ویژه نامه جام‌جهانی مشرق - مرحله گروهی جام جهانی 2014 با مشخص شدن 16 تیم حاضر در مرحله حذفی خاتمه یافت و نکته جالب حذف تیم های بزرگ و مدعی از مرحله گروهی مسابقات بود. اکنون قصد داریم 10 ناکام بزرگ مرحله گروهی را بررسی کنیم:
10. تیم ملی ساحل عاج
از نسل طلایی ساحل عاج که برای سومین دوره متوالی راهی جام جهانی شدند، انتظار می رفت که با توجه به قرعه ساده ای که برخلاف دو دوره گذشته نصیب این تیم شده است، حداکثر استفاده را نمایند و حداقل راهی دور بعدی مسابقات شوند. این تیم گام اول را با پیروزی 2-1 در مقابل ژاپن موفقیت آمیز برداشت و همگان را به صعود از مرحله گروهی امیدوار کرد. ساحل عاج نسبت به یونان و ژاپن عملکرد موفقتری در مقابل کلمبیا به نمایش گذاشت، هر چند با شکست مواجه شد و سرانجام با شکست در وقت های اضافی در مقابل یونان، برای سومین دوره متوالی از صعود از مرحله گروهی ناکام ماند تا آخرین حضور نسل طلایی فوتبال ساحل عاج شامل دیدیه دروگبا، سالومون کالو، یحیی توره، حبیب کولو توره، دیدیه زوکورا و ... در جام های جهانی نیز با شکست مواجه شود.
9. تیم ملی انگلستان
شاید از ابتدای جام خیلی ها معتقد بودند که انگلستان از مرحله گروهی صعود نخواهد کرد و بر خلاف دوره های پیشین شانسی برای این تیم قائل نبودند، اما هیچ کس تصور نمی کرد که انگلستان در میان سه تیم مدعی گروه، چهارم شود! انگلیس تنها با کسب یک امتیاز آن هم از تیم دوم کاستاریکا بدترین جام جهانی 50 سال اخیر خود را تجربه کرد و در حالی که از ستاره های جوانی همچون دنیل استوریج، رحیم استرلینگ و آدام لالانا و بازیکنان با تجربه این تیم نظیر استیون جرارد، وین رونی و گلن جانسون انتظار بیشتری می رفت، تنها پس از دو بازی راهی خانه شدند.
8. چزاره پراندلی
از چزاره پراندلی سرمربی خوش فکر ایتالیا انتظار بیشتری می رفت. شاید می توان گفت همانطور که او یک تنه ایتالیا را تا فینال یورو 2012 بالا آورد، یک تنه نیز سبب حذف ایتالیا از جام جهانی 2014 شد. ایتالیا در دیدار مقابل انگلستان عملکردی فوق العاده از خود به نمایش گذاشت، اما دست زدن به ترکیب تیم برنده، استفاده از تیاگو موتا به جای مارکو وراتی، اینیاتزیو آباته ای که آخرین بازی خوب او را کسی به یاد نمی آورد و استفاده از یک مدافع راست که بهترین عملکردش را در مقابل انگلستان به نمایش گذاشته بود در سمت چپ خط دفاعی، موجب شد به جای کاستاریکایی ها خود ایتالیایی ها غافلگیر شوند و نتیجه آن شکست در مقابل ضعیفترین تیم گروه از نظر اسمی شد. در دیدار سوم نیز استفاده همزمان از چیرو ایموبیله و ماریو بالوتلی با توانایی های مشابه و تعویض هایی ضعیف موجب شد که پس از خوردن گل توسط آتزوری، این تیم توانایی هجوم به دروازه حریف و ایجاد موقعیت گل را نداشته باشد. ایتالیا در واقع هیچ برنامه ای در کارهای تهاجمی در جام بیستم نداشت. در کنار این موارد دعوت نکردن از جوزپه روسی و امانوئله جاکرینی که بسیار بیشتر از آنتونیو کاسانو و آلبرتو آکوییلانی می توانستند به تیم کمک کنند نیز مزید بر علت شد که از چزاره پراندلی جزو چهره های ناکام جام نام ببریم.
