به گزارش مشرق، روزنامه وال‌استریت‌ژورنال روز سه‌شنبه در گزارشی با موضوع توافق هسته‌ای با ایران، به شدت از اظهارات جان برنان رئیس آژانس مرکزی اطلاعات آمریکا (سیا) در دفاع از تفاهم لوزان، انتقاد کرده است.
«مایکل موکاسی» و «کوین کارول» نویسندگان این یادداشت با بیان اینکه برنان تاکنون بارها با اظهارات خود موجب تعجب همه شده، نوشته‌اند: «از جمله بی‌ملاحظگی‌های گذشته او مربوط به زمانی است که وی مشاور ضدتروریسم کاخ سفید بود، که "اورشلیم" را با نام عربی آن یعنی "قدس"، خواند. او همین‌طور از وجود عناصر "میانه‌رو" در حزب‌الله، نایب ایران در لبنان که ایالات متحده آن را یک سازمان تروریستی خوانده، یاد کرد. او همین‌طور اصرار دارد که نباید دشمنان خود را "جهادی" نام بگذاریم، چراکه جهاد یک نبرد مقدس و انگاره‌ای مشروع در اسلام است".»
این روزنامه در یادداشت خود که لحن آن به نحو کم‌سابقه‌ای علیه یک مقام آمریکایی تند است، نوشته است که این موضع‌گیری‌های برنان، صلاحیت وی برای ریاست بر یک آژانس اطلاعاتی آمریکا را زیر سوال می‌برد.
وال‌استریت‌ژورنال به اظهارات اخیر برنان در دفاع از تفاهم ایران و 1+5 بر سر مولفه‌های کلیدی توافق جامع، اشاره کرده است. برنان در آن اظهارات که در موسسه سیاست دانشگاه هاروارد مطرح شد، کسانی که توافق هسته‌ای را مسیری به سمت بمب دانسته‌اند، «کاملا ریاکار» دانسته بود.
موکاسی و کارول در این رابطه نوشته‌اند: «این حرف هم احمقانه است، چراکه بسیاری از افراد صادق داخل و خارج از دولت را در بر می‌گیرد و هم در عین حال خطرناک هست.»
این یادداشت با اتهام‌زنی مجدد به ایران، نوشته است که با این حال برنان حرف آخر را در مورد «نگرانی‌ها» در مورد ایران زده و آن‌ها را «غیر صادقانه» خوانده است.
وال‌استریت‌ژورنال در ادامه نوشته است که برای رسیدن به یک ارزیابی صحیح از برنامه هسته‌ای ایران، باید «کنگره به سرعت تیمی جایگزین از تحلیلگران را به کار گیرد. درست مانند کاری که "جورج دابیلیو اچ بوش" زمانی که در سال 1976 در دولت رئیس‌جمهور (جرالد) فورد مدیر سیا بود، انجام داد. آن زمان، سال انتخابات بود و نزدیک شدن به اتحاد جماهیر شوروی، سیاست غالب در دولت وقت بود.»
در آن زمان تیمی از کارشناسان مستقل تحت عنوان «تیم B» مأمور شدند تا توانمندی‌های نظامی روسیه را مورد ارزیابی قرار داده و کم و کاست‌های نظامی آمریکا را گزارش کنند. به نوشته وال‌استریت‌ژورنال، نهایتا آن تیم نگرانی‌هایی را در مورد رشد توانمندی هسته‌ای شوروی مطرح کرد و دونالد ریگان رئیس‌جمهور بعدی این مسئله را در دستور کار قرار داد.
این روزنامه دست راستی در ادامه با بیان اینکه دولت باراک اوباما پیش از این هم در موارد مختلف سابقه پنهان‌کاری اطلاعاتی را داشته، نوشته است که به همین جهت اکنون نیاز به ایجاد یک «تیم B» وجود دارد.
در ادامه این گزارش آمده است: «اظهارات آقای برنان همچنین همراستا با اشتیاق رئیس‌جمهور اوباما و جان کری وزیر خارجه برای رسیدن به توافق هسته‌ای با ایران است. توافقی که بن رودز یکی از نزدیک‌ترین مشاوران سیاست خارجی رئیس‌جمهور، آن را "اوباما کر"* دوره دوم ما خوانده است.»
وال‌استریت‌ژورنال می‌افزاید: «با توجه به شواهد، سران سنا و مجلس نمایندگان از هر دو حزب، باید از مقامات ارشد سابق امنیت ملی بخواهند گزارش‌دهی بی‌طرفانه در مورد ایران را مورد بررسی قرار داده و ضمنا از روش‌های قانونی، دولت را ملزم کنند که اطلاعات لازم را به آن‌ها ارائه کنند تا قضاوتی دقیق داشته باشند.»
در پایان این گزارش آمده است: «این تیم ثانوی، سپس باید یافته‌های خود را به صورت دوره‌ای، علاوه بر دولت، به سران کنگره و نامزدهای ریاست‌جمهوری هر دو حزب، زمانی که مشخص شدند، ارائه کند. به این طریق آمریکایی‌ها می‌توانند اطمینان یابند که تمامی آژانس‌های دولت به طور کامل مطلع بوده و مسائل حیاتی که کشور با آن‌ها روبروست، به نحوی درست و صحیح که برای امنیت ملی لازم است، مورد ارزیابی قرار می‌گیرند.»
