به گزارش مشرق به نقل از پايگاه اطلاع‌رساني آيت‌الله هاشمي رفسنجاني، آيت‌الله هاشمي‌رفسنجاني با اشاره به اينکه نامه سال ?? هم مورد رضايت بنيانگذار انقلاب قرار گرفت و هم بعدها با روشن شدن مضامين آن مورد تحسين دوستان انقلاب؛ در مورد نامه سال ?? به مقام معظم رهبري تاکيد کرد: مضامين نامه ?? روشن است و نکته بسيار مهم اين بود رهبري بعد از خواندن نامه و پس از انتشار به خود من فرمودند "درباره مطالب نامه ملاحظه‌اي ندارند".
در بخشي از پاسخ‌هاي رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام آمده است: يکي از علل تصميم‌گيري در مورد نوشتن نامه سال ?? به محضر امام(ره) توسط من ارتباط بيشتر من با امام و شناختي بود که امام از من داشتند ضمن اينکه اقدامات بعدي امام نشان از رضايت ايشان نسبت به محتواي نامه داشت و با روشن شدن مضامين آن مورد تحسين دوستان انقلاب هم قرار گرفت. آيت‌الله هاشمي در بخش ديگر اين مصاحبه ضمن اشاره به دلايل نگارش نامه ?? به رهبري بر روشن شدن مضامين آن تاکيد کرد: نکته مهم اين است که خود رهبري بعد از خواندن نامه و پس از انتشار به خود من فرمودند: درباره مطالب نامه ملاحظه‌اي ندارند و بنظرم ديگر اظهارنظرها باندي و سياسي است.
متن کامل اين مصاحبه بدين شرح است:
چرا نامه سال ?? به قلم و امضاي آقاي هاشمي نوشته شد؟
اين تصميم امضاء‌کنندگان بود. به من مأموريت دادند. نوشتم و آقايان هم تأييد کردند. يکي از علل اين تصميم «ارتباط بيشتر من با امام بود» که مي‌دانستند. با «شناختي که امام از من داشتند» و با نيازي که به پيگيري بود، مي‌دانستند از طريق من کار روان‌تر و آسان‌تر مي‌شود.البته امضا منحصر به من نبود. امضاي آن چهار بزرگوار قبل از امضاي من است. نامه دوم فقط امضاي مرا دارد.
چه کساني و چگونه به مخالفت با آن پرداختند؟
در آن مقطع نامه‌ها منتشر نشد و کسي هم مخالفتي نداشت. آنها که مطلع بودند، همه موافق بودند. بعد از انتشار هم کسي اعتراضي نکرد. بلکه تحسين کردند. چون از نتايج آن خشنود بودند. البته طبعاً ضدانقلاب و طرفداران آقاي بني‌صدر و ليبرال‌ها مخالف بودند و بعدها مطالبي نوشتند.
نظر امام نسبت به نامه چه بود؟ آيا خاطره‌اي از برخورد امام در مورد نامه به ياد داريد؟
هر دو نامه بعد از گذشت حدود يکسال از تاريخ نوشتن نامه اول به امام تقديم شد و در آن زمان بسياري از پيش‌‌بيني‌ها و نکات نامه روشن شده بود. من شخصاً مطلبي و اظهار‌نظري از امام(ره) به ياد ندارم، ولي « اقدامات بعدي امام نشان از رضايت امام داشت».
دوستان مخالف بعد از اثبات عيني نامه اشتباه خود را چگونه جبران کردند؟ در صورت امکان با ذکر مصاديق.
مخالفتي نبود که نياز به جبران باشد. «آنها هم که بعد از انتشار و اطلاع مخالفت داشتند، شايد بر مخالفت‌شان باقي ماندند».
توصيه شما به دوستاني که هنوز پيام اصلي نامه ?? را با عينيت يافتن بخش عمده مفاد آن در نيافته‌اند، چيست؟
فکر مي‌کنم «مضامين نامه ?? روشن است». بنظر اينجانب اظهارنظرها باندي و سياسي است و تا شرايط همين است، اعتراف نخواهند کرد. ولي نکته مهم اين است که خود رهبري بعد از خواندن نامه و پس از انتشار به خود من فرمودند: «درباره مطالب نامه ملاحظه‌اي ندارند» و فقط دو نکته وجود دارد. اول اينکه اگر با من مشورت مي‌کرديد، مي‌گفتم بايد بعد از انتخابات منتشر شود که من جواب دادم چند ساعت قبل نامه را خدمت شما فرستادم براي مشورت که جوابي نرسيد. فرمودند نامه شما را موقعي به من داد که مشغول خواندن متن آن در کامپيوتر بودم.
نکته دوم اينکه آقاي احمدي‌نژاد در آن مناظره شخص شما را متهم نکرده است که جواب دادم هدف اصلي من بودم و فضاي مناظره به گونه‌اي بود که جامعه همين را فهميدند و «عکس‌العمل‌ها که از پيش سازمان‌دهي شده بود، لحظاتي بعد از مناظره شروع به اجرا شد و هنوز هم ادامه دارد که اين دليل روشني است.» به علاوه در مراسم مرقد به ايشان گفتم اگر خودتان جبران کنيد، من اعتراض نمي‌کنم که نکردند.