7. تیم های آسیایی
چهار نماینده آسیا به عنوان زنگ تفریح حریفان راهی جام جهانی شدند. کسب تنها 3 امتیاز از 12 دیداری که این چهار کشور به میدان رفتند، نشان دهنده ضعف تیم های آسیایی و نتایج بسیار ضعیف آن ها بود. دریافت 25 گل، بدون کسب حتی یک پیروزی از کشورهای قاره ای که در جام های اخیر حداقل یک تیم در مراحل بالاتر داشتند، نشاندهنده عملکردی دور از انتظار بود. ژاپن به عنوان قویترین تیم آسیایی تنها به کسب یک مساوی از یونان 10 نفره قناعت کرد. کره جنوبی نیز یک مساوی از روسیه تضعیف شده گرفت و در مقابل الجزایر 4 گل دریافت کرد. استرالیا هر چند در دیدار مقابل هلند عملکرد خوبی از خود به نمایش گذاشت، اما از تمامی حریفانش سه گل دریافت نمود. ایران نیز علی رغم بازی های خوبی که مقابل آرژانتین و نیجریه انجام داد و عملکرد فوق العاده در کارهای تدافعی، در برنامه های تهاجمی سردرگم عمل کرد و با کسب تنها یک امتیاز از دور مسابقات کنار رفت.
6. کریستیانو رونالدو
از بهترین بازیکن جهان و آقای گل لیگ قهرمانان اروپا با شکستن رکوردی جدید، انتظار بیشتری می رفت. رونالدو به غیر از یک گل که آن هم بر روی اشتباه دروازه بان غنا حاصل شد، نتوانست آمادگی فوق العاده ای که در فصل گذشته از خود نشان داده بود و به رئال در راه کسب لادسیما کمک کرده بود به نمایش گذارد. بدون شک رونالدو بهترین بازیکن جهان در سال 2014 تا کنون بوده است، اما این عملکرد او به همراه پرتغال ممکن است در راه کسب توپ طلای 2014 برایش مشکل ساز شود و قافیه را به لیونل مسی که بر خلاف دوره های گذشته خوب برای آرژانتین گلزنی می کند، ببازد. در مجموع باید گفت عملکرد رونالدو در جام بیستم اصلا قابل دفاع نبود.
5. تیم ملی ایتالیا
آتزوری برای دومین دوره متوالی موفق به صعود از مرحله گروهی مسابقات نشد. دومین تیم پرافتخار جام جهانی، همچنان در مرحله گروهی با مشکل مواجه است و به هیچ حریفی نه نمی گوید، خواه این حریف نیوزلند باشد خواه کاستاریکا. باید قبول کرد که با غروب نسل طلایی فوتبال ایتالیا، دیگر این کشور حرفی برای گفتن ندارد. اگر درخشش ستاره های قدیمی همچون بوفون، پیرلو و ده روسی نباشد و گهگاه دیگر بازیکنان عملکرد فوق العاده ای از خود به نمایش نگذارند، ایتالیا به سطح یک تیم درجه دو اروپایی تنزل مقام پیدا می کند. باید قبول کرد بازیکنانی که در حال حاضر از آن ها به عنوان ستاره های جدید تیم ملی ایتالیا نام برده می شود در حد بازیکنان نیمکت نشین ایتالیا در جام جهانی 2006 نیز نیستند. کافیست که مقایسه ای بین اینزاگی، یاکویینتا و دل پیه رو با ایموبیله، چرچی و اینسینیه انجام شود تا عیار ایتالیای فعلی مشخص شود.
