به گزارش مشرق به نقل از تابناک، با وجود تبليغات فراوان و اعلام اين که مدل هاي برتر از سوي اساتيد دانشگاه و طراحان برجسته مد و لباس برگزيده شده اند و با بريدن روبان قرمز افتتاحيه اين نمايشگاه و حضور بازديدکنندگان و خبرنگاران و مسئولان از محل نمايشگاه، آنچه بيش از همه جلب توجه مي کرد، مانکن هاي ثابتي بود که با لباس هايي غيرمعمول و به تعبير برخي افراد بازديدکننده «دمده» و «غير مناسب» پوشانده شده بودند.
وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي در مراسم افتتاحيه اين نمايشگاه، با اعلام اين که بنياد ملي مد و لباس براي ساماندهي وضعيت پوشش در کشور از سوي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي راه اندازي شده، در پاسخ به خبرنگار ما درباره ميزان بودجه و اعتبارات اختصاص يافته به اين بنياد گفت: مبلغ اوليه بودجه اي که براي راه اندازي بنياد ملي مد و لباس پيشنهاد شده است، پنجاه ميليارد ريال است که اميدواريم نمايندگان مجلس شوراي اسلامي براي حمايت از اين بنياد و ترويج و ساماندهي پوشش اسلامي در کشورمان، بودجه مورد نياز آن را تصويب کنند.
وي همچنين در بخش ديگري از سخنان خود در پاسخ به پرسش خبرنگار ما درباره ميزان تعامل و ارتباط کارگروه مد و لباس وزارت ارشاد با طراحان و توليد کنندگان بزرگ اسلامي در ديگر کشورهاي مسلمان مانند ترکيه و مالزي نيز گفت: ما تلاش مي کنيم نخست مسأله پوشش و مد و لباس را در کشور خودمان ساماندهي و پس از آن، با ديگر کشورهاي هم کيش خود در اين زمينه ارتباط برقرار کنيم.
با اين همه، نمايشگاه مد و لباس اسلامي ايراني افتتاح شد، ولي بر خلاف آنچه انتظار مي رفت، مدل هايي که در اين نمايشگاه به نمايش گذاشته شده بود، تقريبأ نظر کمتر کسي از ميان بازديدکنندگان را به خود جلب مي کرد.
همان گونه که انتظار مي رفت، بخش عمده اي از بازديدکنندگان اين نمايشگاه را بانوان و دختران جوان تشکيل مي دادند؛ بنابراين، بي شک، آن ها آمده بودند ببينند در نمايشگاه پر سر و صدايي که قرار است، پوشش و سليقه انتخاب لباس شهروندان را به سمت و سوي لباس هاي مبتني بر فرهنگ ايراني اسلامي بکشاند، چه مدل هايي رونمايي مي شود!
اما نتيجه بر خلاف انتظار همه بود؛ نه لباس هاي مدل بيروني اين نمايشگاه به مذاق کسي خوش آمد و نه لباس هاي ميهماني و جالب آن که بخشي از لباس هاي بيروني اين نمايشگاه (شامل مانتو و شلوار) هم به لحاظ طراحي و هم به لحاظ طرح و رنگ و جنس پارچه بسيار ضعيف تر از مدل هايي بود که هر روزه در بازارهاي مانتو فروشي تهران يافت مي شود.
در بخش ديگر لباس هايي که به عنوان لباس هاي مهماني در اين نمايشگاه عرضه مي شد نيز همين مشکل را داشت. کافي بود از زاويه ديد يک خانم خريدار ـ که هر از گاه، لباس فروشي هاي تهران را براي يافتن لباس مورد پسندش زير پا مي گذارد ـ به مدل هاي برتر اين نمايشگاه نگاه کرد تا بي کيفيت بودن آثار اين نمايشگاه محرز شود.
فاطمه کياني، طراح لباس و دانشجوي دوره کارشناسي ارشد طراحي لباس، يکي از کساني بود که براي حضور در مراسم افتتاحيه اين نمايشگاه از غرب تهران، خود را به فرهنگسراي نياوران رسانده بود.
وي درباره نمايشگاه تخصصي مد و لباس اسلامي گفت: من از دو ساعت پيش از زمان مراسم افتتاح اينجا بودم و حقيقتا براي ديدن آثار برتر اين نمايشگاه، بسيار خوشحال و هيجان زده بودم. نتيجه اما به نظر من تأسف آور بود. من به عنوان کسي که در اين زمينه تحصيل و فعاليت کرده ام، بايد بگويم هيچ مدل جديد و ويژه اي در ميان مدل هاي ارايه شده نديدم.
برخي از مانتو شلوارها آنقدر معمولي و عادي بودند که مشابه آنها در اغلب مانتو فروشي هاي تهران و شهرستان ها يافت مي شود. برخي ديگر از مدل ها هم آنقدر در طراحي شان اغراق شده بود که امکان پوشيدن آن ها در سطح شهر براي بانوان وجود ندارد و از سوي ديگر، آنقدرها لباس هاي راحتي نيستند که بشود از آن ها در ميهماني ها استفاده کرد.
