به گزارش مشرق، فدراسیون فوتبال در مسیر تغییرات قرار گرفته و دو کرسی مهم این فدراسیون یعنی دبیرکلی و نایب رئیسی اول فدراسیون به افرادی واگذار شده که چهره‌هایی نزدیک به وزارت ورزش و دولت هستند. تغییراتی که تا مدتی قبل رئیس فدراسیون فوتبال در مورد آن مقاومت نشان می‌داد اما به نظر می‌رسد علی کفاشیان با معادله‌ای جدید وارد این بازی شده است.
یک معادله این است که کفاشیان با قبول این شرایط ثبات مدیریتش را حداقل تا اردیبهشت سال 94 تضمین کرده، زمانی که شانس کسب کرسی نایب رئیسی کنفدراسیون فوتبال آسیا را خواهد داشت و با در اختیار گرفتن این سمت با خیال راحت جایگاهش را به مدیر بعدی خواهد سپرد.
معادله دوم ادامه کار کفاشیان تا پایان دوران قانونی یعنی زمستان سال 94 است و البته سومین معادله این است که نفرات جدید هرکدام گزینه‌هایی برای جانشینی کفاشیان باشند و در مجمع اسفند 93 فدراسیون، نوک پیکان تغییر به سمت رئیس فدراسیون گرفته شده و یکی از این افراد جایگزینش شود.
سومین معادله شاید سکانس پایانی مقاومت طولانی مدت کفاشیان در برابر کرسی‌داران اول ورزش کشور باشد. کفاشیان به مرد مجامع شهرت یافته هرچند این بار مهدی محمد نبی که در آرایش مجمع به او یاری می‌رساند را در کنارش ندارد. از سوی دیگر محمود اسلامیان که سرپرستی نایب رئیسی اول فدراسیون را برعهده گرفته اعلام کرده که مقصدش کرسی ریاست فدراسیون نیست و هدفی در این زمینه ندارد.
با این حال بارها در ادبیات رایج ورزش کشور بحث تکلیف وجود داشته و شاید در آخرین لحظات به اسلامیان هم تکلیفی برای جانشینی، علی کفاشیان صورت بگیرد. آن راهی که روزگاری محمد علی آبادی نفر اول ورزش ایران رفت و برای تسخیر ساختمان فوتبالی‌ها در سئول جنوبی گام برداشت، این بار هم از بخش شمالی خیابان سئول و به واسطه افراد نزدیک به دولت آغاز شده و باید دید چالش چه زمانی آغاز خواهد شد؟ آیا همه چیز در اسفند 93 یا اردیبهشت 94 به پایان خواهد رسید یا این بازی تا یک سال دیگر تداوم دارد؟
واقعیت این است که فدراسیون فوتبال ویترین اصلی ورزش کشور برای دیده شدن است و طبیعتا گزینه‌های نزدیک به وزارت ورزش و دولت در این فضا نِمود بیشتری از هر فدراسیون دیگری خواهند داشت.
هر گام که به پیش می‌رویم فهرست آلترناتیوها برای کفاشیان بیشتر می‌شود و در این میان حلقه مدیران اصفهانی مانند اسلامیان و تاج مورد توجه هستند، هر چند آنها تمایلی برای کسب کرسی اول فدراسیون را رد کرده‌اند اما واقعیت این است که غبار تغییرات، آینده فدراسیون را در ابهام فرو برده و این سوال باقی است که آیا زنگ‌ها برای کفاشیان به صدا درآمده است؟
یک معادله این است که کفاشیان با قبول این شرایط ثبات مدیریتش را حداقل تا اردیبهشت سال 94 تضمین کرده، زمانی که شانس کسب کرسی نایب رئیسی کنفدراسیون فوتبال آسیا را خواهد داشت و با در اختیار گرفتن این سمت با خیال راحت جایگاهش را به مدیر بعدی خواهد سپرد.
معادله دوم ادامه کار کفاشیان تا پایان دوران قانونی یعنی زمستان سال 94 است و البته سومین معادله این است که نفرات جدید هرکدام گزینه‌هایی برای جانشینی کفاشیان باشند و در مجمع اسفند 93 فدراسیون، نوک پیکان تغییر به سمت رئیس فدراسیون گرفته شده و یکی از این افراد جایگزینش شود.
سومین معادله شاید سکانس پایانی مقاومت طولانی مدت کفاشیان در برابر کرسی‌داران اول ورزش کشور باشد. کفاشیان به مرد مجامع شهرت یافته هرچند این بار مهدی محمد نبی که در آرایش مجمع به او یاری می‌رساند را در کنارش ندارد. از سوی دیگر محمود اسلامیان که سرپرستی نایب رئیسی اول فدراسیون را برعهده گرفته اعلام کرده که مقصدش کرسی ریاست فدراسیون نیست و هدفی در این زمینه ندارد.
با این حال بارها در ادبیات رایج ورزش کشور بحث تکلیف وجود داشته و شاید در آخرین لحظات به اسلامیان هم تکلیفی برای جانشینی، علی کفاشیان صورت بگیرد. آن راهی که روزگاری محمد علی آبادی نفر اول ورزش ایران رفت و برای تسخیر ساختمان فوتبالی‌ها در سئول جنوبی گام برداشت، این بار هم از بخش شمالی خیابان سئول و به واسطه افراد نزدیک به دولت آغاز شده و باید دید چالش چه زمانی آغاز خواهد شد؟ آیا همه چیز در اسفند 93 یا اردیبهشت 94 به پایان خواهد رسید یا این بازی تا یک سال دیگر تداوم دارد؟
واقعیت این است که فدراسیون فوتبال ویترین اصلی ورزش کشور برای دیده شدن است و طبیعتا گزینه‌های نزدیک به وزارت ورزش و دولت در این فضا نِمود بیشتری از هر فدراسیون دیگری خواهند داشت.
هر گام که به پیش می‌رویم فهرست آلترناتیوها برای کفاشیان بیشتر می‌شود و در این میان حلقه مدیران اصفهانی مانند اسلامیان و تاج مورد توجه هستند، هر چند آنها تمایلی برای کسب کرسی اول فدراسیون را رد کرده‌اند اما واقعیت این است که غبار تغییرات، آینده فدراسیون را در ابهام فرو برده و این سوال باقی است که آیا زنگ‌ها برای کفاشیان به صدا درآمده است؟