کد خبر 33620
تاریخ انتشار: ۱۶ اسفند ۱۳۸۹ - ۲۰:۴۶

بر اساس آخرين يافته‌هاي علمي، دارندگان تلفن همراه هنگام مکالمه بهتر است علاوه بر کوتاه کردن زمان صحبت، از ابزارهاي جانبي نظير هندزفري يا بلندگوي تلفن همراه براي کاهش مدت زمان قرار گرفتن اين وسيله در جوار مغز استفاده کنند.

به گزارش مشرق به نقل از فارس، «هنري لي» از دانشگاه واشنگتن با انتشار مقاله‌اي اظهار داشت: تلفن همراه وسيله مناسبي براي مکالمه نيست زيرا صحبت کردن با اين وسيله به اندامهاي داخلي گوش فشار وارد مي کند و موجب اختلال در شنوايي مي‌شود.
به گفته وي، در آزمايشي که روي 47 داوطلب انجام شد، محققان به هر نفر دو گوشي همراه دادند و از آنها خواستند که هر دو گوشي را همزمان روي گوش خود قرار دهند، بدون آنکه اين افراد بدانند تلفن روي گوش سمت چپ خاموش است و از تلفن روي گوش سمت راست بمدت 5 ثانيه صداي آرام ضبط شده‌اي پخش مي‌شد. جالب اينجاست که فرد آزمايش شونده صدا را مي‌شنيد اما نمي‌دانست که صدا از کدام گوشي است.
اين آزمايش نشان داد که استفاده از تلفن همراه مانع تحريک مراکز شنوايي در مغز شده و در نتيجه باعث اختلال در شنوايي مي‌شود.
چند دقيقه پس از اتمام آزمايش بررسي دقيق مغز اين افراد نشان داد که بر اثر تشعشعات تلفن همراه فعاليت‌هاي مغزي آنها بالا رفته و باعث مي‌شود سوخت و ساز گلوکز (قند خون) که سلولهاي مغزي را تغذيه مي‌کنند افزايش يابد. اين نوع افزايش سوخت و ساز، واکنشهاي غير طبيعي مغزي را به دنبال دارد.
«لي» در ادامه مي‌افزايد: در آزمايشات ديگر معلوم شد افزايش سوخت و ساز در مغز بستگي به ميزان و نوع تشعشات ، طراحي گوشي، بعد مسافت نسبت به مراکز مخابراتي و تعداد افرادي که همزمان در حال صحبت کردن با تلفن همراه هستند نيز دارد و وجود اين عوامل متعدد مانع از آن مي‌شود که پژوهشگران در اين زمينه به يک نتيجه واحد و قطعي برسند.
«نورا ول کو» مؤسس انستيتو پژوهشي «عوارض دارويي» در مطالعاتش در اين زمينه به اين نتيجه رسيده است که مغز انسان به امواج الکترومغناطيس که از تلفن همراه ساطع مي‌شود، حساس است و اين امر موجب بروز اختلال در نواحي تحت تأثير مغز مي‌شود. البته اين عوارض بسته به نوع گوشي و چگونگي نگهداشتن آن روي گوش متفاوت است.
زماني که گيرنده آنتن‌هاي اين تلفن‌ها در قسمت پائين گوشي قرار گرفته باشد هنگام استفاده، سطوح پيچيده مغز در ناحيه پيشاني و درست پشت چشمها و در ناحيه شقيقه‌ها با تشعشات الکترومغناطيس درگير مي‌شوند.
در حال طبيعي وقتي مغز فعال مي‌شود سوخت و ساز گلوکز در سطوح مغز در حدود 7 درصد افزايش مي‌يابد ولي هنگام صحبت کردن با تلفن همراه اين فرآيند به ميزان 10 درصد صعود مي‌کند.
«ول‌کو» همچنين معتقد است در اين مرحله از پژوهشها محققان هنوز بطور قطع نمي‌دانند که اين تشعشات و افزايش سوخت و ساز در مغز، آيا خطرات باليني هم به همراه دارد يا خير و آيا سبب بروز بيماري خاصي مي‌شود. مهم‌تر از همه، آيا اين تشعشات بر مغز در حال رشد کودکان و نوجوانان تأثير مي‌گذارد.
وي در ادامه افزود: من شخصا دوست ندارم کارکرد مغزم بوسيله يک عامل غير طبيعي تحت تأثير قرار گيرد و توصيه مي‌کند براي جلوگيري از عوارض احتمالي استفاده از گوشي همراه مي‌توان از راهکارهاي ساده و کم هزينه‌اي مثل استفاده از پيغام‌گير تلفن، پيامک و هندز‌فري که بوسيله يک سيم نازک به گوشي متصل است استفاده کرد و تا حد زيادي از قرار گرفتن مغز بطور مستقيم در معرض تشعشعات تلفن همراه جلوگيري کرد.
با اين روش همه مردم بدون محدوديت مي‌توانند در زندگي روزمره خود از تلفن همراه استفاده کنند.