کياني در ادامه مي افزايد: برخي ديگر از مدل هاي رونمايي شده نيز عملأ لباس هاي محلي اقوام گوناگون کشور بود که بدون هيچ تغييري در نمايشگاه آورده شده بود و به همين دليل نيز کسي نمي تواند اين مدل ها را به عنوان طراحي خود عرضه کند، چرا که طراحي آن ها در فرهنگ و سنن اقوام کشور بوده و همه خياط هاي اين اقوام مي توانند آن ها را طراحي کرده و بدوزند.
اين دانشجوي رشته طراحي در پايان مي گويد: پشيمانم از اين که وقت خود را براي ديدن اين نمايشگاه صرف کردم، الان فصل فروش عيد است. اگر به جاي آن به مانتو فروشي هاي ميدان هفت تير سر مي زدم، مطمئنأ مدل هاي بسيار بهتر و زيباتري مي ديدم.
نمونه اين اظهارات اين طراح لباس را مي توان در چهره ديگر شهرونداني که براي بازديد از نمايشگاه آمده اند نيز ديد. بسياري از بازديدکنندگان از کنار هر مانکني که رد مي شدند، بيش از هر چيز نگاهي حاکي از تعجب به مدل ها انداخته و رد مي شدند.
اين در حالي است که پيش از اين، فرحناز قندفروش، عضو ستاد برگزاري و رييس کميته علمي نمايشگاه و نشست مد و لباس اسلامي ايراني در گفت‌وگويي درباره اين نمايشگاه اظهار داشته بود: «اين نمايشگاه فرصتي است براي ساماندهي اقدامات و نمايش نتايج تلاش‌هاي کارگروه مد و لباس در سه سال گذشته و افزون بر اين، فعالان عرصه طراحي و مد نيز در اين نمايشگاه مجالي خواهند يافت تا دستاوردها و طراحي‌هاي خود را به نمايش عمومي بگذارند.»
وي درباره نحوه انتخاب آثار برتر براي شرکت در نمايشگاه نيز گفت: «تاکنون طرح‌هاي فراواني به دبيرخانه نمايشگاه رسيده است که داوران با دقت و اعمال کارشناسي‌هاي دقيق، در پايان، پنجاه مدل برتر را براي نمايش و رونمايي در نمايشگاه امسال برگزيده‌اند و موسسه‌ها و طراحان برتر نيز معرفي خواهند شد.»
آن گونه که قندفروش خبر داده است، داوران اين دوره از نمايشگاه تخصصي مد و لباس اسلامي شامل شماري از اساتيد برجسته طراحي در دانشگاه، فعالان موفق حوزه مد و لباس در جامعه و برخي از مسئولان صاحبنظر از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي است.
با وجود اين سخنان وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي و عضو ستاد برگزاري و رييس کميته علمي نمايشگاه و نشست مد و لباس اسلامي ايراني بايد گفت در شرايطي که ديگر کشورهاي مسلمان هم رده ما مانند ترکيه و مالزي که در زمينه طراحي و عرضه پوشش اسلامي هم اکنون حرف هاي بسياري در جهان براي گفتن دارند، با برپايي نمايشگاه هايي بي کيفيت مانند اين و عرضه مدل هايي که حتي به مذاق مخاطب ايراني هم خوش نمي آيد، نمي توان آينده اميد بخشي را در اين زمينه پيش بيني کرد.
از سوي ديگر، برگزاري اين گونه نمايشگاه، نه تنها در وحله نخست، نظر مخاطب مشتاق و تشنه پوشش اسلامي و ايراني را جلب نمي کند بلکه در دراز مدت، حتي نظر کلي مردم و مخاطبان را نسبت به پوشش فاخر اسلامي ايراني نيز تغيير خواهد داد، ولي با اين همه، اين نمايشگاه از سوي کارگروه مد و لباس وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي در فرهنگسراي نياوران تهران بر پا شده و تا هجدهم اسفند ماه نيز برقرار است.
ناگفته نماند، طراحي مد و لباس براي بانوان ايراني، با توجه به جايگاه ويژه اي که ايشان در جامعه ما دارند، در چند سال اخير بسيار مورد توجه قرار گرفته و همه نهادهاي متولي فرهنگ کشور بر آن تأکيد کرده اند، ولي با اين حال، همچنان عرصه براي کار بسيار است و به رغم چندين سال توجه ويژه ـ بخوانيد بي نتيجه ـ به اين مقوله، باز هم ايران در آغاز راه و در گام ها نخستين بازمانده است و مسئولان به جاي تشکيل جلسه و کارگروه و نشست و همايش، تصميمي اساسي و البته عملياتي بگيرند.