.

گروه بین الملل مشرق- "علی واحدی" بنیان‌گذار و مسئول بخش فرهنگی بنیاد فرهنگی کوثر افغانستان است، بنیادی که متشکل از عناصر جهادی افغانستان با هدف آگاه‌سازی مردم این کشور از مسائل فرهنگی سیاسی مربوط به افغانستان تشکیل شده ست.

دکتر علی واحدی در گفت و گو با خبرنگار بین‌الملل مشرق در خصوص انتخابات پیش رو در این کشور گفت: یکی از دلایلی که باعث شده تا مردم افغانستان نسبت به انتخابات اشتیاق نشان بدهند، کشور ایران است که توانسته بعد از انقلاب، دولتی مستقل از شرق و غرب را تشکیل دهد و طی این سه دهه انتخابات‌های متعدد را به طور مؤثر برگزار کند و این مسلماً برا افغانستان تأثیر گذاشته است. ولی انتخابات در افغانستان با حضور رسانه های غربی برگزار می شود. رسانه‌ها در قبضه کشورهای غربی هستند و همان‌طور که می‌دانید الآن دنیا دنیای رسانه‌ها و جنگ جنگ رسانه‌ای است. 


کمتر از چند ساعت دیگر شاهد برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در افغانستان خواهیم بود. آیا انتخابات ریاست‌جمهوری قبلاً هم در افغانستان برگزار شده یا خیر؟

واحدی: در تاریخ 16 فروردین سومین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری در افغانستان برگزار می‌شود. تا پیش از این دو دوره دیگر انتخابات ریاست جمهوری در افغانستان برگزار شده است که یکی در دوره انتقالی بود و یک دور انتخابات هم بعد از آن برگزار شد که در هر دو دوره آقای کرزی در انتخابات پیروز شد. بعد از چندین دهه وضعیتی که افغانستان به آن دچار بود، برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری در افغانستان موضوع بسیار مهمی است و مورد استقبال مردم هم قرار گرفته است. طی سال‌‌های قبل از کودتای کمونیست‌ها و اشغال افغانستان به دست روسیه، زمینه برای برگزاری هرگونه انتخابات چه ریاست‌جمهوری و چه انتخابات‌های دیگر مساعد نبود، اما بعد از گذشت دو دهه بحران، مردم مشتاق هستند تا با شرکت در انتخابات در تعیین سرنوشت خود و کشورشان سهیم باشند.


نمایندگان چه احزاب و گروه‌هایی در انتخابات شرکت دارند و این انتخابات تا چه حد آزاد برگزار خواهد شد؟

واحدی: انتخابات افغانستان این‌گونه نیست که مثلاً شبیه به آمریکا دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه وجود داشته باشد و هر کدام یک نامزد داشته باشند. اما از بین افرادی که سابقه اجرایی دارند و به تناسب مسائل قومی کشور، نامزدها انتخاب می‌شوند. همه قوم‌ها هم در انتخابات شرکت می کنند و نماینده دارند. اما به آن صورت نیست که هر صنف و گروهی نامزدی داشته باشد. با این حال همه قوم‌ها و اقشار مردم نامزدی برای پست ریاست‌جمهوری و یا معاونین رئیس‌جمهور در انتخابات دارند.


از آن‌جا که افغانستان برای کشورهای غربی و به ویژه آمریکا مهم است، آیا واشینگتن برنامه برای ایفای نقش در انتخابات افغانستان دارد؟

واحدی: متأسفانه یکی از مشکلاتی که کشور ما و حاکمیت و استقلال ما را تهدید می‌کند دخالت همین کشورهای غربی به ویژه آمریکاست. افغانستان از نظر استراتژیک قلب آسیا محسوب می‌شود. اهمیت آن هم از یک سو همسایگی با جمهوری اسلامی ایران است که کشوری مقتدر و ام‌القرای جهان اسلام است و این همسایگی برای افغانستان فوق‌العاده مهم است و سبب شده تا آمریکا تلاش کند در این کشور نفوذ کند و مردم افغانستان نتوانند خودشان تصمیم بگیرند.

