مشرق - "محمدحسین رنجبران" در یادداشت این هفته خود درباره پشت پرده برنامه شناسنامه با حضور "غلامعلی حدادعادل" توضیحاتی داده است.
*****
خودش می‌گوید اهل فرهنگ مثل هنرمندان و نقاشانی هستند که روی داربستی ایستاده اند و درحال تزئین و کارهنری هستند اما اگراین داربست متزلزل باشد واجب ترین کارآن است که پایین بیایند، پیچ و مهره های این داربست را محکم کنند و ببینند چه کسانی دارند این پیچ و مهره ها را شل می کنند.
این داربست درواقع همان عالم سیاست است که اهل فرهنگ برآن ایستاده اند و باید حواسشان به آن بسیارباشد؛ او که ازآذر57 جزو سی نفر شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی بوده است درعین حال که تاکید دارد از ابتدای انقلاب عنصری سیاسی بوده اما قبول دارد که دراین چهارده سال اخیر حضورش درعرصه سیاست بسیارپررنگ تراز عرصه فرهنگی شده است که درسالیان ابتدای انقلاب تا سال 79 مسئولیت اصلی اش در آن حوزه بوده است و دلیلش را هم همانی می داند که درآغاز گفت.."امدم تا پیچ و مهره های داربست سیاست را محکم کنم و ..."
سخن از دکترغلامعلی حدادعادل است کسی که هنوز هم خیلی ها او را چهره ای فرهنگی می دانند تا سیاسی، و انصافا دراین سالیان درعالم سیاست بیش از آنکه چیزی به دست آورده باشد از نجابت فرهنگی اش هزینه کرده و خیلی جاها هم از دوستان نزدیک سیاسی اش درعین ناباوری صدمه خورده است :"دوستان اصولگرای مجلس هشتم با روش و مراعات من با احمدی نژاد که نتیجه اش این بود تا جریان اصولگرایی تکه تکه نشود پیروز شدند اما نمک خوردند و نمکدان شکستند و ..."
وقتی علت رییس نشدن درمجلس هشتم را اززبان دوستان اصولگرایش مماشات بیش از اندازه با احمدی نژاد بیان می کنم ،می گوید:" من سعی کردم هم حق مجلس رعایت شود و هم اختلاف مجلس و دولت ازیک سقفی نگذرد تا اصولگرایان متلاشی شوند ،همه می دانند حفظ وحت با احمدی نژاد کارحضرت فیل بود چون او درهیچ تعریفی نمی گنجد و روش خاص خودش را دارد "
دکتر حدادعادل درادامه نکته ای را گفت که شاید تا به حال نگفته بود: "احمد نژاد اعتقادی داشت و هنوزهم دارد و آن اینکه قانون اساسی را به گونه ای تفسیرمی کند که به رییس جمهوری اجازه می دهد اگریک قانون مجلس را نپسندید آن را اجرا نکند و بگذاردش داخل کشویی و درش را هم ققل کند و این کاررا خیلی سخت می کند..."
عالم سیاست از سرآغازورود جدی اش که از انتخابات مجلس ششم کلید خورد تا انتخابات ریاست جمهوری 92 یعنی چهارده سال اخیر روی خوشی به او نشان نداده است؛ اکثریت مجلس ششم تا حدود پنج ماه اعتبارنامه او را تصویب نکرد ،درریاست مجلس هفتم هم به رفتارهای نامتعارف احمدی نژاد خورد و مجلس هشتم هم همان طور که خودش گفت دوستانش به او وفا نکردند و در ریاست جمهوری یازدهم هم یکی از نزدیک ترین دوستانش او را به حدی دل آزرده کرده است که می گوید: "الان فقط درحد سلام و علیک ارتباط داریم واقعا باورم نمی شد، بماند..."
نمی دانم، نجیب زاده عرصه فرهنگ بازهم می خواهد دراین عرصه هزاررنگ بماند و این داربست شل ، متزلزل و لرزان را محکم کند یا عطایش را به لقایش خواهد بخشید...
این داربست درواقع همان عالم سیاست است که اهل فرهنگ برآن ایستاده اند و باید حواسشان به آن بسیارباشد؛ او که ازآذر57 جزو سی نفر شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی بوده است درعین حال که تاکید دارد از ابتدای انقلاب عنصری سیاسی بوده اما قبول دارد که دراین چهارده سال اخیر حضورش درعرصه سیاست بسیارپررنگ تراز عرصه فرهنگی شده است که درسالیان ابتدای انقلاب تا سال 79 مسئولیت اصلی اش در آن حوزه بوده است و دلیلش را هم همانی می داند که درآغاز گفت.."امدم تا پیچ و مهره های داربست سیاست را محکم کنم و ..."
سخن از دکترغلامعلی حدادعادل است کسی که هنوز هم خیلی ها او را چهره ای فرهنگی می دانند تا سیاسی، و انصافا دراین سالیان درعالم سیاست بیش از آنکه چیزی به دست آورده باشد از نجابت فرهنگی اش هزینه کرده و خیلی جاها هم از دوستان نزدیک سیاسی اش درعین ناباوری صدمه خورده است :"دوستان اصولگرای مجلس هشتم با روش و مراعات من با احمدی نژاد که نتیجه اش این بود تا جریان اصولگرایی تکه تکه نشود پیروز شدند اما نمک خوردند و نمکدان شکستند و ..."
وقتی علت رییس نشدن درمجلس هشتم را اززبان دوستان اصولگرایش مماشات بیش از اندازه با احمدی نژاد بیان می کنم ،می گوید:" من سعی کردم هم حق مجلس رعایت شود و هم اختلاف مجلس و دولت ازیک سقفی نگذرد تا اصولگرایان متلاشی شوند ،همه می دانند حفظ وحت با احمدی نژاد کارحضرت فیل بود چون او درهیچ تعریفی نمی گنجد و روش خاص خودش را دارد "
دکتر حدادعادل درادامه نکته ای را گفت که شاید تا به حال نگفته بود: "احمد نژاد اعتقادی داشت و هنوزهم دارد و آن اینکه قانون اساسی را به گونه ای تفسیرمی کند که به رییس جمهوری اجازه می دهد اگریک قانون مجلس را نپسندید آن را اجرا نکند و بگذاردش داخل کشویی و درش را هم ققل کند و این کاررا خیلی سخت می کند..."
عالم سیاست از سرآغازورود جدی اش که از انتخابات مجلس ششم کلید خورد تا انتخابات ریاست جمهوری 92 یعنی چهارده سال اخیر روی خوشی به او نشان نداده است؛ اکثریت مجلس ششم تا حدود پنج ماه اعتبارنامه او را تصویب نکرد ،درریاست مجلس هفتم هم به رفتارهای نامتعارف احمدی نژاد خورد و مجلس هشتم هم همان طور که خودش گفت دوستانش به او وفا نکردند و در ریاست جمهوری یازدهم هم یکی از نزدیک ترین دوستانش او را به حدی دل آزرده کرده است که می گوید: "الان فقط درحد سلام و علیک ارتباط داریم واقعا باورم نمی شد، بماند..."
نمی دانم، نجیب زاده عرصه فرهنگ بازهم می خواهد دراین عرصه هزاررنگ بماند و این داربست شل ، متزلزل و لرزان را محکم کند یا عطایش را به لقایش خواهد بخشید...