«مایکل موکاسی» و «کوین کارول» نویسندگان این یادداشت با بیان اینکه برنان تاکنون بارها با اظهارات خود موجب تعجب همه شده، نوشته‌اند: «از جمله بی‌ملاحظگی‌های گذشته او مربوط به زمانی است که وی مشاور ضدتروریسم کاخ سفید بود، که "اورشلیم" را با نام عربی آن یعنی "قدس"، خواند. او همین‌طور از وجود عناصر "میانه‌رو" در حزب‌الله، نایب ایران در لبنان که ایالات متحده آن را یک سازمان تروریستی خوانده، یاد کرد. او همین‌طور اصرار دارد که نباید دشمنان خود را "جهادی" نام بگذاریم، چراکه جهاد یک نبرد مقدس و انگاره‌ای مشروع در اسلام است".»
این روزنامه در یادداشت خود که لحن آن به نحو کم‌سابقه‌ای علیه یک مقام آمریکایی تند است، نوشته است که این موضع‌گیری‌های برنان، صلاحیت وی برای ریاست بر یک آژانس اطلاعاتی آمریکا را زیر سوال می‌برد.
وال‌استریت‌ژورنال به اظهارات اخیر برنان در دفاع از تفاهم ایران و 1+5 بر سر مولفه‌های کلیدی توافق جامع، اشاره کرده است. برنان در آن اظهارات که در موسسه سیاست دانشگاه هاروارد مطرح شد، کسانی که توافق هسته‌ای را مسیری به سمت بمب دانسته‌اند، «کاملا ریاکار» دانسته بود.
موکاسی و کارول در این رابطه نوشته‌اند: «این حرف هم احمقانه است، چراکه بسیاری از افراد صادق داخل و خارج از دولت را در بر می‌گیرد و هم در عین حال خطرناک هست.»
این یادداشت با اتهام‌زنی مجدد به ایران، نوشته است که با این حال برنان حرف آخر را در مورد «نگرانی‌ها» در مورد ایران زده و آن‌ها را «غیر صادقانه» خوانده است.
وال‌استریت‌ژورنال در ادامه نوشته است که برای رسیدن به یک ارزیابی صحیح از برنامه هسته‌ای ایران، باید «کنگره به سرعت تیمی جایگزین از تحلیلگران را به کار گیرد. درست مانند کاری که "جورج دابیلیو اچ بوش" زمانی که در سال 1976 در دولت رئیس‌جمهور (جرالد) فورد مدیر سیا بود، انجام داد. آن زمان، سال انتخابات بود و نزدیک شدن به اتحاد جماهیر شوروی، سیاست غالب در دولت وقت بود.»
در آن زمان تیمی از کارشناسان مستقل تحت عنوان «تیم B» مأمور شدند تا توانمندی‌های نظامی روسیه را مورد ارزیابی قرار داده و کم و کاست‌های نظامی آمریکا را گزارش کنند. به نوشته وال‌استریت‌ژورنال، نهایتا آن تیم نگرانی‌هایی را در مورد رشد توانمندی هسته‌ای شوروی مطرح کرد و دونالد ریگان رئیس‌جمهور بعدی این مسئله را در دستور کار قرار داد.
این روزنامه دست راستی در ادامه با بیان اینکه دولت باراک اوباما پیش از این هم در موارد مختلف سابقه پنهان‌کاری اطلاعاتی را داشته، نوشته است که به همین جهت اکنون نیاز به ایجاد یک «تیم B» وجود دارد.
در ادامه این گزارش آمده است: «اظهارات آقای برنان همچنین همراستا با اشتیاق رئیس‌جمهور اوباما و جان کری وزیر خارجه برای رسیدن به توافق هسته‌ای با ایران است. توافقی که بن رودز یکی از نزدیک‌ترین مشاوران سیاست خارجی رئیس‌جمهور، آن را "اوباما کر"* دوره دوم ما خوانده است.»
وال‌استریت‌ژورنال می‌افزاید: «با توجه به شواهد، سران سنا و مجلس نمایندگان از هر دو حزب، باید از مقامات ارشد سابق امنیت ملی بخواهند گزارش‌دهی بی‌طرفانه در مورد ایران را مورد بررسی قرار داده و ضمنا از روش‌های قانونی، دولت را ملزم کنند که اطلاعات لازم را به آن‌ها ارائه کنند تا قضاوتی دقیق داشته باشند.»
در پایان این گزارش آمده است: «این تیم ثانوی، سپس باید یافته‌های خود را به صورت دوره‌ای، علاوه بر دولت، به سران کنگره و نامزدهای ریاست‌جمهوری هر دو حزب، زمانی که مشخص شدند، ارائه کند. به این طریق آمریکایی‌ها می‌توانند اطمینان یابند که تمامی آژانس‌های دولت به طور کامل مطلع بوده و مسائل حیاتی که کشور با آن‌ها روبروست، به نحوی درست و صحیح که برای امنیت ملی لازم است، مورد ارزیابی قرار می‌گیرند.»