یکی از دلایلی که باعث شده تا مردم افغانستان نسبت به انتخابات اشتیاق نشان بدهند، کشور ایران است که توانسته بعد از انقلاب دولتی مستقل از شرق و غرب را تشکیل دهد و طی این سه دهه انتخابات‌های متعدد را به طور مؤثر برگزار کند و این مسلماً برا افغانستان تأثیر گذاشته است. ملت ما آرزو دارد انتخاباتی شبیه به ایران داشته باشد، همان‌طور مستقل و بدون هیچ‌گونه زمینه دخالت خارجی، تا بتوانند سرنوشت خودشان را تعیین کنند. اما متأسفانه در اثر دخالت‌های پنهان و آشکار نظام سلطه به خصوص آمریکا، کشورهای ناتو و اتحادیه اروپا، استقلال و شفافیت در انتخابات افغانستان از بین رفته و حق مردمی که مورد تعرض غرب قرار گرفته‌اند هنوز هم رعایت نمی‌شود.


با توجه به تبلیغات و کمک‌های غربی برای نماینده‌های مورد تأیید این کشورها، تا چه اندازه احتمال دارد که مردم افغانستان بتوانند نماینده‌ای را انتخاب کنند که واقعاً نماینده مردم این کشور باشد؟

واحدی: مشکل دقیقاً همین است. رسانه‌ها الآن در قبضه کشورهای غربی هستند و همان‌طور که می‌دانید الآن دنیا دنیای رسانه‌ها و جنگ جنگ رسانه‌ای است. این تبلیغات رسانه‌ای هم می‌تواند ذهنیت مردم را به سمت و سوهای خاص ببرد. رسانه‌های غربی هم بر افغانستان کاملاً اشراف دارند. شبکه‌هایی مثل بی‌بی‌سی و صدای آمریکا به راحتی از درون افغانستان حتی با رادیوهای کاملاً عادی صدایشان شنیده می‌شود این تبلیغات تأثیر می‌گذارد.

اگرچه مردم افغانستان قدرت تشخیص دارند، اما غربی‌ها با استفاده از سرمایه‌گذاری و هزینه‌های هنگفت تبلیغاتی و با بهانه قرار دادن مشکلات فراوانی که مردم افغانستان با آن‌ها روبه‌رو هستند، بالأخره کاری می‌کنند که نماینده مورد نظرشان برجسته شود و چهره واقعی او از مردم مخفی بماند. متأسفانه این فضاسازی چه از طریق رسانه‌ها و جریانات مختلف و چه از طریق هزینه‌های زیاد وجود دارد و غربی‌ها سعی می‌کنند از این طریق نماینده‌ای را روی کار بیاورند که متناسب با منافع خودشان باشد تا حاکمیت غرب در افغانستان ادامه پیدا کند و حاکمیت مردم تحقق پیدا نکند.

 شبکه‌هایی مثل بی‌بی‌سی و صدای آمریکا در افغانستان ممنوع یا فیلتر نیستند. حضور این شبکه‌ها چه تأثیری روی افکار عمومی و انتخاب‌های مردم افغانستان دارد؟

واحدی: اگر این شبکه‌ها فیلتر می‌شد بالأخره رسانه‌های افغان که با مردم این کشور آشنایی دارند و دلسوز کشورشان هستند می‌توانستند فردی را تبلیغ کنند که واقعاً به سود مردم و فکر منافع افغانستان باشد. مردم افغانستان ویژگی‌های خاصی دارند که امروز هم به قوت خود باقی است. از جمله این‌که مردمی دین‌مدار هستند و نسبت به مسائل اسلامی و مذهبی بسیار حساس هستند. همین مردم با 1.5 میلیون شهید مقابل ارتش سرخ و شوروی که نصف جهان را در اختیار داشت ایستادگی کردند و پیروز شدند. مردم این کشور هیچ‌گونه سنخیتی با حاکمیت بیگانگان ندارند. این استقلال‌طلبی باعث می‌شود تا مردم افغانستان بخواهند مثل مردم ایران مستقل باشند و خودشان برای خود تعیین تکلیف کنند. و فردی روی کار بیاید که متناسب به خواسته‌ها و فرهنگ مردم افغانستان باشد.

اما غربی‌ها و نظام سلطه می‌دانند که اگر این ویژگی‌ها در افغانستان محقق شود، این کشور هم به الگویی مثل ایران تبدیل می‌شود و این ضربه‌ای به غرب و موجب امیدواری جهان اسلام می‌شود. بنابراین به روش‌های مختلف سعی می‌کنند نگذارند مردم با آگاهی و اختیار کامل وارد صحنه انتخابات شوند.