4. تیم ملی اسپانیا
عجیب ترین اتفاق مرحله گروهی جام جهانی، حذف قهرمان سه دوره اخیر جام جهانی و یورو بوده است. دریافت 5 گل از تیم ملی هلند نشان داد که اسپانیا دیگر آن تیم مخوف دوره های اخیر جام جهانی نیست، در حدی که شیلی با آسودگی خاطر از سد این تیم گذشت. عملکرد ضعیف تک تک بازیکنان این تیم از کاسیاس بهترین دروازه بان سابق جهان گرفته تا راموس که از وی به عنوان یکی از کاندیداهای توپ طلا نام برده می شود و ژاوی و ژابی آلونسو که توانایی هدایت تیم را نداشتند، موجب شد اسپانیا به بدترین شکل ممکن تنها با انجام دو بازی از مسابقات حذف شود و خیلی زود به خانه بازگردند.
3. داوران
پس از جام جهانی 2002، شاهد یکی از ضعیفترین قضاوت های ادوار اخیر جام جهانی می باشیم. جایی که نیشیمورا در همان دیدار افتتاحیه با سوت هایش به سود میزبان، مانع امتیاز گیری کرواسی شد تا تعیین تیم های صعود کننده گروه ششم با سوت های اشتباه داوران. نادیده گرفتن علی رغم دیدن گاز لوییس سوارز نیز از آن شاهکارهای داوران بود تا شایعاتی شنیده شود مبنی بر اینکه داوران قصد دارند راه را برای برزیل برای رسیدن به فینال هموار نمایند.
2. ویسنته دل بوسکه
بدون شک یکی از ناکام ها و بازنده های اصلی جام بیستم دل بوسکه بود، که به اعتقاد بسیاری مربی بزرگی نیست و تنها مدیر شایسته ای می باشد. دل بوسکه با انتخاب بازیکنانی که شایستگی حضور در جام جهانی را نداشتند و استفاده از ترکیبی مسن نشان داد که وی نیز می تواند با یکی از بهترین نسل های فوتبال اسپانیا، ضعیفترین و شرم آور ترین نتایج را کسب نماید. اگر هر مربی بزرگی جای دل بوسکه هدایت اسپانیا را بر عهده می گرفت از بازیکنانی که یک فصل ضعیف را سپری کرده اند برای حضور در تیم ملی دعوت نمی کرد و به جای آن ها بازیکنان شایسته تری را انتخاب می کرد. دعوت از ایکر کاسیاس، ژاوی ارناندز، جرارد پیکه، پدرو رودریگز، فرناندو تورس و داوید ویا که اغلب یا نیمکت نشین بودند و یا فصلی ضعیف را سپری نمودند نشان از تفکرات پوسیده دل بوسکه برای تکرار عنوان قهرمانی داشت. باید قبول کرد که دلیل اصلی نتیجه نگرفتن اسپانیا در این جام، شخص ویسنته دل بوسکه بود.
1.لوییس سوارز
شاید بازنده اصلی مرحله گروهی جام جهانی را می توان لوییس سوارز دانست. بازیکنی که از لحاظ فنی بدون شک جزو 3 بازیکن برتر حال حاضر دنیاست، اما از لحاظ اخلاقی در سطح نازلی قرار دارد. ممکن است بتوان از گاز گرفتن بازیکنان حریف در یک مسابقه لیگ هلند یا انگلیس گذشت، اما با گاز گرفتن شانه جورجو کیه لینی در یک مسابقه جام جهانی که تمامی دنیا آن را نظاره می کنند، سوارز خود را به یکی از منفورترین بازیکنان درمیان عامه مردم تبدیل کرد و با هجمه کلامی از جانب کارشناسان، فوتبالیست ها و هواداران فوتبال مواجه گردید و این ممکن است سبب شود که دیگر نتواند آن عملکرد سابق را از خود به نمایش گذارد. اکنون لیورپول و هواداران متعصبش که پس از مدت ها طعم حضور در لیگ قهرمانان اروپا را می چشند، بیشترین ضربه را از این حرکت نسنجیده خواهند خورد. لوییس سوارز با گاز گرفتن بازیکن حریف هم اروگوئه را در تنگنا قرار داد هم لیورپول را.
