گروه تاریخ مشرق- دکتر حسن روحانی در خانواده‌ای مذهبی و سنتی متولد شد که در آن تقید به مسائل مذهبی وجود داشت. یکی از مسائل، تقید پدر روحانی به نماز شب بود که باعث شد وی نیز به این عمل مستحب روی بیاورد. دکتر روحانی در خاطرات خود درباره این موضوع می‌نویسد:

از اواسط کلاس چهارم، یعنی از نه سالگی به انجام فرایض دینی، بخصوص خواندن نماز، آن هم به جماعت مقید بودم. در زمستان آن سال شروع به خواند نماز شب کردم. پدرم همیشه به تهجد و خواندن نماز شب مقید بود. هر شب یک ساعت و نیم به اذان صبح مانده، از خواب برمی‌خاست و مشغول نماز شب و تهجد می‌شد. به خواندن زیارت عاشورا و علقمه و دعای توسل هم مقید بود. من همیشه از پدرم می‌خاستم که برای نماز شب، من را بیدار کند. او نیز نزدیک اذان صبح من را بیدار می‌کرد تا نماز شب بخوانم. گاهی پدرم برای نماز شب به مسجد می‌رفت و من هم با او به مسجد می‌رفتم.[1]