توافق امنیتی در افغانستان تا چه اندازه مورد تأیید مردم این کشور است؟

واحدی: توافقنامه امنیتی از نظر مردم افغانستان صد در صد مردود است. چرا که آمریکایی‌ها پس از حوادث 11 سپتامبر که وارد افغانستان شدند، بهانه‌شان این بود که می‌خواهیم امنیت و رفاه مردم را در افغانستان تأمین کنیم و مشکلات آن‌ها را برطرف کنیم: تأمین امنیت، بازسازی، توسعه. اما می‌بینید که طی دو دهه‌ای که آمریکا و ناتو در افغانستان هستند دقیقاً عکس این‌ها صورت گرفته است. به جای امنیت ناامنی آورده‌اند به جای تأمین رفاه مردم موجب آزار و اذیت آن‌ها شده‌اند.

تأسیس زندان‌هایی مثل زندان "بگرام"، حمله شبانه به خانه‌های مردم و مراسم عروسی آن‌ها، هجوم به مردم بدون هیچ مدرک و جرم و گناهی، تجاوز به ناموس مردم. اعمالی انجام داده‌اند که مردم فهمیده‌اند حضور آن‌ها هیچ منفعتی برای مردم افغانستان نداشته و حتی برای دولت این کشور مشکل‌ساز هم شده است. می‌بینید که بعد از ده سال کرزی به صراحت اعلام می‌کند که آمریکا دروغ گفته  و به ما و ملت ما خیانت کرده است. به صراحت می‌گوید که حتی این زندان بگرام را خودشان ساخته بودند برای ایجاد مخالفت با دولت.

به خاطر همین عملکردهای ظالمانه آمریکا ملت ما به این نتیجه رسید که اعتمادی به آمریکا نمی‌توان کرد و پیمان استراتژیک نه تنها به ضرر افغانستان است، بلکه در این ده سال بلایی به سر ما آورده‌اند که اگر این پیمان را امضا کنیم، مسلماً افغانستان را به جهنم تبدیل می‌کنند و این کشور را برای رسیدن به منافع خود از صحنه روزگار محو می‌کنند. بنابراین توافق امنیتی از نظر مردم افغانستان کاملاً مردود است و مردم هیچ نظر مثبتی به این پیمان ندارند. دیگر هیچ زمینه‌ای برای بهانه آمریکا وجود ندارد تا مردم افغانستان بخواهند به آن‌ها اعتماد کنند.



انتخاب آزاد در افغانستان تا چه اندازه اهمیت دارد و با توجه به توان رسانه‌های این کشور در تبلیغات و فضاسازی داخلی تا چه اندازه می‌توانیم امیدوار باشیم که انتخاباتی آزاد در افغانستان برگزار شود؟

واحدی: انتخابات "باید" آزاد باشد. انتخابات برای این است که مردم بتوانند با استقلال و آزادی و تشخیص خود در آن شرکت و فرد مورد نظر خود را انتخاب کنند. اما به علت حضور نیروهای آمریکا و ناتو و نیروهای خارجی دیگر متأسفانه این شفافیت و استقلال از مردم افغانستان سلب شده است، یا به وسیله جریان‌های مختلف و یا در اثر تبلیغات، با جذب سران قبایل و هم‌رنگ کردن آن‌ها با خود برای آن‌که بتوانند فرد مورد تأیید خود و تأمین‌کننده منافعشان را روی کار بیاورند. بنابراین بعید است که انتخابات کنونی در افغانستان بدون دخالت‌های خارجی و مطابق با خواسته‌های مردم این کشور باشد.

اما این امیدواری وجود دارد که همان‌طور که گفتیم مردم افغانستان فهمیده‌اند که وعده‌های غرب و آمریکا برای آن‌ها هیچ فایده‌ای ندارد، بلکه خلاف خواسته‌های مردم محقق شده و حتی همان زیرساخت‌هایی که در این کشور وجود داشت را هم از بین برده است. بنابراین مردم افغانستان حضور غربی‌ها را برای خود دردسر می‌دانند و با این حضور مخالف هستند. انشاءلله برسد زمانی که مردم کاملاً هویت واقعی این قدرت‌های دروغین را بشناسند و حضور و تأثیر آن‌ها به هر نوعی در کشور افغانستان محدود شود و آن زمان است که می‌توان انتخاباتی مستقل و متناسب با خواست مردم افغانستان در این کشور برگزار کرد.