منبع: طرفداری
10. تیم ملی ساحل عاج
از نسل طلایی ساحل عاج که برای سومین دوره متوالی راهی جام جهانی شدند، انتظار می رفت که با توجه به قرعه ساده ای که برخلاف دو دوره گذشته نصیب این تیم شده است، حداکثر استفاده را نمایند و حداقل راهی دور بعدی مسابقات شوند. این تیم گام اول را با پیروزی 2-1 در مقابل ژاپن موفقیت آمیز برداشت و همگان را به صعود از مرحله گروهی امیدوار کرد. ساحل عاج نسبت به یونان و ژاپن عملکرد موفقتری در مقابل کلمبیا به نمایش گذاشت، هر چند با شکست مواجه شد و سرانجام با شکست در وقت های اضافی در مقابل یونان، برای سومین دوره متوالی از صعود از مرحله گروهی ناکام ماند تا آخرین حضور نسل طلایی فوتبال ساحل عاج شامل دیدیه دروگبا، سالومون کالو، یحیی توره، حبیب کولو توره، دیدیه زوکورا و ... در جام های جهانی نیز با شکست مواجه شود.
شاید از ابتدای جام خیلی ها معتقد بودند که انگلستان از مرحله گروهی صعود نخواهد کرد و بر خلاف دوره های پیشین شانسی برای این تیم قائل نبودند، اما هیچ کس تصور نمی کرد که انگلستان در میان سه تیم مدعی گروه، چهارم شود! انگلیس تنها با کسب یک امتیاز آن هم از تیم دوم کاستاریکا بدترین جام جهانی 50 سال اخیر خود را تجربه کرد و در حالی که از ستاره های جوانی همچون دنیل استوریج، رحیم استرلینگ و آدام لالانا و بازیکنان با تجربه این تیم نظیر استیون جرارد، وین رونی و گلن جانسون انتظار بیشتری می رفت، تنها پس از دو بازی راهی خانه شدند.
از چزاره پراندلی سرمربی خوش فکر ایتالیا انتظار بیشتری می رفت. شاید می توان گفت همانطور که او یک تنه ایتالیا را تا فینال یورو 2012 بالا آورد، یک تنه نیز سبب حذف ایتالیا از جام جهانی 2014 شد. ایتالیا در دیدار مقابل انگلستان عملکردی فوق العاده از خود به نمایش گذاشت، اما دست زدن به ترکیب تیم برنده، استفاده از تیاگو موتا به جای مارکو وراتی، اینیاتزیو آباته ای که آخرین بازی خوب او را کسی به یاد نمی آورد و استفاده از یک مدافع راست که بهترین عملکردش را در مقابل انگلستان به نمایش گذاشته بود در سمت چپ خط دفاعی، موجب شد به جای کاستاریکایی ها خود ایتالیایی ها غافلگیر شوند و نتیجه آن شکست در مقابل ضعیفترین تیم گروه از نظر اسمی شد. در دیدار سوم نیز استفاده همزمان از چیرو ایموبیله و ماریو بالوتلی با توانایی های مشابه و تعویض هایی ضعیف موجب شد که پس از خوردن گل توسط آتزوری، این تیم توانایی هجوم به دروازه حریف و ایجاد موقعیت گل را نداشته باشد. ایتالیا در واقع هیچ برنامه ای در کارهای تهاجمی در جام بیستم نداشت. در کنار این موارد دعوت نکردن از جوزپه روسی و امانوئله جاکرینی که بسیار بیشتر از آنتونیو کاسانو و آلبرتو آکوییلانی می توانستند به تیم کمک کنند نیز مزید بر علت شد که از چزاره پراندلی جزو چهره های ناکام جام نام ببریم.
