به گزارش مشرق، جهان نوشت: برخي کارشناسان معتقدند که آنچه امنيت زنان را در جامعه امروز تهديد مي‌کند، تنها نوع حاد آن يعني تجاوز به عنف نيست بلکه مزاحمت‌هاي کلامي، تهديد و ارعاب زنان در خيابان‌ها با الفاظ زشت، آزار در محيط کار، فشار در خانه بويژه براي زنان شاغل و ... از جمله مواردي است که ناامني روحي و جسمي زنان را به همراه دارد.
اين در حالي است که ناامني محيط شغلي نيز دغدغه‌اي جدي براي برخي زنان به شمار مي‌رود.
بررسي‌هاي صورت گرفته از سوي سازمان ملي جوانان درباره امنيت رواني و اجتماعي زنان جوان 18 تا 29 سال شهر تهران نشان مي‌دهد که تنها عده کمي از آنها احساس امنيت مي‌کنند، هراس از حضور در ساعات آخر شب، ترس از تنها ماندن در مکان‌هايي مانند پارک، ترس از رانندگان ماشين‌هاي شخصي يا حرف زدن با مردان ناآشنا از جمله تجارب ناخوشايندي است که براي زنان جوان حس ناامني مي‌آورد.
آنچه زنان 18 تا 29 سال مزاحمت خوانده‌اند، کلامي و فيزيکي است، با ماشين ترساندن دختران، زير نگاه بودن و مسخره کردن آنان نيز از جمله مزاحمت‌هايي است که زنان از آن رنج مي‌برند.

روند صعودي آمار قتل زنان در تهران
براساس نتايج پژوهشي که در نشست کاهش خشونت مبتني بر جنسيت در آبان سال گذشته ارائه شد، ميانگين دو ساله آمار قتل و جنايت عليه زنان در تهران گواهي بروز دغدغه جديدي در مقوله امنيت زنان در کلان شهرها بويژه تهران است براساس اين بررسي، از مجموع 149 فقره قتل در تهران در سال 86، 35 نفر از قربانيان زن بودند که در سال 87 سهم آنان از 172 حادثه قتل به 46 نفر رسيد.
اين در حالي است که آمار دقيقي از تعرض به زنان وجود ندارد تعرضاتي که از مزاحمت‌هاي کلامي تا تجاوز به عنف طبقه‌بندي مي‌شود و صفحات روزنامه‌ها نشان مي‌دهد که زنان، قربانيان بخش عمده‌اي از اينگونه جرائم هستند.

فقط 32 درصد آگهي دهندگان خواهان کار مشروع زنان هستند
تحقيق ديگري در مورد آگهي‌دهندگان براي استخدام زنان در مشاغل غيردولتي نيز اين واقعيت تلخ را روشن کرد که فقط 32 درصد آگهي‌دهندگان خواهان کار مشروع زنان بوده‌اند. معناي چنين داده‌هايي آن است که در جامعه ما اگر زن بخواهد از نظر اقتصادي مستقل باشد و با تلاش خود زندگي کند، امنيت شغلي کمي بويژه در بخش غيردولتي دارد. در نتيجه ناچار است يا به‌خاطر فشار مالي به خواسته‌هاي غيرقانوني برخي از کارفرمايان تن دهد، يا فشار مالي را با تمام عوارض روحي و رواني‌اش تحمل کند و در بدترين حالت، در معرض سقوط و پرتگاه فساد بيفتد.
اين در حالي است که متاسفانه پديده طلاق و جدايي خانواده‌ها نيز در جامعه ما روندي شتاب‌آلود و هولناک گرفته و عواقب آن بيش از هر چيز زندگي زنان و امنيت آنان را تحت تاثير قرار مي‌دهد.

بيشترين جرم عليه زنان؛ اغفال، فريب و تجاوز است
سردار اسماعيل احمدي‌مقدم فرمانده نيروي انتظامي، درباره بيشترين جرايم صورت گرفته عليه زنان مي‌گويد: جرمي که در حال حاضر بيشتر عليه زنان در جامعه نمود دارد، عمدتا اغفال، فريب و تجاوز است.
فرمانده ناجا با ابراز تاسف نسبت به وجود نگاه طماعانه به زنان و جرايم اخلاقي عليه آنان اضافه مي‌کند: معمولا چند متجاوز يا اغفال‌کننده نسبت به يک زن وجود دارد و سهم زنان و مردان در جرايم اخلاقي مساوي نيست، بنابراين نيازمند افزايش آگاهي زنان هستيم.
در چنين شرايطي، به نظر مي‌رسد طرح امنيت اجتماعي که در مجلس در حال بررسي است. نيازمند توجه به ابعاد مختلف امنيت زنان در جامعه، محيط کار و خانواده است.