چهار نماینده آسیا به عنوان زنگ تفریح حریفان راهی جام جهانی شدند. کسب تنها 3 امتیاز از 12 دیداری که این چهار کشور به میدان رفتند، نشان دهنده ضعف تیم های آسیایی و نتایج بسیار ضعیف آن ها بود. دریافت 25 گل، بدون کسب حتی یک پیروزی از کشورهای قاره ای که در جام های اخیر حداقل یک تیم در مراحل بالاتر داشتند، نشاندهنده عملکردی دور از انتظار بود. ژاپن به عنوان قویترین تیم آسیایی تنها به کسب یک مساوی از یونان 10 نفره قناعت کرد. کره جنوبی نیز یک مساوی از روسیه تضعیف شده گرفت و در مقابل الجزایر 4 گل دریافت کرد. استرالیا هر چند در دیدار مقابل هلند عملکرد خوبی از خود به نمایش گذاشت، اما از تمامی حریفانش سه گل دریافت نمود. ایران نیز علی رغم بازی های خوبی که مقابل آرژانتین و نیجریه انجام داد و عملکرد فوق العاده در کارهای تدافعی، در برنامه های تهاجمی سردرگم عمل کرد و با کسب تنها یک امتیاز از دور مسابقات کنار رفت.
6. کریستیانو رونالدو
از بهترین بازیکن جهان و آقای گل لیگ قهرمانان اروپا با شکستن رکوردی جدید، انتظار بیشتری می رفت. رونالدو به غیر از یک گل که آن هم بر روی اشتباه دروازه بان غنا حاصل شد، نتوانست آمادگی فوق العاده ای که در فصل گذشته از خود نشان داده بود و به رئال در راه کسب لادسیما کمک کرده بود به نمایش گذارد. بدون شک رونالدو بهترین بازیکن جهان در سال 2014 تا کنون بوده است، اما این عملکرد او به همراه پرتغال ممکن است در راه کسب توپ طلای 2014 برایش مشکل ساز شود و قافیه را به لیونل مسی که بر خلاف دوره های گذشته خوب برای آرژانتین گلزنی می کند، ببازد. در مجموع باید گفت عملکرد رونالدو در جام بیستم اصلا قابل دفاع نبود.
5. تیم ملی ایتالیا
آتزوری برای دومین دوره متوالی موفق به صعود از مرحله گروهی مسابقات نشد. دومین تیم پرافتخار جام جهانی، همچنان در مرحله گروهی با مشکل مواجه است و به هیچ حریفی نه نمی گوید، خواه این حریف نیوزلند باشد خواه کاستاریکا. باید قبول کرد که با غروب نسل طلایی فوتبال ایتالیا، دیگر این کشور حرفی برای گفتن ندارد. اگر درخشش ستاره های قدیمی همچون بوفون، پیرلو و ده روسی نباشد و گهگاه دیگر بازیکنان عملکرد فوق العاده ای از خود به نمایش نگذارند، ایتالیا به سطح یک تیم درجه دو اروپایی تنزل مقام پیدا می کند. باید قبول کرد بازیکنانی که در حال حاضر از آن ها به عنوان ستاره های جدید تیم ملی ایتالیا نام برده می شود در حد بازیکنان نیمکت نشین ایتالیا در جام جهانی 2006 نیز نیستند. کافیست که مقایسه ای بین اینزاگی، یاکویینتا و دل پیه رو با ایموبیله، چرچی و اینسینیه انجام شود تا عیار ایتالیای فعلی مشخص شود.
4. تیم ملی اسپانیا
عجیب ترین اتفاق مرحله گروهی جام جهانی، حذف قهرمان سه دوره اخیر جام جهانی و یورو بوده است. دریافت 5 گل از تیم ملی هلند نشان داد که اسپانیا دیگر آن تیم مخوف دوره های اخیر جام جهانی نیست، در حدی که شیلی با آسودگی خاطر از سد این تیم گذشت. عملکرد ضعیف تک تک بازیکنان این تیم از کاسیاس بهترین دروازه بان سابق جهان گرفته تا راموس که از وی به عنوان یکی از کاندیداهای توپ طلا نام برده می شود و ژاوی و ژابی آلونسو که توانایی هدایت تیم را نداشتند، موجب شد اسپانیا به بدترین شکل ممکن تنها با انجام دو بازی از مسابقات حذف شود و خیلی زود به خانه بازگردند.
3. داوران
پس از جام جهانی 2002، شاهد یکی از ضعیفترین قضاوت های ادوار اخیر جام جهانی می باشیم. جایی که نیشیمورا در همان دیدار افتتاحیه با سوت هایش به سود میزبان، مانع امتیاز گیری کرواسی شد تا تعیین تیم های صعود کننده گروه ششم با سوت های اشتباه داوران. نادیده گرفتن علی رغم دیدن گاز لوییس سوارز نیز از آن شاهکارهای داوران بود تا شایعاتی شنیده شود مبنی بر اینکه داوران قصد دارند راه را برای برزیل برای رسیدن به فینال هموار نمایند.
2. ویسنته دل بوسکه
بدون شک یکی از ناکام ها و بازنده های اصلی جام بیستم دل بوسکه بود، که به اعتقاد بسیاری مربی بزرگی نیست و تنها مدیر شایسته ای می باشد. دل بوسکه با انتخاب بازیکنانی که شایستگی حضور در جام جهانی را نداشتند و استفاده از ترکیبی مسن نشان داد که وی نیز می تواند با یکی از بهترین نسل های فوتبال اسپانیا، ضعیفترین و شرم آور ترین نتایج را کسب نماید. اگر هر مربی بزرگی جای دل بوسکه هدایت اسپانیا را بر عهده می گرفت از بازیکنانی که یک فصل ضعیف را سپری کرده اند برای حضور در تیم ملی دعوت نمی کرد و به جای آن ها بازیکنان شایسته تری را انتخاب می کرد. دعوت از ایکر کاسیاس، ژاوی ارناندز، جرارد پیکه، پدرو رودریگز، فرناندو تورس و داوید ویا که اغلب یا نیمکت نشین بودند و یا فصلی ضعیف را سپری نمودند نشان از تفکرات پوسیده دل بوسکه برای تکرار عنوان قهرمانی داشت. باید قبول کرد که دلیل اصلی نتیجه نگرفتن اسپانیا در این جام، شخص ویسنته دل بوسکه بود.
1.لوییس سوارز
شاید بازنده اصلی مرحله گروهی جام جهانی را می توان لوییس سوارز دانست. بازیکنی که از لحاظ فنی بدون شک جزو 3 بازیکن برتر حال حاضر دنیاست، اما از لحاظ اخلاقی در سطح نازلی قرار دارد. ممکن است بتوان از گاز گرفتن بازیکنان حریف در یک مسابقه لیگ هلند یا انگلیس گذشت، اما با گاز گرفتن شانه جورجو کیه لینی در یک مسابقه جام جهانی که تمامی دنیا آن را نظاره می کنند، سوارز خود را به یکی از منفورترین بازیکنان درمیان عامه مردم تبدیل کرد و با هجمه کلامی از جانب کارشناسان، فوتبالیست ها و هواداران فوتبال مواجه گردید و این ممکن است سبب شود که دیگر نتواند آن عملکرد سابق را از خود به نمایش گذارد. اکنون لیورپول و هواداران متعصبش که پس از مدت ها طعم حضور در لیگ قهرمانان اروپا را می چشند، بیشترین ضربه را از این حرکت نسنجیده خواهند خورد. لوییس سوارز با گاز گرفتن بازیکن حریف هم اروگوئه را در تنگنا قرار داد هم لیورپول را.
منبع: طرفداری